The Boy

Η γυναίκα του "Έτοιμοι Ένα" που «κρατάει μια φορτωμένη βαλίτσα και περιμένει κάποιον στο σταθμό του τρένου» συναντά, σχεδόν έναν χρόνο μετά, την γυναίκα του "Έτοιμοι Δύο" που «προσπαθεί να ξεχάσει τί άφησε πίσω της, που τώρα λέει στον ταξιτζή να κάνει γρήγορα γιατί θα χάσει το τρένο, που συνειδητοποιεί ότι δεν την κυνηγάει κανείς, αφού ό,τι χρειάζεται το έχει στο μικρό της τσαντάκι. Την ταυτότητά της για να μην ξεχνάει ποια είναι και το κόκκινο κραγιόν της για να σημαδεύει πρόσωπα».

Η διαστημική ατμόσφαιρα, ο ρεαλισμός του στίχου που ο Αλέξανδρος Βούλγαρης (a.k.a. The Boy) αποδίδει με χειρουργική ακρίβεια, αλλά και η πρωτόγονη ωμότητα του ρομαντισμού που κρύβουν οι δεκατέσσερις μελωδίες του "Έτοιμοι Δύο", συνθέτουν ένα ηχητικό μωσαϊκό ψυχικών και σωματικών δονήσεων. Το δεύτερο μέρος της διλογίας βρίθει αντανακλάσεων της στιχουργικής κατάδυσης του δημιουργού στα βάθη της νεώτερης ιστορίας, της ερωτικής επιθυμίας, της παιδικής ανάμνησης, του αποχωρισμού από τα οικογενειακά, θρησκευτικά, κοινωνικά στερεότυπα.

Στο δυστοπικό "Το Πρωί" ξυπνάει η εγκατάλειψη, από τον ήχο των πλήκτρων και το υπόκωφο μπάσο, μέσα στο όνειρο του "Μπράιαν Λήθη" που κουβαλάει κάτι από το πιάνο και το beat της Λένας Πλάτωνος. Οι ορμητικές εκφορές των στίχων του "Έτοιμοι Ένα" εδώ περιορίζονται. Ό,τι συμβαίνει στο "Δύο" καταυγάζει το μελωδικό του περιβάλλον με την εσωτερική ησυχία, την οποία εξαίσια αποδίδει η παραγωγή του Κτίρια Τη Νύχτα. Οι ηχητικές εκρήξεις, λιτές και μετρημένες στα δάχτυλα, όπως στο "Πολύδροσο" και στο ζεϊμπέκικο "Αγέννητος" της πρώτης πλευράς, οδηγούν σε συναισθηματικές κορυφώσεις κατά την ακρόαση. 

Την υπέροχη μελωδία του "Δύο Αδέλφια" και την grotesque ερμηνεία του "Φίμωσέ Με" της δεύτερης πλευράς, που συνοδεύουν ακαθόριστες μνήμες των Joy Division και Marilyn Manson, ακολουθεί η "Γλυκειά Μου Αγάπη" με τον ρομαντισμό της φωνής -και εδώ- της «Δεσποινίς Τρίχρωμη». Στο "Δύο" το τραύμα που άφησε το "Ένα" επουλώνεται. Εξοικειώνεται με το -πάντα συμβαίνον- "Θρίλερ" της ανθρώπινης πράξης. «Tα ζόμπι θα ρθουν για εμάς. Φέρνουν δώρα από συνήθεια. Με δάκρυα χιονίζει αυτή τη νύχτα και ο Αη Βασίλης υπάρχει στ’ αλήθεια».

Ο Βούλγαρης μοιράζεται μαζί μας την στιγμή της δημιουργίας, ως αποτέλεσμα μιας ιερής διεργασίας. Με το πιάνο του, ο ίδιος μοιάζει αυτάρκης, καθώς αποτυπώνει ετούτη την διεργασία σ’ ένα album δύσκολο στο άκουσμα, όπου ζητεί και αξίζει πολλαπλές ακροάσεις. Αυτή η δυσκολία είναι, εξ άλλου, που το ξεχωρίζει από τον σωρό του «εύκολου ακούσματος» στο οποίο έχει συνηθίσει το αφτί μας. Η διεισδυτική ματιά, ο στιχουργικός στοχασμός του στην ελληνική, αλλά και η αφοσίωσή του στην αφαίρεση του ηχητικού περιττού, τον κατατάσσουν, κατά τη γνώμη μου, ανάμεσα στους σημαντικότερους -αν όχι τον σημαντικότερο- δημιουργούς της νεωτερικής ελληνικής μουσικής.

Το "Έτοιμοι Δύο" είναι μια γυναίκα», διαβάζω στο δελτίο τύπου. Η ίδια γυναίκα του "Ένα", που ανέμενε στη στάση το τρένου για μια παρουσία. Ίσως, την δική της· απαλλαγμένη από το εξωτερικό φορτίο της πραγματικότητας, απαλλαγμένη από την σημασία του χρόνου, του τόπου. Ίσως τελικά, το ταξίδι της αποτυπώνει την απόσταση που εκείνη διανύει προς την μήτρα της υπόστασής της. Προορισμός της, ο εαυτός της!

Συντελεστές:

Στίχοι-Μουσική-Ανδρική Φωνή-Πιάνο: The Boy
Παραγωγή-Όργανα: Κτίρια Τη Νύχτα
Γυναικεία Φωνή: Δεσποινίς Τρίχρωμη, Κίκα

facebook.com/theboyandhisglasses
inner-ear.gr/el/catalogue/artist/the-boy/etimi-dio-ready-two