Municipal Waste, Released Anger, Faithreat, @ Κύτταρο, 07/07/12

Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 09/07/2012 @ 14:49
Χαίρομαι πολύ όταν μας επισκέπτονται ονόματα που είναι «ζεστά» στο χώρο και διανύουν την περίοδο ακμής τους. Σίγουρα και οι γερόλυκοι του όποιου χώρου αποτελούν πόλο έλξης, αλλά και πολλές μετέπειτα μπάντες αξίζουν την προσοχή μας, καλή ώρα οι Municipal Waste. Ένα group που εδώ και λίγα χρόνια αποτελεί ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά σχήματα της thrash metal σκηνής. Αν και θα έπρεπε να υπήρχε περισσότερη προσέλευση, ίσως και λόγω των πρότερων πολλών συναυλιών του είδους τον προηγούμενο μήνα, της επερχομένης συναυλίας  των πιο «παλιών» D.R.I., αλλά και των επεισοδίων που είχαν γίνει στην προηγούμενη εμφάνισή τους στη χώρα μας, ίσως απέτρεψαν πολλούς από να τους τιμήσουν. Όσοι όμως ήταν εκεί έχουν να το θυμούνται σαν εμπειρία μοναδική.

Τη μουσική αυλαία άνοιξαν οι Βολιώτες Faithreat, ένα συγκρότημα που αποτελείται -όχι από τρία παιδιά όπως το άσμα που συνοδεύει το μέρος που κατάγονται- αλλά από μουσικούς που παρόλο το νεαρό της ηλικίας τους αποδίδουν τη μουσική τους πολύ καλά. Λένε ότι η πρώτη φορά μένει στα πάντα. Έτσι και εμένα η εν λόγω εμφάνισή τους με άφησε κάτι παραπάνω από ικανοποιημένο. Είτε σου αρέσει το crossover με ψήγματα hardcore, μουσικό στυλ που έχουν επιλέξει να εκφράζονται, είτε όχι, δεν μπορείς να παραμείνεις ακίνητος όταν παίζουν. Πολλά credits παίρνουν επίσης για το γεγονός ότι έχουν γράψει κομμάτια για τον Steven Seagal, το Baywatch και τον Robocop. Μετά και το πέρας και των περίπου 30 και κάτι λεπτών που ήταν επί σκηνής απέδειξαν ότι το Ελληνικό crossover έχει μπάντες που αγαπάνε αυτό το ύφος. Ακόμα και αν η γλώσσα έκφρασης είναι τα Αργεντίνικα ή τα Ελληνικά εκτός των Αγγλικών.

Οι συνθέσεις τους είχαν ένα τέτοιο δυναμισμό με περίσσια μελωδία που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις αντίστοιχες των groups του εξωτερικού. Για opening act είχαν ικανοποιητικό ήχο κάτι που τους βοήθησε να έχουν μια πολύ καλή εμφάνιση ιδίως και με την σκηνική τους παρουσία που ήταν τέτοια που ευχαριστιόσουνα να βλέπεις. Η διασκευή που έκαναν στους Suicidal Tendencies ίσως αντικατοπτρίζει έναν από τους μουσικούς δρόμους που έχουν επιλέξει να βαδίζουν. Όταν τελείωσαν, το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου επιβεβαίωσε ότι αν μη τι άλλο άφησαν σε όλους πολύ θετικές εντυπώσεις. Μακάρι να πάνε μπροστά γιατί δείχνουν ότι το μέλλον τους ανήκει.

Το πλήρες setlist (με μια μικρή επιφύλαξη) ήταν: Intro (Be Αll, End All - Anthrax) / No Future For Mankind / Ballad Of The Mitchell Buchannon / Retaliation / Despiegtate / Cuco Vision (διασκευή Suicidal Tendencies) / Unstoppable Force / Code: Brain Wash / Sophisticated Lies / Thrash For Yourself / Zombie Mosh / Iron Bin / City Life / Ζωή Χωρίς Αναπνοή / Back To The Pit

