Kristoffer Gildenlow

The Rain

Melodic Revolution (2016)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 11/04/2016
Μια εντυπωσιακά ανθρώπινη δουλειά από έναν πολύ ταλαντούχο μουσικό
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο Kristoffer μπορεί να είναι πάντα στη συνείδηση των περισσοτέρων ως ο λιγότερο δημοφιλής Gildenlow, αλλά ως μουσικός είναι πολύ περισσότερα από τον «μικρό αδερφό του Daniel» και τον «πρώην μπασίστα των Pain Of Salvation».

Όντας ο πρώτος από την κλασσική σύνθεση της μπάντα που αποχώρησε πριν δέκα χρόνια, ο Kristoffer μετακόμισε μόνιμα στην Ολλανδία, απ' όπου συνεχίζει τη μουσική του καριέρα είτε ως session μουσικός (συνεργαζόμενος με ονόματα όπως ο Neal Morse, ο Damian Wilson ή η Lana Lane),είτε με βραχύβια project, όπως οι Dial και οι φοβεροί The Shadow Theory.

Εδώ και μια πενταετία περίπου, έχει επικεντρωθεί στην solo καριέρα του, κυκλοφορώντας πρώτα το "Rust" το 2012 και τώρα τη δεύτερη προσωπική στούντιο δουλειά του,"Rain".

Για όσους έχει τύχει να ακούσουν την πρώτη δουλειά του, η γενική μουσική προσέγγιση δεν διαφοροποιείται σημαντικά. Παραμένει ακουστική στη βάση της, μελαγχολική, ήρεμη και τρόπον τινά «εύθραυστη». Μόνο που αυτήν τη φορά μοιάζει πολύ πιο ολοκληρωμένη και πιο εμπνευσμένη σε όλα τα επίπεδα.

Επίσης, το γενικό concept περί των αλλαγών που επέρχονται όσο περνάνε τα χρόνια της προηγούμενης δουλειάς, δίνει τη θέση του σε ένα πολύ πιο συγκεκριμένο θέμα. Οι στίχοι του άλμπουμ πραγματεύονται τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τη γενικότερη πάλη ενός ανθρώπου που πάσχει από Alzheimer και βρίσκεται στα τελευταία στάδια της νόσου.

Τις ηλιόλουστες μέρες οι μνήμες επιστρέφουν, αλλά όταν συννεφιάζει αυτές χάνονται κι επέρχεται η βροχή στο μυαλό του, εξ ου και ο τίτλος του άλμπουμ.

Ένα τέτοιο θέμα απαιτεί μεγάλη λεπτότητα χειρισμών κυρίως σε στιχουργικό, αλλά και σε μουσικό επίπεδο κι ο Kristoffer τα καταφέρνει πολύ καλά και στα δυο.

Οι μελωδίες είναι μελετημένες, ιδιαίτερα μελαγχολικές στην πλειονότητά τους, ενώ η χρήση φυσικών οργάνων και ήχων (ακουστική κιθάρα, πιάνο, βιολί, τσέλο) αλλά και η τοποθέτηση φωνητικών αρμονιών - ακόμα και χορωδίας - δίνουν μια ανθρώπινη διάσταση που απαιτεί το όλο εγχείρημα.

Το "After The Rain pt.I" που ανοίγει το δίσκο έχει ένα εξαιρετικό Gilmourικό σόλο, ενώ η πιάνο μελωδία του "Holding On pt.I" σε συνδυασμό με τα γυναικεία φωνητικά που προσφέρει η βιολίστρια του άλμπουμ Anne Bakker το καθιστούν κολλητικό. Η δε χορωδία που εμφανίζεται στο "Seeking The Sun pt.I" είναι καθηλωτική, σε μια από τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και το "Worthy", το οποίοι θα φέρει αναπόφευκτα στο μυαλό κάτι από Pain Of Salvation...

Εδώ πρέπει να ειπωθεί ότι στο άλμπουμ τα πλήκτρα έχει αναλάβει ο επί σειρά ετών πληκτράς των Pain Of Salvation, Fredrik Hermansson, γεγονός που θα κάνει πολλούς φίλους της μπάντας να αναπολήσουν τα απίστευτα ωραία τοποθετημένα πλήκτρα του. Είναι αυτός ο οργανικός ήχος που βγάζει το παίξιμό του που δίνει πολλούς πόντους στο άλμπουμ αναμφισβήτητα.

Όσο προχωράει το άλμπουμ, με τραγούδια όπως στα εξαιρετικά "See It All", "In The Evening" και "It Was Me", εκπλήσσει το πόσα σπουδαία στοιχεία των Pain Of Salvation εμπεριέχονται στις μελωδίες τους. Είναι εντυπωσιακό το πόσο κοντά είναι η φωνή του Kristoffer με αυτήν του αδερφού του σε σημεία, αλλά και με το πόσο εύκολα θα μπορούσαν τα προαναφερθέντα κομμάτια να βρίσκονται στα... "Road Salt". Ναι, κι όμως.

Επίσης, πρέπει να αναφερθεί ότι τα τύμπανα έχει αναλάβει ο Lars Erik Asp των Gazpacho, ενώ στο σκοτεινό και κάπως «αμερικάνικο» "Drizzle" στα φωνητικά συμμετέχει ο Norman Ebecillio, λίγο πριν το φινάλε του άλμπουμ δώσει τέλος σε μια στενάχωρη ιστορία την οποία προσπαθεί να προσεγγίσει.

Δεν είναι εύκολο άκουσμα και παρά το γεγονός ότι έχει αρκετές απλές μελωδίες, δεν είναι για όλες τις ώρες. Έχει βαρύ θέμα και μια σκοτεινή αύρα, αλλά όχι περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε. Δεν ανήκει στον progressive χώρο με βάση τους τεχνικούς όρους, αλλά είναι μια δουλειά που θα εκτιμηθεί περισσότερο από τους οπαδούς αυτού, καθώς απαιτεί ακούσματα πριν ανταμείψει τον ακροατή. Σε κάθε περίπτωση είναι μια δουλειά που πρέπει να ακουστεί ακόμα κι αν ο μόνος λόγος για τον οποίο θα τραβήξει αρχικά το ενδιαφέρον είναι το επώνυμο του Kristoffer.

Κι αλήθεια είναι πως Gildelnow μάλλον σημαίνει «εγγύηση»...

  • SHARE
  • TWEET