«10»: Μεγάλες στιγμές του Tom Gabriel (Warrior) Fischer

Νοσηρές ιστορίες και η επιστροφή του αυτοκράτορα...

Από τον Αντώνη Κονδύλη, 08/04/2014 @ 11:05
Πολλές φορές είναι δύσκολο να αποτιμήσεις την προσφορά ενός μουσικού ή ενός συγκροτήματος και ακόμη πιο δύσκολο είναι να αποδοθεί η σημαντικότητα του έργου του, γιατί είναι σύνηθες να υποκύψεις στην παγίδα της υποκειμενικότητας.

Στην περίπτωση που παρουσιάζουμε όμως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η προσφορά και η σημαντικότητα του Tom Gabriel (Warrior) Fischer και των συγκροτημάτων που δημιούργησε είναι αδιαμφισβήτητη. Χωρίς αυτόν και τους Celtic Frost και τις καινοτόμες ιδέες που προσέφεραν, κάποια πράγματα θα ήταν σίγουρα διαφορετικά στο χώρο του ακραίου metal και όχι μόνο σε αυτόν. Σημαντικός, επιδραστικός και πρωτοπόρος ο Tom Warrior έχει υπάρξει μια από τις εμβληματικότερες μορφές στην ιστορία του ακραίου ήχου.



Υπήρξε ιδρυτικό μέλος των Hellhammer στις αρχές της δεκαετίας του '80, με τους οποίους παρουσίασε έναν μονοδιάστατο και μονολιθικό ήχο. Αυτός ο περιορισμός ανάγκασε την μπάντα να αλλάξει το όνομα της σε Celtic Frost και να δημιουργηθεί με αυτό τον τρόπο ένα σπουδαίο και επιδραστικό συγκρότημα. Ο Tom Gabriel Fischer ήταν η ψυχή και ο βασικός συνθέτης ενός συγκροτήματος  που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ακραίου metal, αλλά και άλλων ιδιωμάτων και εισήγαγε στοιχεία και χαρακτηριστικά που χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στην μεταλλική μουσική τις επόμενες δεκαετίες. Δεν θα πρέπει βέβαια να ξεχνάμε την παρουσία του Martin Eric Ain, συνοδοιπόρου και συνεργάτη του Tom σε όλη την πορεία με αυτό το συγκρότημα, μέχρι και την οριστική διάλυσή τους το 2008.

Η κρίσιμη στιγμή στην πορεία του ήταν η επανένωση των Celtic Frost και η κυκλοφορία του "Monotheist" το 2006, με το οποίο απέδειξαν ότι το έχουν ακόμα, όπως και ο ίδιος προσωπικά. Η άδοξη διάλυση των Celtic Frost οδήγησε στους Triptykon με τους οποίος ο Tom συνεχίζει την μεγάλη πορεία του. Παραδόξως, συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσφέρει πολλά και να παραμένει δημιουργικός και ακμαίος. Το εντυπωσιακό είναι ότι μετά από τόσα χρόνια καριέρας το παρόν του παρουσιάζει το ίδιο ενδιαφέρον με το θρυλικό παρελθόν.



Για τον Tom Warrior δεν υπήρξαν δοκιμασμένες συνταγές και είναι δύσκολο να περιγράψεις αυτό που κάθε φορά παρουσιάζει, που πολλές φορές δίνει την εντύπωση ότι δεν υπακούει σε νόρμες και δεν υπόκειται σε ταμπέλες. Οι ρίζες του black και του gothic metal αρχίζουν από τους Celtic Frost, ενώ επηρέασε σε σημαντικό βαθμό και την εξέλιξη του death metal. Ήταν αυτοί που χρησιμοποίησαν πρώτη φορά οπερετικά γυναικεία φωνητικά, συμφωνική ορχήστρα και μια avant garde προσέγγιση στη μουσική τους, η οποία περιείχε και πολλά άλλα στοιχεία, ως αποτέλεσμα αυθεντικής έμπνευσης και δημιουργίας.

Οι Hellhammer, Celtic Frost, Apollyon Sun, Triptykon υπήρξαν τα οχήματα του μέσω των οποίων εξέφραζε κάθε φορά συναισθήματα, τα οποία κατά ομολογία του ίδιου προέρχονται από τα βιώματά του.