Επόμενοι στην σειρά ήταν οι Released Anger. Πραγματικά έχω βαρεθεί να εκθειάζω αυτή την την μπάντα. Θεωρώ πως αυτή την στιγμή ανήκουν στην ελίτ του παγκόσμιου thrash και είναι πολύ κρίμα που δεν έχουν περάσει τα ελληνικά σύνορα κάνοντας διεθνή καριέρα. Κάθε τους εμφάνιση δεν ξεφεύγει από την σχεδόν τελειότητα. Το μόνο που μπορεί να τους αποτρέψει από το peak είναι ο εκάστοτε ήχος. Έτσι και εκείνο το βράδυ δεν υπήρχε καμία διαφοροποίηση. Από την πρώτη νότα τους αν δεν τους έχεις ακούσει σου ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη με την μουσική τους. Δεν είναι τυχαίο ότι από το πρώτο κομμάτι, "Faces Of Fate", ο κόσμος αν και λιγοστός συμμετείχε «χορεύοντας» στο pit. Επέλεξαν να αποδώσουν ζωντανά κάπως πιο άγνωστα τραγούδια τους που δεν παίζουν συχνά παρά τα λεγόμενα «χιτάκια». Επίσης ακούσαμε ένα νέο κομμάτι αλλά και μια διασκευή που θα εμπεριέχεται και αυτή στην επερχόμενη δουλειά τους, στους Ολλανδούς Thanatos, μια μπάντα που είναι γνωστή κυρίως στους μυημένους του χώρου.

Όλα τα παραπάνω είναι σαφή δείγματα ενός συγκροτημένου σχήματος που δίνει στον κόσμο αυτό που θέλει, διασκέδαση. Δυστυχώς η κατασκευή της σκηνής σχετικά με τον κόσμο αλλά και η έλλειψη πολλών οπαδών δεν έδωσε την εικόνα και το κλίμα που πρέπει να υπάρχει σε τέτοιες συναυλίες από καλλιτέχνες που «βγάζουν φωτιές». Κρίμα γιατί οι Released Anger έδωσαν για ακόμα μια φορά το 150% του εαυτού τους, πραγματοποιώντας μια εμφάνιση άξια θαυμασμού, εκπέμποντας από σκηνής μια μουσική καταιγίδα που δεν μπορούσες να αποφύγεις. Το σχεδόν αποθεωτικό χειροκρότημα του κόσμου στο τέλος ήρθε να αποδείξει ότι το κοινό και με το παραπάνω χαιρόταν για αυτό που έβλεπε. Να σημειωθεί ότι όσοι αρέσκεστε στο thrash, ψάξτε να ακούσετε υλικό τους και να τους δείτε ζωντανά. Αξίζουν γιατί κάνουν κάτι πολύ αγνό και αυθεντικό. Αυτό μετράει πολύ.

Το set list τους ήταν: Faces Of Fate / War (νέο κομμάτι) / Monarch In Life / Voice Of Conscience / Mentally Disordered / War (διασκευή Thanatos) / Fake Existence / Murder / Selfish Bastard

Λίγα λεπτά μετά τις 23:00 όταν με το intro του "The Garbage Stomp" εμφανιστήκαν οι Municipal Waste, ενα group που σίγουρα όλοι αδημονούσαν να δουν. Έχοντας χάσει την προηγουμένη εμφάνιση τους στην χώρα μας αυτό που ήθελα να ανακαλύψω ήταν αν όλος ο ντόρος που υπάρχει παγκοσμίως για αυτούς, τους αξίζει ή είναι ένα καλογυαλισμένο προωθητικό προϊόν από εταιρίες. Μετά το πέρας της διάρκειάς τους στο σανίδι «το στόμα μου έψαχνε την μασέλα του αφού είχε εξαφανιστεί». Ο κόσμος είχε πια σχετικά πυκνώσει χωρίς βεβαίως να ξεπερνάει τα 150 +/- άτομα.

Το "Unleash The Bastards" άνοιξε το setlist τους δείχνοντας από το πρώτο δευτερόλεπτο ποιες θα ήταν οι προθέσεις τους: να «αποτελειώσουν» τον κόσμο. Τα επόμενα δυο τραγούδια, "Mind Eraser" και "You're Cut Off" ηρθαν σαν ένα τεράστιο ωστικό κύμα που στο διάβα του παρασέρνει τα πάντα, ανεβάζοντας και άλλο την αδρεναλίνη του διψασμένου κοινού στα ύψη. Δυστυχώς όπως προανέφερα λόγω της σκηνής δεν μπορούσε να γίνει stage diving, κάτι πολύ άσχημο οπτικά αφού τέτοιες μπάντες «το σηκώνουν». Το mosh pit βεβαίως είχε πάλι την τιμητική του. Ο κόσμος έτρεχε γύρω γύρω «τρελαμένος», κάτι πολύ λογικό αφού επί σκηνής ήταν ένα από τα καλύτερα groups της νεότερης ιστορίας του thrash metal.

Το setlist τους βασίστηκε σε όλες τις studio κυκλοφορίες τους τιμώντας στο έπακρο τις δουλειές τους. Έτσι τα κομμάτια "Wrong Answer", "Beer Pressure", "Sadistic Magician", "Headbanger Face Rip", "Terror Shark" τείνουν να γίνουν κλασικά και θα ακούγονται από ότι φαίνεται με την τιμή που τους πρέπει και την ανταπόδοση του κόσμου που ήταν κάτι παραπάνω από θερμή. Από τα πρώτα δεύτερα κάθε τραγουδιού το κοινό τραγουδούσε και συμμετείχε όπως μπορούσε έτσι ώστε το κλίμα να είναι αμιγώς thrash metal. Το συγκρότημα το κατάλαβε γρήγορα αυτό και έκανε ότι μπορούσε έτσι ώστε να ανταποδώσει την αγάπη του κόσμου.

