Wolverine

Communication Lost

Candlelight (2011)
Από τον Πάνο Παπάζογλου, 06/05/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Πέντε χρόνια μετά το καταπληκτικό "Still" και αφού σχεδόν πέρασαν από το φάσμα της διάλυσης, οι Σουηδοί Wolverine κατάφεραν να ξεπεράσουν τα εμπόδια και να επιστρέψουν στα δισκογραφικά δρώμενα, με ένα άλμπουμ που καταφέρνει να τους επαναφέρει στην επικαιρότητα (έστω και παροδικά και όχι σε τόσο μεγάλο ακροατήριο βέβαια...). Με το "Communication Lost" η μπάντα επιστρέφει δυνατή και ορεξάτη, έχοντας ενδοχομένως να αποδείξει ότι δικαίως θεωρείται από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά του σουηδικού προοδευτικού ήχου εδώ και καμιά δεκαετία σχεδόν. Μακριά από την προβολή, με λιτά δελτία τύπου και με άμεση επικοινωνία διαμέσω των κοινωνικών δικτύων, μας ενημέρωναν όλο αυτό το διάστημα για την πορεία των ηχογραφήσεων και τελικά φαίνεται ότι η επιμονή τους να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια δικαιώνεται και με το παραπάνω.

Με το "Communication Lost" μάς προσφέρουν μια από τις καλύτερες δουλειές τους μέχρι στιγμής και οι γνώστες της μπάντας μετά από ένα "Still" (κυρίως) δικαίως αναμένουν ένα εξίσου καταπληκτικό άλμπουμ. Καταρχάς όλα εκείνα τα στοιχεία με τα οποία «έντυναν» τις προηγούμενες δουλειές τους δίνουν το παρόν και στη νέα προσπάθεια, ιδίως οι ευφάνταστες και εκπληκτικές κιθαριστικές μελωδίες, τα ζεστά φωνητικά του Stefan Zell και τα ταξιδιάρικα, χαρακτηριστικά πλήκτρα φυσικά. Σε εβδομήντα λεπτά, με μέσες διάρκειες τα 6-7 λεπτά, η διάθεση των Σουηδών για πιο ευφάνταστες «prog» καταστάσεις είναι εμφανής. Αλλαγές στους ρυθμούς, σόλο και μια ακόμα πιο heavy προσέγγιση σε στιγμές τους επαναφέρουν σε κάποια πιο πολυεπίπεδα μονοπάτια, σε σχέση πάντα με τις προηγούμενες δύο δισκογραφικές δουλειές τους. Παρ' όλα αυτά, από την πρώτη ακρόαση, τα μοναδικά σημεία στα οποία οι Wolverine έχουν πατήσει όλα αυτά τα χρόνια εντυπωσιάζουν. Ατμοσφαιρικά όπως πάντα περάσματα που φέρνουν κάτι απο Katatonia και παλιούς -καλούς- Anathema μέσα από τα μελαγχολικά και κάπως πιο αργόσυρτα σημεία τους.

Εν τέλει η αναμονή άξιζε και με το παραπάνω, καθώς από τέτοιες μπάντες περιμένεις λίγο-πολύ πάντα να ανταποκριθούν στις προσδοκίες. Είτε ακολουθώντας τις πατέντες του "Cold Light Of Monday" και του "Still", είτε δίνοντας βάρος στις κάπως πιο πολύπλοκες συνθέσεις με τις αλλαγές στους ρυθμούς και τις δυναμικές. Ένα εκ των βασικών στοιχείων που μετατρέπει το "Communication Lost" σε ένα κερδισμένο στοίχημα είναι η σοφή ισορροπία μεταξύ των πιο heavy σημείων και των κλασικών-μελωδικών «Wolverine» στιγμών. Πειραματισμοί και εξερεύνηση νέων ηχοτοπίων, όπως στο "The Quiet Of Dawn", το "Pulse" ή το "A Beginning", και συνδυασμός των παραπάνω σε μοναδικές συνθέσεις όπως το "Into The Great Nothing", το "Poison Ivy" με τα αλα "Awake" πλήκτρα της εισαγωγής και το "Your Favourite War".

Συνολικά, ένας δίσκος που προορίζεται να ικανοποιήσει κάθε οπαδό της καταπληκτικής αυτής μπάντας, με την πεντακάθαρη παραγωγή του, τις μεστές συνθέσεις του, την εκτελεστική ωριμότητα των μελών της μπάντας και του ολοφάνερου αέρα ανανέωσης που πλανάται πάνω από το "Communication Lost". Ένα παράδειγμα δίσκου που εντάσσεται στο σύγχρονο προοδευτικό rock/metal, όμως δε βασίζεται στην τεχνική κατάρτιση των μελών της μπάντας, αλλά στη δημιουργία συναισθημάτων και ζεστασιάς, όπως εξάλλου ξέρουν οι Wolverine να κάνουν. Σίγουρα στις κορυφαίες τους δουλειές, ενδεχομένως το πιο αντιπροσωπευτικό άλμπουμ τους και με λίγα λόγια μια απαραίτητη προσθήκη στους λάτρεις του ιδιώματος. Οι Wolverine είναι από εκείνες τις μπάντες που τους αξίζει να βγουν από το στενό κύκλο.
  • SHARE
  • TWEET