«10»: Σχήματα του Νεότερου Κύματος Βρετανικού Heavy Metal

They’ve got NWOBHM music in their blood and they'd like to give it to you if they could

Από τον Σπύρο Κούκα, 09/07/2019 @ 11:25

Παραφράζοντας στον υπότιτλο ένα δίστιχο από το κλασικό "Heavy Metal Mania" των Holocaust, ο σκοπός του παρόντος αφιερώματος μοιάζει αρκετά σαφής εξαρχής. Έτσι, με αφορμή το εξαιρετικό δεύτερο άλμπουμ των Amulet, μας δίνεται η ευκαιρία να εξερευνήσουμε τα χωράφια του σύγχρονου βρετανικού heavy metal underground, βρίσκοντας και παρουσιάζοντας δέκα άτυπους συνεχιστές της NWOBHM κληρονομιάς, 40 περίπου χρόνια από τότε που το εν λόγω μουσικό κύμα ξέσπασε στη Γηραιά Αλβιώνα και καθόρισε τις εξελίξεις στο σκληρό ήχο.

1
Absolva
Absolva

Από τις στάχτες των τίμιων Fury UK, οι οποίοι είχαν κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ μέσα στην προηγούμενη δεκαετία, προέκυψαν οι Absolva, με την μπάντα από το Manchester να γίνεται γνωστή σε δεύτερο χρόνο, λόγω των συμμετοχών των μελών της σε άλλα, πιο γνωστά σχήματα (όπως οι Iced Earth, των οποίων μέλος παραμένει ο Luke Appleton). Πάντως, τα παράδοξα δεν σταματούν εδώ με την περίπτωση τους, καθώς το σύνολο του line-up τους αποτελεί εδώ και χρόνια την μπάντα που συνοδεύει τον Blaze Bayley στις ζωντανές του εμφανίσεις ανά την υφήλιο, γεγονός που δεν τους έχει εμποδίσει να είναι συνεπέστατοι δισκογραφικά, σε ένα ύφος κοντά στο hard rock, τους Saxon και τους Iron Maiden της "Fear Of The Dark" περιόδου και μια τάση προς έναν ήχο πιο «σύγχρονο», ειδικά σε σχέση με τις υπόλοιπες μπάντες του αφιερώματος.

Προτεινόμενο άλμπουμ: Επιλέγεται το πιο πρόσφατο πόνημα της μπάντας, το "Defiance" του 2017, ένας δίσκος με τον οποίο τους έμαθε αρκετά περισσότερος κόσμος και πιθανότατα είναι και ο πιο song-oriented της μέχρι τώρα πορείας τους, με απλά, όμορφα τραγούδια κλασικού heavy metal, όχι πολύ μακριά από τα όσα μας παρουσίασε δισκογραφικά ο Blaze Bayley στις τελευταίες δυο-τρεις δουλειές του.

Listen
2
Arkham Witch
Arkham Witch

Αποτελεί κάποιου είδους αξίωμα πως οποιαδήποτε μπάντα παρουσιάζεται τόσο έντονα επηρεασμένη από τα έργα και τις ημέρες του H.P. Lovecraft, θα είναι τουλάχιστον αξιόλογη, ανεξαρτήτως μουσικού είδους. Έτσι και οι Arkham Witch, αφού σμίλευσαν ένα badass logo και έθεσαν εαυτούς στις υπηρεσίες των Μεγάλων Παλαιών, μας έχουν προσφέρει από το 2011 μέχρι και σήμερα τρία ολοκληρωμένα άλμπουμ και πολλά περισσότερα EP γεμάτα από Lovecraft-ιανές ιστορίες τρόμου και διασκεδαστικότατου '80s heavy/doom.

Προτεινόμενο άλμπουμ: Οριακά προκρίνεται το "Legions Of The Deep", μια στιχουργική διατριβή στον «Ίσκιο πάνω από το Ίνσμουθ» αλλά και άλλα σπουδαία έργα του H.P. Lovecraft, με έντονες μουσικές επιρροές από τους παραγνωρισμένους Witchfinder General και λοιπούς NWOBHM ήρωες της ίδιας εποχής.