Προσωπικά, αποτελεί έναν από τους ήρωες της νιότης μου και μια μορφή που καθόρισε το μουσικό μου γούστο και τις επιλογές μου μέσα από τις απρόβλεπτες και διαφορετικές οπτικές που χαρακτήριζαν το έργο του.

Σε αυτό το αφιέρωμα παρουσιάζουμε 10 μεγάλες στιγμές του Tom Gabriel Fischer, που θεωρούμε σημαντικές σε μια πορεία που έχει διαρκέσει περισσότερα από 30 χρόνια. Ασφαλώς και οι στιγμές θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερες, αλλά περιοριζόμαστε σε αυτές για τις ανάγκες του αφιερώματος. Οι επιλογές δεν έγιναν στην λογική του καλύτερου, αλλά του σημαντικού και εμβληματικού κομματιού. Η σειρά παράθεσης των κομματιών είναι χρονολογική. Δεν χωράνε αξιολογήσεις και κριτικές εδώ.

 
10   Hellhammer - "Triumph Of Death"
«...When you have been down in your grave... Alive
Your mind decays and you're the coffin's slave
And when at midnight an uncanny bell tolls
Terrible noises, the dark graveyard calls...»

Η αφοπλιστική δήλωση του Tom ότι την περίοδο των Hellhammer έπαιζαν αργά γιατί δεν μπορούσαν και δεν ήξεραν να παίξουν πιο γρήγορα δεν μειώνει την αξία του "Apocalyptic Raids" και του συγκεκριμένου κομματιού που ξεχωρίζει από αυτό το EP. Μία αργόσυρτη και χωρίς ιδιαίτερη τεχνική σύνθεση, που περικλείει όμως όλη την ουσία αυτού που λέμε ακραία μουσική εκείνης της περιόδου με τα πρωτόγονα φωνητικά και ουρλιαχτά του Tom συμπληρώνουν το σκηνικό. Οι ιδέες όμως είναι παρούσες και οι άτσαλες εναλλαγές των θεμάτων υπογραμμίζουν την απειρία αλλά και τον αυθορμητισμό μιας νεοσύστατης μπάντας.
 


 
9   Celtic Frost - "Procreation Of The Wicked"
«...Cain and Abel's love and death - Love and hate is what we are
Dagger and grail are - Fallen of the altar...»

Το "Morbid Tales" ήταν ο συνδετικός κρίκος των Hellhammer με τους Celtic Frost, με το "Procreation Of The Wicked" να αποτελεί ένα χαρακτηριστικό κομμάτι της στιγμής εκείνης. Αποτελείται από δύο-τρία ακόρντα και ένα μονολιθικό riff που κυλάει σε αργό ρυθμό σε όλη τη διάρκεια του κομματιού και τίποτα περισσότερο. Όμως είναι γεμάτο συναίσθημα και επιβλητικότητα που σε καθηλώνει και δημιουργεί για πρώτη φορά αυτή την μοναδική αύρα και το δέος που προκαλούσαν οι Celtic Frost. Το μινιμαλιστικό solo, η νοσηρή ατμόσφαιρα και τα μεγαλειώδη φωνητικά του Tom Warrior στιγματίζουν για πάντα (εκείνο) το παρόν και το μέλλον αυτής της σπουδαίας μπάντας.
 


 
8   Celtic Frost - "Dawn Of Megiddo"
«...Humiliated in human form
We have to die to be reborn
Awaiting the final judgment
The dawn now lifts
Subjects of flesh
Slaves of lust
The cross has failed
You won't see the coming fall...»

Το "To Mega Therion" αποτελεί ένα αρχετυπικό, θεμελιώδες και καθοριστικό άλμπουμ του ακραίου metal, γεμάτο με μεγάλες στιγμές όπως ήταν και αυτή εδώ.  Ένας doom ρυθμός και μια πένθιμη, σκοτεινή, αλλά συνάμα επική και Βαγκνερική ατμόσφαιρα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν το "Dawn Of Megiddo". Η συνοδεία τυμπάνων και τα επιβλητικά και ασύγκριτα φωνητικά του Tom σε ταξιδεύουν σε έναν άλλο κόσμο. Ο πελώριο ήχος σκεπάζει τα πάντα και δεν επιτρέπει καμία ικμάδα φωτός να διεισδύσει. Μοναδικό συναίσθημα και δέος είναι αυτά που χαρακτηρίζουν όλο το "To Mega Therion".
 


