«10»: Λιγότερο γνωστά τραγούδια των Interpol που αξίζουν την προσοχή σας!
Λίγες μέρες πριν τη συναυλία τους στην Αθήνα, βουτάμε στη δεξαμενή με τα λιγότερο δημοφιλή κομμάτια τους και σας παρουσιάζουμε τις επιλογές μας!
25 χρόνια καριέρας, δεν είναι και λίγος καιρός. Δημιουργημένοι στη Νέα Υόρκη το 1997, οι Interpol γρήγορα εξελίχθηκαν σε ένα από τα κορυφαία εναλλακτικά συγκροτήματα των early ‘00s και, παρέα με μερικούς ακόμη, έβαλαν το λιθαράκι τους προκειμένου όλοι οι προβολείς να πέσουν πάνω στην post-punk revival σκηνή της εποχής.
Σήμερα, τα "Turn On The Bright Lights" και "Antics", δικαίως, θεωρούνται "κλασσικοί" δίσκοι ενώ, πέρυσι, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το έβδομο άλμπουμ του, με τίτλο "The Other Side of Make-Believe". Με αφορμή την επικείμενη ζωντανή τους εμφάνιση, την Παρασκευή 23 Ιουνίου στο Ξέφωτο του ΚΠΙΣΝ, στο πλαίσιο του Release Athens X SNF Nostos 2023, επισκεφτήκαμε ξανά την πλούσια δισκογραφία τους κι επιλέξαμε δέκα λιγότερα γνωστές κομματάρες τους που, με βεβαιότητα, θα σας ανοίξουν την όρεξη να τους δείτε ζωντανά. Εμείς πάντως σίγουρα ανυπομονούμε. (A.A.)
1
("Fukd ID #3" EP, 2000)
Επίσημη πρώτη κυκλοφορία για το συγκρότημα κι εδώ ακούμε τους Interpol σε μια πιο πρώιμη μορφή. Ειδικά σε επίπεδο φωνητικών δηλαδή, ο Paul Banks ακόμη δείχνει να "ψάχνεται", με την επιρροή του Ian Curtis να είναι πιο εμφανής από ποτέ. Όπως και να έχει, το "Precipitate", το οποίο αποτέλεσε και τον τίτλο του επόμενου EP τους στο οποίο θα τελειοποιούσαν και το συγκεκριμένο κομμάτι, δεν συμπεριλήφθηκε στο "Turn on the Bright Lights" καθώς οι ίδιοι έχουν δηλώσει πως ποτέ δεν κατάφεραν να "το κάνουν σωστά". Κατά τη γνώμη μου, τα κατάφεραν μια χαρά βέβαια, κάτι που μπορείτε να διαπιστώσετε και μόνοι σας, αλλά ποιοι είμαστε εμείς να διαφωνήσουμε μαζί τους; (Α.Α.)
2
"Song 7"
("Precipitate" EP, 2001)
Κάνοντας ένα fast forward στο 2001, οι Interpol στη δεύτερη κυκλοφορία τους είναι πλέον το συγκρότημα που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Και είναι εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα έγινε αυτό. Το "Song 7", σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κομμάτια του EP, δεν πήρε ποτέ την αναγνώριση που του αναλογεί. Ίσως να έφταιγε η υπερβολικά τρεμάμενη φωνή του Banks ή το – που’ σαι RZA να το απογειώσεις- rap στη μέση του τραγουδιού το οποίο αφαιρέθηκε από όλες τις υπόλοιπες μετέπειτα επανεκτελέσεις του. Ό,τι και να ισχύει, το "Song 7" φανερώνει ένα γκρουπ που δεν φοβάται να πειραματιστεί και να τολμήσει πράγματα που, ακόμη και αν δεν του βγαίνουν πάντα 100%, τουλάχιστον, είχε τα κότσια να τα δοκιμάσει. (Α.Α.)
3
("Interpol" EP, 2002)
Δύο μόλις μήνες πριν την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους, οι Νεοϋορκέζοι έβγαλαν το τρίτο τους EP, στο οποίο, πέρα από τα "PDA" και"NYC", συμπεριλαμβανόταν ένα από τα καλύτερα, και δυστυχώς όχι τόσο δημοφιλή, κομμάτια τους. Το "Specialist" είναι από αυτά τα τραγούδια που καθιστούν σαφές γιατί οι Interpol έφτασαν εκεί που έφτασαν αφού εμπεριέχει όλα αυτά τα στοιχεία που θα συναντούσαμε στη συνέχεια στους δύο πρώτους δίσκους τους, χάρη στους οποίους, για ένα φεγγάρι διεκδίκησαν επάξια, και ίσως να κέρδισαν και για λίγο, το θρόνο της εναλλακτικής μουσικής σκηνής της εποχής. (Α.Α.)
