Pulse R

Πριν μερικούς μήνες είδα κι άκουσα τους Pulse R για πρώτη φορά, όταν άνοιγαν την συναυλία των Poem. Δεν είχα ιδέα για το μουσικό τους ύφος και χάρηκα όταν διέκρινα μια πιο «σύγχρονη» προσέγγιση από αυτές που προτιμούν συνήθως οι εγχώριες μπάντες. Κυρίως, όμως, χάρηκα όταν αντιλήφθηκα ότι την υποστήριζαν καλά.

Έτσι, μετά το πέρας της εμφάνισής τους πήγα κατευθείαν και «τσίμπησα» το πρώτο τους CD, "In Chains", το οποίο επιβεβαίωσε σε μεγάλο βαθμό την αρχική εντύπωση που μου έδωσαν επί σκηνής, πως οι Pulse R είναι μια καλή και ενδιαφέρουσα μπάντα.

Ο ήχος τους βλέπει σαφώς προς Αμερική πλευρά και κινείται περισσότερο στο λεγόμενο post-grunge φάσμα με κύρια αναφορά τους Stone Sour, ενώ εμφανής σε σημεία είναι και η γενικότερη επιρροή των Alice In Chains (των οποίων το "Man In A Box" διασκεύασαν αρκετά καλά στο προαναφερθέν live) στη μουσική τους.

Το δυνατό σημείο των Pulse R είναι ότι γράφουν συγκροτημένα τραγούδια, που αφήνουν κάτι χειροπιαστό χωρίς να γίνονται απλοϊκά. Παράλληλα, βρίσκω αρκετά ενδιαφέρουσα την κιθαριστική δουλειά (κυρίως στα lead), αλλά και τη φωνητική προσέγγιση του Πάνου Βιτζηλαίου, που χρωματίζει ωραία τις συνθέσεις με τις γραμμές και τις ερμηνείες του. Θα ξεχώριζα το εναρκτήριο "Remember Me" που είναι ίσως η πιο πιασάρικη σύνθεση του άλμπουμ, το δυναμικό ομώνυμο, το αργό και συναισθηματικά φορτισμένο "Mindtrap" και το "Wake Up Call".

Από εκεί και πέρα υπάρχουν αρκετά στοιχεία τα οποία είμαι σίγουρος πως μπορούν να βελτιώσουν οι Pulse R στο μέλλον, σε επίπεδο παραγωγής, ενορχηστρώσεων, προσωπικότητας αλλά ενδεχομένως και συνθετικά. Το πιο σημαντικό είναι πως στο διαθέτουν τις βάσεις για να κάνουν το επόμενο βήμα, χτίζοντας πάνω σε όσα μας δείχνουν στο "In Chains".