Listen
3
Dream Troll​
Dream Troll​

Ξεκινώντας την πορεία τους από το (κάποτε κραταιό ποδοσφαιρικά) Leeds, οι Dream Troll αποτελούν μια απο τις νεότερες μπάντες που πραγματεύεται το άρθρο, έχοντας σχηματιστεί μόλις το 2015 και κυκλοφορώντας το ντεμπούτο τους δύο χρόνια αργότερα. Όπως κάθε βρετανική heavy metal μπάντα που σέβεται τον εαυτό της, έτσι κι εδώ βρίσκουμε έντονη τη συνθετική αύρα από κλασικές μπάντες της ευρύτερης βρετανικής επικράτειας, με την επιρροή των Thin Lizzy να είναι σε σημεία λίγο πιο διακριτή (κυρίως σε ορισμένα κιθαριστικά leads) και, ασυναίσθητα, να κάνει τους ίδιους λίγο πιο συμπαθείς.

Προτεινόμενο άλμπουμ: Για την ώρα, το "The Knight Of Rebellion" είναι ο μοναδικός δίσκος που έχουν κυκλοφορήσει, με το διάδοχο του να αναμένεται τις προσεχείς βδομάδες με περίσσεια ανυπομονησία. Το εν λόγω ντεμπούτο, πάντως, υπήρξε μια πολύ καλή πρώτη προσπάθεια, κάπου μεταξύ του κλασικού hard & heavy και του σοβαρού power metal, με δυναμικές κιθάρες που καθορίζουν τις συνθέσεις και στιχουργική προσέγγιση που μπλέκει τον ηρωισμό με τη φαντασία και το μύθο με την πραγματικότητα, αδικούμενο από το αυτοχρηματοδοτούμενο της κυκλοφορίας του.

Listen
4
Hair Of The Dog
Hair Of The Dog

Σε ετούτους εδώ τους Σκωτσέζους, πρώτος είχε αναφερθεί πριν ενάμιση περίπου χρόνο ο (μέγας μύστης) Γιώργος Ζαρκαδούλας στις underground προτάσεις μας για το 2017 και οφείλω να ομολογήσω πως καλύτερη περιγραφή για τη μουσική τους δύσκολα θα σκαρφιστώ σε σχέση με τα όσα μας αναφέρει εκεί. Αν, πάντως, το ποικιλόμορφο, ενίοτε προοδευτικό και σίγουρα αρκούντως συναρπαστικό hard rock, με έντονες τις Thin Lizzy και '70s Scorpions κιθαριστικές αναθυμιάσεις σας ακούγεται θελκτικός συνδυασμός, οφείλετε να τσεκάρετε τη μουσική της μπάντας...

Προτεινόμενο άλμπουμ: ...ξεκινώντας από το τρίτο της δίσκο, το φανταστικό "This World Turns". Και μόνο το - πανέμορφο - εξώφυλλο σε προϊδεάζει πως έχεις να κάνεις με δισκάρα, γεγονός που επιβεβαιώνεται σε καθένα από τα 41 λεπτά της διάρκειας του, με κιθάρες που υμνούν το '70s hard & heavy (και φέρνουν τονικά σε εκείνες τως Judas Priest εκείνης της περιόδου) και φωνητικά που κάνουν τη διαφορά και δεν υπάρχουν απλώς για να συμπληρώνουν την όλη εικόνα.

Listen
5
Lethean
Lethean

Εκτός από promoter, συντάκτης κι εκδότης του Cimmerian Shadows fanzine, ο James Ashbey αποτελεί και μια κυρίαρχη φυσιογνωμία του βρετανικού underground και ως μουσικός, έχοντας περάσει από Craven Idol, Deceptor και, φυσικά, τους epic/doom θρύλους Solstice, προτού αποφασίσει να πορευθεί σχεδόν ολομόναχος, με δημιουργικό όχημα τους Lethean. Αναλαμβάνοντας, λοιπόν, όλα τα όργανα, το songwriting, αλλά έχοντας λόγο ακόμη και στη μίξη και το mastering του υλικού, άφησε τη θέση των φωνητικών στην Thumri Paavana, μια τραγουδίστρια δίχως ιδιαίτερη πρότερη εμπειρία (πόσο μάλλον εντός των epic/doom δύσβατων μονοπατιών στα οποία κινείται ηχητικά το σχήμα) και με μια τουλάχιστον ιδιαίτερη ερμηνευτική προσέγγιση, δημιουργώντας το "The Waters Of Death"...

Προτεινόμενο άλμπουμ: ...το οποίο και προτείνεται ανεπιφύλακτα σε κάθε ρέκτη του επικού doom, έτσι όπως το όρισαν οι Candlemass και το συνέχισαν οι Solstice, οι While Heaven Wept και οι Atlantean Kodex. Με μοναδική ένσταση τα φωνητικά της Paavana, τα οποία στις πρώτες ακροάσεις μοιάζουν λίγο παράταιρα με το υλικό αλλά εν τέλει του χαρίζουν μια ευαίσθητη μοναδικότητα που το ξεχωρίζει, το ντεμπούτο των Lethean για πολλούς αποτελεί το άλμπουμ που θα έπρεπε να έχουν βγάλει οι Solstice αντί του "White Horse Hill", μια σύγκριση που από μόνη της αποκαλύπτει άψογα το ποιόν του.

