Motorhead

Το ποιοι είναι οι Motorhead σίγουρα όλοι το ξέρουν. Το τι έχουν προσφέρει επίσης. Είναι ομολογουμένως από τις ελάχιστες μπάντες που έχουν οπαδούς από σχεδόν όλα τα είδη του σκληρού ήχου. Το πολύ βασικό είναι ότι έχουν καταφέρει όλα τα χρόνια να χαίρουν σεβασμού από τους πάντες, είτε αρέσκονται στη μουσική τους, είτε όχι. Εκτός αυτού τα κομμάτια τους αποτελούν μια μουσική κληρονομιά που πρέπει να μεταλαμπαδευτεί στις νεότερες γενιές για να μάθουν τι σημαίνει να είσαι αγνή μπάντα. Πέραν της μουσικής τους, οι Motorhead είναι άκρως γνωστοί για τις ζωντανές εμφανίσεις τους, οι οποίες προσφέρουν αμέτρητες συγκινήσεις στον κόσμο.

Φέτος αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν στο εμπόριο τη live εμφάνιση που έκαναν στις 16 Ιουνίου 2005 στο Hammersmith του Λονδίνου, γιορτάζοντας τα 30 χρόνια ύπαρξης τους. Η εν λόγω κυκλοφορία έχει κατ' εμέ 2 όψεις: η πρώτη όψη είναι το καθαρά μουσικό μέρος, όπου οι Motorhead αποδεικνύουν περίτρανα γιατί οι ζωντανές εμφανίσεις τους θεωρούνται πάντα κορυφαίο γεγονός το οποίο δεν πρέπει κανείς να χάνει. Rock 'n' Roll party από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, κρατά τους οπαδούς σε μια μουσική διέγερση, προσφέροντας αμέτρητες στιγμές ηδονής σε αυτούς που είναι από κάτω.

Η απόδοση της μπάντας είναι απίστευτη. Οι Motorhead είναι μια ακούραστη καλοκουρδισμένη μουσική μηχανή παραγωγής πρωτόγνωρων συναισθημάτων. Οι Lemmy Killminster, Phil Campbell, και Mickey Dee, μπασίστας - τραγουδιστής, κιθαρίστας και drummer αντίστοιχα, αποδίδουν σαν έφηβοι και όχι προδίδοντας της ηλικίας τους, αποδεικνύοντας ότι όταν έχεις το ταλέντο και το feeling να παίζεις μουσική, το κάνεις μέχρι να σε σκεπάσει το χώμα. Η φρεσκάδα που αποπνέει το live είναι μοναδική. Όλη η συναυλία ηχεί τόσο άμεση από τα ηχεία που νομίζεις ότι είσαι από κάτω και τους βλέπεις ζωντανά και όχι ότι τους ακούς στο σπίτι σου ή κάπου αλλού. Όλη τους η εμφάνιση κυλάει από τη μια πολύ γρήγορα, από την άλλη όμως είναι τόσο ωραία που πραγματικά δεν καταλαβαίνεις πότε πέρασε η ώρα. Όλη η συναυλία ακούγεται πολύ καλά, κάτι που οφείλεται στην πολύ καλή παραγωγή που έχει η εν λόγω κυκλοφορία, κάνοντας τα κομμάτια να ηχούν πολύ φρέσκα. Μάλλον το album έχει υποστεί κάποιο μικρό πείραγμα σε studio, κάτι που όμως δεν είναι έντονο.

Καλά μέχρι εδώ. Πάμε τώρα στην άλλη πλευρά του νομίσματος, την κακή. Στο οπισθόφυλλο της κυκλοφορίας η συγκεκριμένη συναυλία δηλώνεται σαν το show που έδωσαν για τα τριακοστά γενέθλια της μπάντας. Αντί λοιπόν να ακούγονται πιο πολλά αγαπημένα και λιγότερο παιγμένα κομμάτια επί σκηνής, όλο το album είναι ναι μεν ένα best of της καριέρας τους, αλλά με τα ίδια και τα ίδια τραγούδια. Οι φανατικοί οπαδοί βλέποντας το set list θα παρατηρήσουν ότι εκτός των "(We Are) The Roadcrew", "Bomber" και "Love For Sale" όλο το υπόλοιπο set list είναι ακριβώς το ίδιο με το dvd "Stage Fright" που είχαν κυκλοφορήσει το 2005 και περιέχει την εμφάνιση τους 6 μήνες πιο πριν, τον Δεκέμβριο του 2004 στη Γερμανία. Θα μου πείτε «καλά ρε φίλε, τι περίμενες;». Η απάντηση είναι απλή. Όταν κάποιος βλέπει ότι το live είναι εορτασμός ετών περιμένει μάλλον να ακούσει κομμάτια που έχουν να παιχτούν για χρόνια και όχι ένα set list μιας κλασσικής περιοδείας, όπως είναι αυτό το live. Αν δεν αναγραφόταν ο υποτιθέμενος εορτασμός δε θα το έκανα θέμα. Όταν όμως κάποια πράγματα χτυπάνε άσχημα, πρέπει να αναφέρονται, ειδικά σε ένα group όπως οι Motorhead που οι επιτυχίες περισσεύουν. Δε λέω, να παίξεις τα old time classics. αλλά πρόσθεσε ρε γαμώτο και κάτι άλλο. Επιτρέπεται να γιορτάζεις τα 30 χρόνια βασιλείας σου και να λες: «Τώρα θα ακούσετε κάτι από το νέο μας album...»; Θεωρώ ότι είναι λίγο ντροπή.

Έπειτα η κυκλοφορία φέτος σε album μιας εμφάνισης δυο ετών πριν μάλλον είναι άκαιρη και, βάσει τελικού αποτελέσματος και εμφάνισης στο κοινό, αρκετά άσκοπη. Η συγκεκριμένη κυκλοφορία δεν προσφέρει κάτι διαφορετικό στο οικοδόμημα της μπάντας, απεναντίας δυστυχώς δείχνει τη βιομηχανοποίηση των μεγάλων ονομάτων, αφού τα 3 τελευταία χρόνια (συμπεριλαμβανομένης και της φετινής τους εμφάνισης στη χώρα μας) ακούμε τα ίδια σχεδόν κομμάτια. Σίγουρα δεν κρίνω την απόδοση που είναι σε υψηλά standards, αλλά μόνο την επιλογή κομματιών.

Η αξία των Motorhead είναι αδιαμφισβήτητη. Ευτυχώς οι Motorhead μας χάρισαν πέρυσι έναν ακόμα δίσκο διαμάντι ("Kiss Of Death"), έτσι ώστε να ακούμε αυτόν και όχι το live. Από την όλη ηχητική εξαφάνιση κρατάω μόνο την εκπληκτική απόδοση της μπάντας και τίποτα παραπάνω. Όσοι δεν έχουν δει ή ακούσει ζωντανά τους Motorhead είναι μια καλή ευκαιρία να το κάνουν μέσα από τη συγκεκριμένη live κυκλοφορία. Τώρα πια όμως η γραμμή μεταξύ καταξίωσης και ξεφτίλας έχει μικρύνει πολύ.

Δυστυχώς είναι πια πολύ εύκολο, όταν κάνεις κινήσεις που δεν πρέπει, να ρεζιλευτείς, σπιλώνοντας την ιστορία που με τόσο κόπο έχεις φτιάξει. Εύχομαι οι δυο έννοιες να μην εξισωθούν ποτέ για μια μπάντα τόσο αγνή όσο οι Motorhead.