Simple Minds

Big Music

Sony Music (2014)
Από τον Γιώργο Μαθιό, 02/12/2014
Είναι άραγε εφικτό για μια μπάντα που ξεκίνησε πριν από 30 χρόνια, να εξελίσσεται μέσα σε ένα τέτοιο βάθος χρόνου διατηρώντας παράλληλα την ταυτότητά της;
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Έτος 1985 και στις κινηματογραφικές αίθουσες προβάλλεται για πρώτη φορά το "Breakfast Club", το οποίο εκτός του ότι αγαπήθηκε αμέσως από το κοινό, άντεξε στον χρόνο και μέχρι και σήμερα θεωρείται από τις καλύτερες ταινίες σχετικά με τις εφηβικές τρέλες. Η ταινία του Hughes, όμως, είχε αντίκτυπο και στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα, με τους Simple Minds να αποκτούν τεράστια φήμη χάρη στο "Don't You (Forget About Me)". Πάνω σε αυτή τη φήμη στηρίχτηκαν και κράτησαν ενεργή την παρουσία τους με τις δισκογραφικές τους δουλείες, αλλά και με πολλές περιοδείες.

Τώρα πια, μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίζουν τις δουλειές τους. Μετά το "Black & White 050505" του 2005 και το "Graffiti Soul" του 2009, το "Big Music" αποτελεί το 16ο κατά σειρά στούντιο άλμπουμ τους.

Σε ό,τι αφορά την παραγωγή, αυτό που κάνει αμέσως αίσθηση είναι ο ήχος. Κρυστάλλινος, καλογυαλισμένος και κοφτερός. Η ενέργεια που διακατέχει το σύνολο των συνθέσεων, αλλά και η εμφανής όρεξη της μπάντας να παίξει «δυνατά», σε συνδυασμό με το παραπάνω σχόλιο, δημιουργούν μια αίσθηση ηλεκτρισμού που σε διαπερνάει από την αρχή έως και το τέλος. Πόσο πιο κατάλληλος τίτλος από αυτόν του "Big Music", όταν έχεις έναν δίσκο τόσο «χορταστικό» όσο αυτός; Νέο υλικό, επανεκτελέσεις, διασκευές - και μέσα σε όλα αυτά δύο τραγούδια σε συνεργασία με τον Iain Cook των Chvrches.

Το "Blindfolded" είναι τόσο εξαιρετικό που θες να το ακούσεις ξανά και, πριν προχωρήσεις στο "Midnight Walking"
(κλασικό Minds κομμάτι), φαντάζεσαι να το ακούς σε κάποιο club και να χορεύεις. Ακολουθεί το διαμάντι του δίσκου "Honest Town". Γραμμένο σε συνεργασία με τον Cook, σε κερδίζει από το πρώτο άκουσμα, τόσο με την απίστευτα εμπνευσμένη εισαγωγή, η οποία επαναλαμβάνεται σε μεγάλο μέρος του τραγουδιού, όσο και με την γοητευτική φωνή του τραγουδιστή Jim Kerr. «Wounded, they say you got wounded...», λέει ο Kerr και η «ζεστασιά» που αποπνέει χαρακτηρίζει την ερμηνεία του.

Ο δεύτερος καρπός της συνεργασίας τους με τον Cook είναι το επίσης εξαιρετικό "Blood Diamonds", το οποίο μαζί με το σχετικά αδιάφορο "Broken Glass Park" είχαν κυκλοφορήσει στο "Celebrate: The Greatest Hits" του 2013 σε διαφορετικές εκτελέσεις, όπου στην περίπτωση του πρώτου η επανεκτέλεση υπερτερεί σε ενέργεια και δυναμική. Ο δίσκος περιλαμβάνει διασκευές σε Patti Smith και The Doors, ωστόσο αυτή που κεντρίζει το ενδιαφέρον είναι το "Let The Day Begin" των The Call. Ένας χρόνος πέρασε από την garage εκδοχή του τραγουδιού, την οποία συναντήσαμε στο "Specter At The Feast" των Black Rebel Motorcycle Club (Robert Levon Been γιος του Michael Been των The Call), και οι Minds μας αφήνουν της δική τους synth rock προσέγγιση. Ακούγοντας το "Imagination" σου έρχονται στο μυαλό οι U2 (πολλάκις έχουν κατηγορηθεί για αυτή την ομοιότητα), ενώ το "Liaison" αποτελεί φόρο τιμής στην δεκαετία του '80.

Είναι άραγε δυνατό μία μπάντα η οποία ξεκίνησε πριν περίπου 30 χρόνια να μπορεί να συνεχίζει; Είναι εφικτό να εξελίσσεται μέσα σε ένα τέτοιο βάθος χρόνου διατηρώντας παράλληλα την ταυτότητά της, και να μην επαναλαμβάνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να ακούγεται σαν κακέκτυπο του εαυτού της; Το "Big Music" απαντάει θετικά σε αυτά τα ερωτήματα και συγκαταλέγεται στα καλύτερα άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει κατά την διάρκεια της πολυετούς καριέρας τους.
  • SHARE
  • TWEET