 
7   Celtic Frost - "Circle Of The Tyrants"
«...The new kingdoms rise
By the circle of the tyrants
In the land of darkness
The warrior, that was me...»

Από τα κλασικότερα και πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια των Celtic Frost και άλλη μια επιβλητική σύνθεση του "To Mega Therion". Τα thrashy riffs δίνουν τη θέση τους σε ένα πιο αργόσυρτο πέρασμα και ένα πελώριο riff που σου λιώνει το κεφάλι, πριν μπουν τα μεγαλειώδη φωνητικά του Tom Warrior, για να έρθει η στιγμή που οι θριαμβευτικές τυμπανοκρουσίες προκαλούν χάος, αλλά και μοναδικό συναίσθημα. Παράλληλα εμφανίζονται κάποια ψήγματα γυναικείων οπερετικών φωνητικών. Καθηλωτικό και επιβλητικό σε όλη του τη διάρκεια δημιουργεί μια μεσαιωνική ατμόσφαιρα σε ένα σκοτεινό και νοσηρό κλίμα.
 


 
6   Celtic Frost - "Necromantical Scream"
«...You entreated death, the answer will come
Oebris of faith, even you are false
Immortal morals, catch up with time
Vault of darkness, filled with hate...»

Από τις μεγαλύτερες στιγμές ενός σπουδαίου άλμπουμ. Επιβλητικό και μεγαλεπήβολο ξεδιπλώνεται σε ένα δραματικό κλίμα και μια σκοτεινή ατμόσφαιρα. Θέματα και ταχύτητες εναλλάσσονται σε έναν ασφυκτικά αγχωτικό κλοιό από riff και τυμπανοκρουσίες, τη στιγμή που γυναικεία οπερετικά φωνητικά συνοδεύουν τις επιθανάτιες ιαχές του Tom. Η ενορχήστρωση και τα απανωτά κιθαριστικά layers το κάνουν να ακούγεται τόσο περίπλοκο, αλλά είναι τόσο απλό και όμως κανείς δεν μπόρεσε ποτέ μα ποτέ να αντιγράψει και να αναπαράγει αυτό το μοναδικό συναίσθημα. Τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να αποδώσουν το δέος και το μεγαλείο που εκπέμπει μια από τις καλύτερες στιγμές των Celtic Frost.
 


 
5   Celtic Frost - "Babylon Fell"
«...Lights have faded - Euphoria is dead
Past and present - Exalt of the weird
Chimerias petrified - Eclipse and suspicion
Deafened stream - Babylon fell...»

Οι πειραματισμοί του "Into The Pandemonium" προκάλεσαν την αποστροφή και την καταδίκη, αλλά αυτά το 1987. Σήμερα δεν έχουμε καμία αμφιβολία για την αξία και ποιότητα αυτού του άλμπουμ. Το "Babylon Fell" περικλείει ένα έρπον riff που απογειώνεται όταν μπαίνει το rhythm section και δημιουργεί ένα πελώριο groove. Τα γνώριμα φωνητικά συνδυάζονται με υπνωτικά goth, ενώ η διαφορετική παραγωγή σε σχέση με το παρελθόν, η ενορχήστρωση και η συνθετική προσέγγιση δημιουργούν μια απροσδιόριστη, αλλά διαρκώς σαγηνευτική ατμόσφαιρα, όπως συμβαίνει σε όλο το "Into The Pandemonium".
 


 
4   Celtic Frost - "Caress Into Oblivion"
«...Wings of lust
Temptation and fame
Temples of prowess
Left a man among ruins
Caress into oblivion...»