Listen
6
Midnight Force
Midnight Force

Ετούτοι εδώ οι Σκωτσέζοι φαντάζουν παιδιά μιας άλλης εποχής μουσικά, καθώς το μουσικό ύφος στο οποίο αρέσκονται σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας τους, δημιουργεί ένα αποτέλεσμα που μονάχα με ανάλογες υποθέσεις αιτιολογείται. Έτσι, αν αρέσκεστε στο πρωτόλειο NWOBHM των αρχών των '80s και θεωρείτε τους Diamond Head από τις πιο σημαντικές μπάντες της τότε σκηνής, ιντριγκάρεστε από τις ατίθασες φωνητικές ερμηνείες και έχετε στο κιθαριστικό σας πάνθεον τον ήχο και το παίξιμο του αξέχαστου Mark "The Shark" Shelton, οι Midnight Force είναι ακριβώς η μπάντα που ψάχνετε.

Προτεινόμενο άλμπουμ: Ακόμη μια μπάντα του αφιερώματος με μονάχα ένα δίσκο στο ενεργητικό της αυτή τη στιγμή, μας κάνει τη ζωή ευκολότερη ως προς την επιλογή ενός άλμπουμ ως προτεινόμενο. Βέβαια, το "Dunsinane" είναι από μόνο του μια ιδιαίτερη περίπτωση δίσκου, αφού η συνολική του αισθητική το δείχνει προορισμένο να θεωρηθεί ως ένα cult διαμαντάκι της εποχής μας, μερικά χρόνια από τώρα κι εάν κι εφόσον η μπάντα παραμείνει στα διευρυμένα όρια του underground.

Listen
7
Monument
Monument

Οι Λονδρέζοι απόγονοι των Iron Maiden αποτελούν μια μπάντα με ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα μας, κατά κύριο λόγο εξαιτίας του frontman τους, Peter Ellis αλλά και του ισχυρού πυρήνα ακροατών που έχουν εδώ. Έχοντας τρία άλμπουμ στο ενεργητικό τους μέχρι στιγμής, μπορεί να μην έχουν πραγματοποιήσει ακόμη το βήμα παραπάνω που πολλοί υπέθεταν πως θα κατάφερναν, αλλά γεγονός είναι πως στα χωράφια του Maiden-inspired heavy metal, δύσκολα θα βρεθεί μια πιο συνεπής και αφοσιωμένη μπάντα στην πιστή διαιώνιση του συγκεκριμένου ήχου.

Προτεινόμενο άλμπουμ: Το πιο πρόσφατο, "Hellhound", είναι μάλλον ό,τι πιο ώριμο έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής, όμως η εδώ θέση ανήκει στο "Hair Of The Dog". Με τις καλύτερες συνθέσεις που έχουν συνθέσει μαζεμένες, ένα εξώφυλλο που παίζει πολύ έξυπνα με τα νοήματα του τίτλου του δίσκου και όντας συνολικά ένα πολύ ανώτερο άλμπουμ σε σχέση με το ντεμπούτο τους, η δεύτερη κυκλοφορία των Βρετανών παρουσιάζει μια μπάντα που, παρότι η προσωπικότητα των επιρροών της επισκιάζει τη δική της, η ικανότητα και το πείσμα της φανερώνει πως ήρθε για να μείνει.

Listen
8
Seven Sisters
Seven Sisters

Μια ακόμη μπάντα από την αγγλική πρωτεύουσα, οι Seven Sisters σχηματίστηκαν το 2013, με το πρώτο τους demo να μην αργεί να δημιουργηθεί και να βλέπει το φως της δημοσιότητας το καλοκαίρι του επόμενου έτους. Από τότε, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι, με το σχήμα να κυκλοφορεί το ντεμπούτο του το 2016, στρέφοντας αρκετά βλέμματα προς το μέρος του λόγω των κυρίαρχων δισολιών και του συνολικού του ύφους, κάπου μεταξύ της Di'Anno περιόδου των Iron Maiden και του πρώιμου power metal των '80s.

