Damirah

Πρόκειται για μια παρέα από την Πάτρα. Οι Κώστας Ευθυμίου και Αλέξανδρος Γεωργίου στις κιθάρες, ο Άκης Παλαιολόγος στο μπάσο (και πλήκτρα και samples) και η Φραντσέσκα Σανταρόσσα στα τύμπανα. Η μπάντα παρουσιάζει ένα ορχηστρικό post-rock το οποίο έρχεται σε απόλυτη ταύτιση με το αφιέρωμα μας στο είδος. Αν πάρεις μία μία τις μπάντες αυτής της δεκαπεντάδας θα βρεις κοινά στοιχεία σχεδόν από όλες στο ντεμπούτο των Damirah. Οι επιρροές τους είναι ξεκάθαρες λοιπόν. Ας δούμε και το αποτέλεσμα. 

Τα τρία πρώτα κομμάτια, δεκατρία λεπτά έκαστος, αποδίδουν φόρο τιμής με την σειρά,  στους Explosions In The Sky, στο "Dotted Bright Lights",  το οποίο είναι εξαιρετικά ατμοσφαιρικό χωρίς να ξεσπάει. Δευτερευόντως τους Mono, στο "Shootout" το οποίο εναλλάσσει υπέροχα τους ρυθμούς του και στο video θα δείτε σκηνές από την ταινία "Emak-Bakia" του Man Ray. Τέλος στους Godspeed You! Black Emperor, στο "As A Child, I Always Dreamed Of Fire", στο οποίο η αφήγηση που ακούγεται στην αρχή προέρχεται από την ποιητική συλλογή Αντάρτικο² των Δημήτρη Γκιούλου και Κωνσταντίνου Παπαπρίλη-Πανάτσα, το video είναι απόσπασμα της μικρού μήκους ταινία του René Clair, "Entr’Acte" και τα μικρά κρεσέντο του παρουσιάζουν καλούς θορύβους. Αυτές οι συνθέσεις έχουν κάτι όμορφο. Δεν είναι πρωτότυπες και δεν ξεφεύγουν ιδιαίτερα από την συνταγή του είδους, αλλά έχουν μια μουσική και συνθετική προσέγγιση η οποία τα καθιστά φρέσκα και αρκετά κινηματογραφικά. Είναι μεν γεμάτα από τις επιρροές που ανέφερα, αλλά δεν κολλάνε στο παλιό, δεν επιμένουν στις μουσικές του 1990 και παρότι θυμίζουν πάρα πολλά από αυτά, τα κάνουν να ακούγονται σαν ένα υπέροχο κολάζ ήχων και μουσικών που μαγεύει. Κατάφεραν να αποδώσουν όλες μα όλες τις επιρροές του πάνω στον ήχο που παράγουν, αρκετά καλά. Αυτό τις περισσότερες φορές είναι αναπόφευκτο πλέον στην μουσική. Είναι και προφανές πολλά ακούσματα να φαίνονται ίδια ή να έχουν πολλά κοινά μετά από τόσα χρόνια. Το ζήτημα είναι πως τα ενορχηστρώνεις και πως τα παρουσιάζεις. Οι Damirah καταφέρνουν τουλάχιστον να τα φτιάχνουν όμορφα και να μην ακούγονται σαν κόπιες. Θα επιθυμούσα λίγο παραπάνω θόρυβο και ξέσπασμα στα ανεβάσματα τους. Τα επόμενα τρία κομμάτια που ακολουθούν, αισθητά πιο μικρά σε διάρκεια, έχουν λίγο πιο πειραματικές ιδέες που τα καθιστούν έντονα, συναισθητικά και ενδιαφέροντα. Εδώ θα βρεις αρκετές δόσεις ψυχεδέλειας, καλή παραγωγή, θα πετύχεις καλές ιδέες και θα ακούσεις καλές συνθέσεις που εκφράζουν πολύ δυνατά το μεράκι, το ταλέντο και τις τεχνικές των μουσικών που τις έφτιαξαν. Στο "New Scenery, New Noise" ακούγεται απόσπασμα ομιλίας του Fidel Castro (Ηνωμένα Έθνη, 1960) και τα αποσπάσματα του video είναι από την ταινία μικρού μήκους "Ghosts Before Breakfast" του Hans Richter.  Και τα τρία καταφέρνουν, σε σχέση με τα προηγούμενα, να φαντάζουν εκτός βασικής post-rock συνταγής  κι αυτό αφήνει στον δίσκο ένα όμορφο και πιο ανάλαφρο κλείσιμο.

H ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερα ταξιδιάρικη και o δίσκος είναι αρκετά εύκολος. Ακούγεται χωρίς την παραμικρή ενόχληση και τελικά αφήνει θετικές εντυπώσεις. H παραγωγή είναι υπέροχη. Το ανεξάρτητο και καλοφτιαγμένο rock τους έχει λίγα δυνατά σημεία, αλλά η ατμόσφαιρα που εκπέμπουν είναι όμορφη. Δεν είναι άλλη μία μπάντα στον αχταρμά. Έχουν να δώσουν και πιστεύω στο μέλλον θα δώσουν ακόμα καλύτερα πράγματα. Απολαύστε τα όμορφα ηχοτοπία που ζωγραφίζουν. 

Bandcamp