4
("Six Feet Under, Vol. 2: Everything Ends", 2005)
Μια ατμοσφαιρική σύνθεση βγαλμένη από το soundtrack της δραματικής σειράς "Six Feet Under". Μια επανάληψη σαν σε mantra του τίτλου, μια κιθαριστική λούπα, ένα οριακά post-rock αποτέλεσμα. Αναμενόμενα, δεν είναι μια από τις κορυφαίες στιγμές της μπάντας, και φυσικά όχι μια από αυτές που θα σου προτείναμε να ξεκινήσεις από αυτό το αφιέρωμα. Άστο όμως να παίζει ενώ κοιτάς το ταβάνι. Θα νιώσεις στα μπάσα του και στην σταδιακή του κορύφωση μια ανάταση, μόνο για να παρακινηθείς να δώσεις τέλος στην αδράνεια. Ή τουλάχιστον να το πάρεις απόφαση να το κάνεις άλλη στιγμή. (Α.Ζ.)
5
("Our Love To Admire", 2007)
Παρμένο από την ιαπωνική bonus έκδοση του "Our Love To Admire" του 2007, το "Mind Over Time" αποτυπώνει ιδανικά το ποιόν των Interpol στην περίοδο μετά την εκρηκτική τους άφιξη. Με πιάνο και μπάσο να δημιουργούν μια αίσθηση ερημιάς και μοναξιάς, ένα ψυχολογικό τριπάρισμα που στιχουργικά αναρωτιέται για την υπόσταση της ύπαρξης και τα παιχνίδια του χρόνου, του μεγάλου δυνάστη του μυαλού. Ένα υποτονικό κομμάτι που μεταδίδει ένα υπαρξιακό πείσμα. Μια πικρή σύνθεση – σύντροφος σε περιόδους κατήφειας. Μια στιγμή που αντικατοπτρίζει στο μέγιστο τον ενδοσκοπικό χαρακτήρα των Interpol. (Α.Ζ.)
6
("Interpol" iTunes bonus track, 2010)
Μπορεί η αναζήτηση για την ακρόαση του συγκεκριμένου κομματιού να μην είναι και ό,τι πιο εύκολο μιας που θα πέσεις πάνω σε ετήσια reports της ομώνυμης υπηρεσίας ασφαλείας για την μαζική προβολή εγκληματικών δράσεων στον τύπο (crimewaves δηλαδή), μην τρομάξεις όμως, γιατί αυτό το διαμάντι είναι εκεί για να το ανακαλύψεις. Με τη φήμη ότι το "Interpol" υπήρχε πιθανότητα να είναι η τελευταία κυκλοφορία του συγκροτήματος, κάθε κομμάτι «δώρο» ήταν μεγάλο πράγμα για τους φανατικούς των Interpol το 2010. Η τοξικά ερωτική μπαλάντα "Crimewaves" ήρθε σε αποκλειστικότητα μέσω της γνωστής πλατφόρμας και γι’ αυτό πολλοί της έθρεψαν μια απέχθεια με τα χρόνια, ωστόσο μιλάμε για ένα από τα πιο παθιασμένα, αργά κομμάτια των Interpol που σε περιμένουν να τα ερωτευτείς, ή να ερωτευτείς μαζί τους. (E.T.)