Προτεινόμενο άλμπουμ: Όσο καλό κι αν ήταν, πάντως, το προαναφερθέν ντεμπούτο, υπολείπεται παρασάγγας σε σύγκριση με το "The Cauldron And The Cross", το εντυπωσιακό περσινό τους δεύτερο πόνημα. Έτσι, η μπάντα κατάφερε να διευρύνει τον ήχο της, δίχως όμως την «παρενέργεια» της ελάττωσης των ταχυτήτων, ενώ συγχρόνως οι επιρροές της παραμένουν συγκεκριμένες, αλλά και τόσο ιδεατά δοσμένες υπό το πρίσμα της δικής της τραγουδοποιίας. Αν, δε, βελτιωθούν και οι ερμηνείες στα φωνητικά ακόμη περισσότερο, προβλέπω πως ο επόμενος δίσκος (που, λογικά, αναμένεται εντός του επόμενου έτους) θα αποτελέσει μια μικρή αποκάλυψη.

Listen
9
Toledo Steel
Toledo Steel

Από τα νότια της Αγγλίας και με μέλη που κατάγονται από το Μπόρνμουθ και το Σαουθάμπτον, οι Toldo Steel μας συστήθηκαν πέρυσι με το εξαιρετικό ντεμπούτο άλμπουμ τους, το οποίο προήλθε έπειτα από προσπάθειες εφτά χρόνων (και με δύο EP να προηγούνται). Ακολουθώντας τις διδαχές των Μεγάλων του βρετανικού heavy metal (βλέπε Judas Priest, Saxon και αρκετά λιγότερο πρώιμους Iron Maiden) κι έχοντας μια ιδιαίτερη φωνή να ερμηνεύει και να τους ξεχωρίζει του σωρού, οι Toledo Steel φαντάζουν από τις πιο μεγάλες ελπίδες του νέου κύματος που ταράζει τα λιμνάζοντα νερά του βρετανικού heavy metal underground εδώ και λίγο καιρό, με το μέλλον να είναι όλο δικό τους ώστε να επιβεβαιώσουν τις προβλέψεις.

Προτεινόμενο άλμπουμ: Προφανώς, ελλείψει κι άλλου, το "No Quarter" είναι η δουλειά εκείνη που προκρίνεται για να ακούσει κανείς, κρύβοντας μέσα της ένα απλό κατά βάση heavy metal με ιδιαίτερα φωνητικά κι εντυπωσιακή lead κιθαριστική δουλειά.

Listen
10
Wytch Hazel
Wytch Hazel

Στην περίπτωση των εκ Lancashire ορμώμενων κι έντονα θρησκευόμενων Wytch Hazel, έχουμε να κάνουμε με κάποιου είδους «μετενσάρκωση», καθώς τόσο μουσικά (βλέπε το ντεμπούτο άλμπουμ τους) όσο κι αισθητικά (βλέπε το εξώφυλλο του δεύτερου δίσκου τους, "II: Sojourn"), το βρετανικό κουαρτέτο μοιάζει να αποτελεί την φυσική συνέχεια των θρυλικών Wishbone Ash. Άλλωστε, με ξεκάθαρες proto-metal συνθετικές δομές, κιθάρες που προσκυνούν τους προαναφερθέντες θρύλους (αλλά και τους Thin Lizzy) και το πιο ξεκάθαρο εικαστικό tibute σε εξώφυλλο δίσκου που έχει συμβεί προσφάτως (με το cover artwork του "II: Sojourn" να φέρει ευθείς παραλληλισμούς με εκείνο του αξεπέραστου "Argus"), οι ίδιοι δεν φαίνεται να θέλουν να κρύψουν ιδιαίτερα τις επιρροές τους - και για ποιον λόγο κιόλας, από τη στιγμή που το μουσικό αποτέλεσμα προκύπτει τόσο υπέροχα νοσταλγικό και δημιουργικά άρτιο.

Προτεινόμενο άλμπουμ: Το "Prelude" υπήρξε ένα εξαιρετικό ντεμπούτο, σίγουρα, όμως, δίχως ίχνος προσωπικότητας και με την μουσική προσκόλληση στους Wishbone Ash κάτι παραπάνω από έντονη. Το περσινό "II: Sojourn", πάντως, είναι ανώτερο, με την μπάντα να προσπαθεί να εντάξει επιπλέον χαρακτηριστικά στον ήχο της και να μην αποτελεί μονάχα ικανότατους Wishbone Ash-worshippers, ενώ και το εξώφυλλο μάλλον θετικά μπορεί να κριθεί, ως ένα αισθητικό ταξίδι από το νοσταλγικό παρελθόν στο ποικιλόμορφο παρόν, με κοινή συνισταμένη πάντοτε την καλή μουσική.

Listen
  • SHARE
  • TWEET