Moon Duo

Shadow Of The Sun

Sacred Bones (2015)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 12/03/2015
Moon trio πλέον και ο ντράμερ κάνει την διαφορά...
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Είναι φορές που συνειδητοποιείς ό,τι έχεις όταν το χάνεις. Είναι και άλλες που συνειδητοποιείς τι σου έλειπε όταν το βρίσκεις. Το δεύτερο ισχύει πλέον στην περίπτωση των Moon Duo. Το κάπως πιο ηλεκτρονικό ντουέτο και spin-off των Wooden Shjips έγινε πλέον τρίο με την προσθήκη του drummer John Jeffrey και σε αυτή την πρώτη τους στούντιο δουλειά με αυτό το σχήμα, αυτός κάνει όλη την διαφορά.

Το φυσικό του παίξιμο γεμίζει τον ήχο καλύτερα, τουλάχιστον για εμάς που οι καταβολές μας έρχονται από την καλιφορνέζικη ψυχεδέλεια των '60s, αλλά το κυριότερο είναι ότι δίνει μεγαλύτερο βάθος και ψυχή στα γνώριμα επαναλαμβανόμενα μοτίβα που χτίζουν τη μουσική των Moon Duo. Φυσικά εστιάζουμε σε αυτόν ως ο διαφοροποιητικός παράγοντας, αυτό δεν σημαίνει ότι ψυχρά αν το δει κανείς επισκιάζει τους βασικούς συντελεστές και διαμορφωτές του ήχου των Moon Duo. Πανταχού παρούσα η Sanae Yamada με τα σύνθιά της δεν υπάρχει στιγμή που να μην στρώνει σαν σεντόνι τις μελωδίες και τους ρυθμούς της. Πάνω σε αυτό ζωγραφίζει άλλοτε με εξάρσεις και άλλοτε με στωική επανάληψη η κιθάρα του Ripley Johnson που μερικές φορές λες και έβγαλε μούσια παίζοντας ξανά και ξανά το ίδιο riff.

Είναι και χορευτικό το "Shadow Of The Sun". Το αποδεικνύουν τουλάχιστον τα πρώτα τραγούδια, με το εναρκτήριο "Wilding" να είναι ίσως το καλύτερο από αυτά αλλά το "Zero" να ξεχωρίζει ως το πιο σωματικά προκλητικό τραγούδι μέσα στο ψυχεδελικό σύννεφο των εννέα συνθέσεων. Έρχεται σε άμεση αντίθεση με το αμέσως επόμενο "In A Cloud" που φέρει φαρδιά πλατιά την επιγραφή «ζήσαμε και τα '80s» των δημιουργών του. Τα "Thieves" και "Ice" είναι τα χασιματικά τραγούδια που όλοι οι εραστές του acid space ήχου θα λατρέψουν, το δεύτερο με απρόσμενα λυρικές φράσεις της κιθάρας. Και το "Animal" είναι το a la Suicide electro-punk single που άξια έχουν στη φαρέτρα τους.

Δεν θα έλεγα με οποιαδήποτε ευκολία ότι το "Shadow Of The Sun" είναι καλύτερη ή χειρότερη κυκλοφορία από τις προηγούμενες δύο δουλειές τους. Αυτό που θα μπορούσα να πω είναι ότι με τα "Mazes" και "Circles" οι Moon Duo ήταν ευχάριστοι αλλά έδειχναν ότι δεν θα γίνονταν ποτέ ένα αγαπημένο (μου) συγκρότημα. Με τον φετινό τους δίσκο είναι το ίδιο ευχάριστοι αλλά επιπλέον θα μπορούσα να τους αγαπήσω κιόλας.
  • SHARE
  • TWEET