Χωρίς πολλά λόγια αλλά με νότες-οπλοπολυβόλα εξαπέλυε την μουσική του επίθεση με ομοβροντίες. Ειδικά ο τραγουδιστής Tony Foresta ηταν το κάτι άλλο. Όσο μπόι του έλειπε τόσο χαρισματικός ήταν. Ανά περιόδους ανάλογα με την στιχουργική του κομματιού ήταν αρκετά θεατρικός -όσο του επιτρεπόταν βεβαίως- δίνοντας πολλές πινελιές ζωντάνιας στα κομμάτια. Αλλά και τα υπόλοιπα μέλη όντας σε μεγάλη φόρμα απέδιδαν ότι κομμάτι διάλεγαν λες και άκουγες τα άλμπουμ τους σε στερεοφωνικό. Σε αυτό βοήθησε και ο πολύ καλός ήχος που τους συνόδευε, κάνοντας τον χώρο ένα ενεργό ηφαίστειο.

Το γεγονός, από την άλλη, ότι η σκηνή στο εν λόγω μαγαζί είναι πολύ κοντά στον κόσμο έδινε ένα ξεχωριστό παλμό στην εκτέλεση των τραγουδιών αφού group και οπαδοί ήταν σχεδόν ένα με αρκετές στιγμές αλληλοχαιρετισμών. Όλα τα μέλη ήταν αρκετά ευδιάθετα με χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν ο Foresta ζήτησε από το κοινό να κάνει ο ένας με τον άλλο Hi5 όπως οι μπασκετμπολίστες! Στιγμές αξέχαστες! Από την τελική εικόνα φάνηκε ότι μάλλον κανείς δεν ενοχλήθηκε με το ότι δεν μπορούσε να κάνει stage diving. Τελείωσαν την εμφάνισή τους με το "Born To Party" και ακολούθησε το encore "The Art Of Partying", δυο κομμάτια που δηλώνουν ευθαρσώς την διάθεση της μπάντας κάτι που έκαναν όλο το βράδυ. Η τούρτα και τα ποτά έλειπαν μόνο.

Δυστυχώς μόλις μια ώρα μετά την έναρξη της εμφάνισης τους τα φώτα άναψαν. Το παρατεταμένο χειροκρότημα αλλά και τα ιδρωμένα, κουρασμένα κορμιά έδειξαν ότι και στους Municipal Waste ο κόσμος πέρασε καλά, κάτι λογικό αφού ήταν απρόσμενα καταιγιστικοί. Δικαιολόγησαν όσο δεν γίνεται την φήμη που τους ακολουθεί δίνοντας μας σαφές μήνυμα ότι το μέλλον τους θα είναι λαμπρό και θα μας χαρίζουν ώρες ευχαρίστησης και από το studio αλλά και ζωντανά. Μικρό μου παράπονο, αφού τουλάχιστον δεν άκουσα άλλους να το αναφέρουν, είναι η μικρή διάρκεια που ήταν επί σκηνής. Θα μπορούσαν να έπαιζαν λίγο ακόμα, υλικό είχαν. Δεν πειράζει όμως γιατί με ότι είδαμε αποζημιωθήκαμε πλήρως. Μακάρι να τους ξαναδούμε σε μεγαλύτερο χώρο τώρα πια για τους χαρούν πιο πολλοί.

Το πλήρες setlist (με μια μικρή επιφύλαξη) ήταν:

The Garbage Stomp / Unleash The Bastards
Mind Eraser
You're Cut Off
Wolves Of Chernobyl
The Thrashin' Of The Christ
Beer Pressure
Black President
Terror Shark
Wrong Answer
Intro/The Fatal Feast
Toxic Revolution
Bangover
Sweet Attack
Headbanger Face Rip
Covered In Sick / The Barfer
Sadistic Magician
Boner City
Born To Party
----------------
Pre-Game / The Art Of Partying
 
Υ.Γ.: Πόσο «μαγικό» είναι να ακούς μετά από ένα thrash ολοκαύτωμα Genesis από τα ηχεία; Η μαγεία της μουσικής!

Υ.Γ.2: Να ευχηθούμε μια γρήγορη ανάρρωση στον τραγουδιστή των Released Anger, Ντίνο, που έσπασε το πόδι του μετά την εμφάνισή τους.
  • SHARE
  • TWEET