Scar Of The Sun

A Series Of Unfortunate Concurrencies

Scarlet (2011)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 27/09/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Παρουσιάζει ενδιαφέρον -ελλείψει καταλληλότερου προσδιορισμού- το πόσο μπορείς να εξοικειωθείς με ένα συγκρότημα πριν καν κυκλοφορήσει ο πρώτος του δίσκος. Τους Scar Of The Sun όλο και σε κάποιο αθηναϊκό live τους έχουμε πετύχει τα τελευταία χρόνια, αφού έχουν ευτυχήσει να μοιραστούν τη σκηνή με ονόματα της τάξεως των Paradise Lost, Dark Tranquillity, Pain Of Salvation, Lake Of Tears και Agua De Annique. Με το έδαφος να έχει προετοιμαστεί κατάλληλα, λοιπόν, οι Αθηναίοι κυκλοφορούν προ ολίγου καιρού την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά μέσω της ιταλικής Scarlet Records.

Για όσους είχαν την παραμικρή επαφή με τη μπάντα στο παρελθόν, το "A Series Of Unfortunate Concurrencies" δε θα αποτελέσει ιδιαίτερη έκπληξη. Η υφολογική κατεύθυνση παραμένει ως είχε, δηλαδή goth rock / metal με έκδηλες Paradise Lost επιρροές (κυρίως εποχής "One Second"), μελαγχολικές ατμόσφαιρες στα πρότυπα των Lake Of Tears και Tiamat, αλλά και μπόλικα Depeche Mode-ικά ηλεκτρονικά στοιχεία που καταλαμβάνουν ηγετικό ρόλο στις συνθέσεις, τόσο ώστε αρκετές από αυτές να μοιάζουν σα να ξεπήδησαν από κάποιο δίσκο των Passenger.

Πότε ράθυμο και πότε ζωηρό, έως και υπνωτιστικό σε αρκετά σημεία, το άλμπουμ ξεκινάει περιλαμβάνοντας μία ικανοποιητική γκάμα χρωμάτων και διαθέσεων, με ανώτατα σημεία τις guest εμφανίσεις που τονίζουν αρμονικά τις διάφορες πτυχές του. Το "Ode To A Failure" ξεχωρίζει ευθέως λόγω της νεο-σουηδικής σύστασής του, αλλά και της συμμετοχής του Mikael Stanne των Dark Tranquillity, ο οποίος βάζει τη σφραγίδα του στο κομμάτι με τα αναγνωρίσιμα γρυλίσματά του. Η ακολουθία των επίτιμων καλεσμένων συνεχίζεται στο "Gravity", που αποτελεί ένα ακόμα highlight, με τον Χρήστο Αντωνίου των Septicflesh να είναι υπεύθυνος για τα συμφωνικά μέρη, ενώ παρόμοιο ρόλο αναλαμβάνει ο Bob Katsionis, ντύνοντας με τα πλήκτρα του το "8th Ocean Dried". Τέλος, ο Μάριος Ηλιόπουλος των Nightrage συμβάλλει με ένα κιθαριστικό solo στο εναρκτήριο "Disposable" και η Leah Randi (που, εκτός των άλλων, έχει συνεργαστεί επανειλημμένως με τους Paradise Lost) ομορφαίνει με τα δεύτερά της το "Burn The Memory".

Οι melodeath αναφορές εξακολουθούν να εμφανίζονται συχνά-πυκνά με τη μορφή ξεσπασμάτων, χωρίς όμως να δίνουν την απαραίτητη παροτρυντική δύναμη στον άνευρο χαρακτήρα του άλμπουμ. Τα φωνητικά έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης σ' αυτό, αφού οι μονοδιάστατες ερμηνείες του Terry Nikas, σε συνδυασμό και με τη βαριά ελληνική προφορά του, τείνουν να εξομαλύνουν τα πάντα σε ένα ενιαίο κατατονικό μοτίβο. Επιπλέον, οι καλύτερες στιγμές του δίσκου συγκεντρώνονται στο πρώτο του μισό και κατά συνέπεια από εκεί και πέρα υπάρχει μία αναπόφευκτη βαθμιαία πτώση του ενδιαφέροντος.

Συμπερασματικά, το ντεμπούτο των Scar Of The Sun απευθύνεται αυστηρά σε οπαδούς της "One Second" / "Believe In Nothing" / "Symbol Of Life" περιόδου των Paradise Lost, καθώς και των υπολοίπων αναφερθέντων συγκροτημάτων. Λοιποί παράγοντες, όπως η λιτή και καλαίσθητη δουλειά στα εικαστικά και η ταιριαστή μίξη / συμπαραγωγή του Rhys Fulber, δίνουν μία έξτρα ώθηση στο άλμπουμ ως σύνολο, προσδίδοντάς του σοβαρότητα και επαγγελματισμό. Για διαπιστώσεις, ανατρέξτε τόσο στο χαρακτηριστικότατο "Swansong Of Senses", όσο και στο Facebook της μπάντας, όπου θα ακούσετε τα "Ode To A Failure" και "Gravity".
  • SHARE
  • TWEET