Charred Walls Of The Damned

Κάτι που πολλοί ίσως να μην ξέρουν είναι ότι ο drummer Richard Christy, γνωστός μας κυρίως μέσα από τις συνεργασίες του με τους Death, τους Control Denied και τους Iced Earth, κάνει καριέρα ως κωμικός στο αμερικάνικο ραδιόφωνο. Κερδίζοντας έναν διαγωνισμό το '04, βρέθηκε στο The Howard Stern Show, στο πλευρό του διάσημου ραδιοφωνικού παραγωγού. Χάρη σ' αυτή τη νέα προοπτική της καριέρας του, εγκατέλειψε τους Iced Earth, και γενικότερα την μουσική, και έκτοτε είναι γνωστός στις ΗΠΑ για τις τηλεφωνικές του φάρσες, τις παρωδίες που κάνει σε γνωστά τραγούδια, και διάφορα άλλα παρεμφερή.

Πέρυσι ο Christy αποφάσισε να επιστρέψει στα metal μουσικά δρώμενα, σχηματίζοντας τους Charred Walls Of The Damned, μία μπάντα της οποίας είναι ο κινητήριος μοχλός, αφού όλες οι συνθέσεις είναι αποκλειστικά δικές του. Αυτό αποτελεί και την πρώτη έκπληξη του album, αφού ο γνωστός drummer τα καταφέρνει περίφημα σ' αυτόν τον τομέα. Επιστράτευσε, δε, κάποιους εξέχοντες μουσικούς, και αυτόματα προσέλκυσε μεγάλο ενδιαφέρον. Tim “Ripper” Owens στα φωνητικά, λοιπόν, Steve DiGiorgio στο μπάσο, και Jason Suecof στην κιθάρα. Ο τελευταίος, διάσημος παραγωγός για μπάντες όπως οι Trivium, God Forbid και All That Remains, είναι η δεύτερη ευχάριστη έκπληξη του δίσκου, δείχνοντάς μας μία ακόμα πτυχή της μουσικής του προσωπικότητας. Εκτελεί χρέη κιθαρίστα για δεύτερη φορά, αφού διατηρεί και τους λιγότερο γνωστούς Capharnaum, με συμμετοχή και του Matt Heafy των Trivium. Ο DiGiorgio απλά στέκεται στο ύψος του, αποδίδοντας ικανοποιητικά, ενώ και η παραγωγή δεν τον βοηθάει ιδιαίτερα. Τέλος, ο Owens έχει καθοριστική συμβολή στο album, αφού πραγματοποιεί μία μεστή και ώριμη ερμηνεία. Ίσως μάλιστα οι Charred Walls Of The Damned να είναι το καλύτερο project στο οποίο έχει συμμετάσχει, και σίγουρα το πλέον ταιριαστό μουσικό όχημα για την σπουδαία φωνή του.

Τρεις εκ των συντελεστών του “Charred Walls Of The Damned” έχουν προϋπηρεσία στους Iced Earth. Αναπόφευκτα, οι επιδόσεις τους φέρνουν στο μυαλό τα πρόσφατα χρόνια των Αμερικανών power metallers, όμως εδώ υπάρχει περισσότερο βάθος. Μικρά τεχνικά σημεία, καθώς και το παίξιμο των Suecof και Christy, που κλίνει περισσότερο προς μελωδικό death σε πολλά σημεία, κάνουν τη διαφορά. Κατά κύριο λόγο, μοιάζουν σαν μία μίξη των Iced Earth και των Control Denied, με περισσότερα όμως παρελθοντικά στοιχεία, και στις δύο περιπτώσεις.

Τα μελανά σημεία του album συναντώνται στη μικρή του διάρκεια, στην κοιλιά που κάνει από τη μέση και μετά, και στο γεγονός ότι πολλές συνθέσεις δείχνουν ότι θα μπορούσαν να έχουν αναπτυχθεί καλύτερα. Τραγούδια όμως σαν το εναρκτήριο “Ghost Town”, το “From The Abyss”, το πιο τεχνικό “Manifestations” και το απόλυτο hit “Blood On Wood”, μόνο αδιάφορο δεν σε αφήνουν. Την παραγωγή του δίσκου ανέλαβε φυσικά ο Jason Suecof, ενώ υπεύθυνος για το μάλλον αδιάφορο εξώφυλλο είναι ο Chet Zar. Αξιόλογο ντεμπούτο, αν μη τι άλλο. Άραγε θα έχει συνέχεια;