7
("El Pintor" bonus track, 2014)
Ίσως να μην υπάρχει πιο χαρακτηριστικό κομμάτι της πορείας των Interpol από ένα συγκρότημα εσωστρεφές και μελαγχολικό σε μια δυναμική παρουσία που φλερτάρει με το σύμπαν και το κοινό. Από την εκτόξευση της επιτυχίας του σπιτονοικοκύρη του, "El Pintor", ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο πως μέχρι και τα συμπληρωματικά κομμάτια του συγκεκριμένου δίσκου θα ήταν το κάτι άλλο. Μπορεί να είναι «αδικία», όπως το όνομά του μαρτυρά, που το "Malfeasance" δεν κατέληξε στο βασικό μέρος του "El Pintor", το ευτυχές όμως είναι ότι πήραμε στα χέρια μας ένα ακόμη εκπληκτικό τραγούδι, απόδειξη ότι οι Interpol είναι μηχανή παραγωγής επιτυχιών. Κι όλα αυτά χωρίς το γεγονός ότι ο Paul Banks ανέλαβε και χρέη μπασίστα για τον συγκεκριμένο δίσκο, μετά την αποχώρηση του Carlos Dengler, να σταματά τίποτα στη σαρωτική τους πορεία. (Ε.Τ.)
8
("Everything Is Wrong", 2015)
To "El Pintor" του 2014 δικαίως θεωρείται επιστροφή στην φόρμα για τους Νεοϋορκέζους. Δικαίως επίσης, αναδείχθηκε από την συντακτική μας ομάδα ως ένα από τα 100 alternative άλμπουμ της προηγούμενης δεκαετίας. Αν ακούσεις το "What Is What", είμαι βέβαιος πως θα το θεωρήσεις αντιπροσωπευτικό δείγμα του που μπορεί να φτάσει αυτό το σχήμα, χρόνια μετά την πρωτοκαθεδρία του στην indie σκηνή. Το γεγονός πως η σύνθεση είδε το φως της δημοσιότητας τέσσερα χρόνια αργότερα σε EP με bonus tracks από εκείνα τα sessions, σε πρώτη φάση εκπλήσσει. Μετά όμως, επιφέρει χαμόγελο αφού η ταξιδιάρικη αύρα του, οι γλυκόπικρες κιθαριστικές μελωδίες και τα τρομερά φωνητικά, επιβεβαιώνουν πως οι Interpol όταν έχουν οίστρο είναι αλάνθαστοι. (Α.Ζ.)
9
("All At Once", 2018)
Κυκλοφόρησε σε περιορισμένη έκδοση 3000 επτάιντσων, σε συνεργασία με το Q Magazine και ως δώρο προπαραγγελίας του "A Fine Mess" EP. Δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε κάποια «μεγαλύτερη» κυκλοφορία. Και όμως, μια ανάγνωση στους στίχους ενώ η κιθαριστική μελωδία, βγαλμένη από τις γειτονιές της Νέας Υόρκης αρχές των ‘00s, φαντάζουν ικανά να επιβεβαιώσουν την «αδικία». Μιλάμε για σύνθεση που θα μπορούσε να αποτελέσει την ιδανική πρώτη γνωριμία με το συγκρότημα. Μιλάμε για ένα από τα καλύτερα ρεφραίν τους. Μιλάμε για το "All At Once", ένα από τα πιο ενδιαφέροντα συνθετικά κομμάτια τους τα τελευταία χρόνια, και από τα πιο άμεσα. Τεράστιοι. (Α.Ζ.)
10
("A Fine Mess" EP, 2019)
Μπορεί το "A Fine Mess" EP να περιείχε ότι κομμάτια περίσσεψαν από το "Marauder", τα τινά όμως είναι δύο. Πρώτον είναι αδύνατον μάλλον οι Interpol να γράψουν αδιάφορα κομμάτια και μάλλον το ξέρουν, οπότε τα κυκλοφορούν για μας απλόχερα. Δεύτερον όποια κι αν είναι η γνώμη σου για τη συγκεκριμένη κυκλοφορία, το σχεδόν ομώνυμο "Fine Mess" προσωπικά θα μπορούσα να το συμπεριλάβω στα καλύτερα κομμάτια των Interpol γενικότερα. Η κολλητική του κιθαριστική μελωδία από το πρώτο δευτερόλεπτο από τα μαγικά δάκτυλα του Kessler ανυψώνει και τους στίχους αλλά και την ερμηνεία του Banks σε σημείο να αναρωτιέσαι πως δεν κατέληξε στο δίσκο. Ειδικά όταν συνειδητοποιείς πως για την παραγωγή του έχουν συνεργαστεί οι Dave Fridmann, Claudius Mittendorfer και Tom A. D. Fuller, ονόματα μεγαθήρια δηλαδή για τον ήχο. Θα ελπίζω πολύ κάποια μέρα να το ακούσουμε ζωντανά. (Ε.Τ.)
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