Η μεθυστική και υπνωτική εισαγωγή, με μια αίσθηση ανατολής, μαγεύει, ώσπου μπαίνει το αργόσυρτο riff που συνοδεύεται από τα gothic φωνητικά του Tom που σόκαραν (για μια ακόμη φορά στην εξέλιξη του δίσκου) τους «παραδοσιακούς» οπαδούς, πριν έρθει η στιγμή να συνέλθουν λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, όταν η ταχύτητα αυξάνεται και η ατμόσφαιρα επανέρχεται σε κάποια πιο γνώριμα σημεία. Στη διάρκεια του κομματιού αυτές οι εναλλαγές θα επαναληφθούν πριν ολοκληρωθεί με την ίδια αίσθηση ανατολής που ξεκίνησε, σε μια σπουδαία,  συνθετικά υπέροχη και εκτελεστικά άψογη στιγμή των Celtic Frost. Ένας δίσκος που βρισκόταν χρόνια μπροστά από το 1987.
 


 
3   Celtic Frost - "Rex Irae (Requiem)"
«...We stood before the portals of Babylon
And saw it's petrified fall
We tasted the wine of Persepolis
As mute as our era's breath...»

Μέσα στους οργιώδεις πειραματισμούς του "Into The Pandemonium", το "Rex Irae" υπήρξε από τις πιο ξεχωριστές συνθέσεις του. Είναι η στιγμή που η συμφωνική μουσική συνάντησε το metal. Με το βιολί της ορχήστρας να δίνει τον τόνο και την ένταση στο ξεκίνημα, ο Tom απευθύνει τον λόγο στην Σοπράνο (Claudia Maria Mokri) που εκφράζεται με ένα δραματικό ύφος, ενώ η μεταξύ τους συνομιλία εξελίσσεται σε όλη τη διάρκεια. Το κομμάτι κυλάει σε μεσαία ταχύτητα και σε ένα πένθιμο κλίμα με τη συμμετοχή τυμπάνων, εγχόρδων και πνευστών να χρωματίζουν συνολικά αυτή τη σύνθεση. Πρωτοποριακό και ιδιαίτερο.
 


 
2   Celtic Frost - "Ground"
«...This is pain, a wall of tears
And my tears are my truest friends
This my heart, a dying sun
A flower fading to black
Oh God, why have you forsaken me?...»

Μια από τις καλύτερες στιγμές του "Monotheist" και το δεύτερο κομμάτι του δίσκου στη σειρά. Πρωτοακούγωντας τον δίσκο και με το που μπήκε αυτό το κομμάτι καταλάβαμε ότι οι Celtic Frost δεν επέστεψαν για να μας κάνουν πλάκα, αλλά για να πάρουν εκδίκηση. Με ένα riff, μονότονο και αγχωτικό, σου κόβει την ανάσα και σε καθηλώνει, ενώ ο Tom φτύνει γεμάτος οργή τους στίχους, που χαρακτηρίζονται από έντονες αυτοβιογραφικές αναφορές προερχόμενες από τα προσωπικά του βιώματα. Το "Ground" είναι τραχύ, δύστροπο και με ένα τρομακτικό προσωπείο. Μια συγκλονιστική κατάθεση ψυχής.
 


 
1   Celtic Frost - "Drown In Ashes"
«...A frame of mind, a dismal soul
My final womb, this flesh turned cold
You held me down and let me bleed
My love, it died, along with me...»

Σε ένα πένθιμο κλίμα, μια αιθέρια γυναικεία φωνή δημιουργεί ένα πέπλο που αγκαλιάζει τη συγκλονιστική και σπαραχτική ερμηνεία του Tom, που τονίζει με έμφαση την κάθε συλλαβή. Κυριαρχούν ο πόνος και η θλίψη δημιουργώντας ένα ασήκωτο φορτίο, ενώ τα αιθέρια γυναικεία φωνητικά (Lisa Middelhauve) τον συνοδεύουν, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο τον πόνο που φέρνει η απώλεια. Ένα διαφορετικό τραγούδι όχι μόνο στο "Monotheist" αλλά και στην ιστορία του συγκροτήματος. Τέσσερα λεπτά θρήνου, ποίησης και λυρισμού. Άλλη μια τρανή απόδειξη ότι δεν υπήρχαν καλούπια για αυτή την μπάντα.
 


  • SHARE
  • TWEET