Hypnos

Cold Winds

Crusher (2016)
Από τον Κώστα Πολύζο, 07/04/2016
Πέρα από τη μεγάλη του Orebro hard rock σχολή υπάρχει και αυτή του Goteborg...
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τα πολλά και ωραία πράγματα που γίνονται στη χώρα της σκανδιναβικής χερσονήσου τα έχουμε συζητήσει πολλάκις σε αυτό το site. Είτε σε άρθρα, είτε σε κριτικές δίσκων, είτε σε κατά καιρούς συνεντεύξεις με τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Η Σουηδία είναι εδώ και χρόνια μια πηγή πραγματικά ποιοτικότατου hard rock. Βαριέμαι να μπω καν στην διαδικασία να κάνω name dropping. Είναι τόσες πολλές πλέον οι μπάντες που μεγαλουργούν.

Οι Hypnos φαίνεται να είναι ένα ακόμα ανερχόμενο συγκρότημα που κινείται στον ευρύτερο hard rock χώρο. Οι επιρροές τους ξεκινάνε από τους Jethro Tull και φτάνουν μέχρι τους Judas Priest (τους παλιούς). Η παραγωγή του "Cold Winds" είναι από αυτές που μας αρέσουν και που ταιριάζουν γάντι στο είδος της μουσικής τους. Ζεστή και οργανική κι έχει γίνει πραγματικά πολύ καλή δουλειά στη μίξη.

Αν και αναφέραμε το εύρος των συγκροτημάτων που φαίνεται να τους έχουν επηρεάσει, θα πρέπει εδώ λίγο να σταθούμε και στους Thin Lizzy (και UFO φυσικά). Αυτό γίνεται λόγω του ότι οι δίδυμες κιθάρες και το κιθαριστικό στυλ στο οποίο πατάνε φέρνουν αρκετά στα δυο προαναφερθέντα συγκροτήματα. Δεν μιλάμε βέβαια για «δανεισμένα» θέματα, αλλά περισσότερο για μια παρόμοιου ύφους αισθητική.

Για όποιον ακούσει αρχικά το "I'm On The Run" η σύγκριση με τους Graveyard θα είναι ακαριαία, αλλά η αλήθεια είναι πως οι Hypnos κινούνται σε περισσότερο heavy μονοπάτια από τους ομοεθνείς τους. Πάρε για παράδειγμα το εναρκτήριο "Start The Hunt" με τη σφήνα έκπληξη της χρησιμοποίησης φλάουτου. Αν δεν σε έπεισε; Άκου το "Descending Sun (Unrootables White)" με τις δισολίες του, το groove-ατο ρεφρέν, το cowbell και το κάργα Maiden-ικο του solo.

Αν και λείπει η καθαρόαιμη μπαλάντα, η πιο ήρεμη στιγμή του δίσκου θα έρθει με το ταξιδιάρικο "Det Kommer En Dag" που, όπως εύκολα συμπεραίνει κάποιος από τον τίτλο, είναι τραγουδισμένο στην μητρική τους γλώσσα. Αργό και μελαγχολικό στην αρχή, αλλά ακόμα και όταν ο ρυθμός παίρνει τα πάνω του, η ερμηνεία του Philip Lindgren σε αποτρέπει από το να αφήσεις το ποτήρι άδειο.

Οπότε έχουμε και λέμε: Η φωνή του Philip είναι πολύ καλή κι ελαφρώς τσιριχτή, οι κιθάρες των Karlsson / Fredrik κεντάνε με τα solo να δίνουν και να παίρνουν, ενώ και το μπασοτύμπανο είναι στημένο υποδειγματικά.

Σουηδία δεν είναι προφανώς μόνο το Orebro και το "Cold Winds" δίνει πειστικότατα επιχειρήματα γι' αυτόν τον ισχυρισμό. Για τους θιασώτες, λοιπόν, της επανάστασης που συντελείται στη βόρεια Ευρώπη, οι Hypnos είναι μια μπάντα που πρέπει να βάλεις στην watch list σου ασυζητητί.

  • SHARE
  • TWEET