Orange Goblin: «Αν δεν διασκεδάζεις να παίζεις μουσική, τότε βρες μια καθημερινή δουλειά!»

Έχοντας μια σπουδαία καριέρα στις πλάτες τους, με μια εικοσαετία γεμάτη δουλειές που πάντοτε είχαν πράγματα να προσφέρουν, οι Orange Goblin δικαίως πια συγκαταλέγονται ανάμεσα στα μεγάλα ονόματα του είδους τους. Έτσι, με την εμφάνιση της μπάντας στο φετινό Desertfest να πλησιάζει, βρήκαμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με τον Ben Ward και να τον ρωτήσουμε, μεταξύ πολλών άλλων, για τα μελλοντικά σχέδια της λονδρέζικης μπάντας, τις επιρροές του σαν μουσικός και στιχουργός και, φυσικά, για την επερχόμενη επίσκεψη των Orange Goblin στη χώρα μας.

Ben, χαίρομαι που έχουμε την ευκαιρία για αυτήν τη συνέντευξη. Ας ξεκινήσουμε ρωτώντας σε πώς αισθάνεσαι για το "Back From The Abyss" σχεδόν τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του. είσαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα η υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις σε αυτό αν είχες την ευκαιρία;

Είμαστε όλοι πολύ υπερήφανοι για αυτόν το δίσκο μιας και ήταν το πρώτο άλμπουμ που κάναμε ως full time μπάντα και είχαμε να προσαρμοστούμε σε αυτό τον κύκλο σύνθεσης - ηχογράφησης - περιοδείας, οπότε ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για εμάς. Συνήθως η σύνθεση ενός δίσκου Orange Goblin παίρνει λίγο παραπάνω κι έτσι είχαμε να συνθέσουμε υλικό κι ενόσω ήμασταν στο δρόμο. Κοιτώντας πίσω, πάντα υπάρχουν πράγματα που ίσως ήθελες να αλλάξεις αλλά πιστεύω πως ήταν ένας άξιος διάδοχος του "Eulogy For The Damned", που για πολλούς θεωρείται το καλύτερο μας άλμπουμ. από τότε, βέβαια, έχουμε επιστρέψει όλοι μας σε καθημερινές δουλειές, οπότε ίσως το επόμενο άλμπουμ να μας πάρει λίγο παραπάνω!

Είστε μια μπάντα που δεν φοβάται να φανερώσει τις επιρροές που διαμόρφωσαν τον ήχο της. Ξέρεις, όταν κάποιος ακούσει τη μουσική σας για πρώτη φορά, σίγουρα αναγνωρίζει τους Black Sabbath, τους Lynyrd Skynyrd ή ακόμη και τους Motorhead ως τις κυριότερες επιρροές σας και ορισμένες φορές, όπως στο “The Devil’s Whip” από το τελευταίο σας δίσκο, αυτές φαίνονται ακόμη περισσότερο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θεωρείς πως αυτές οι ομοιότητες μπορούν να βλάψουν τη φήμη μιας μπάντας ή το βλέπεις απλώς ως ένα φόρο τιμής σε αγαπημένους καλλιτέχνες;

Δεν το βλέπω επιβλαβές σε καμία περίπτωση. Ποτέ δεν φοβηθήκαμε να φανερώσουμε τις επιρροές που μας έκαναν αυτό που είμαστε και αυτές, άλλωστε, είναι εκείνες που διαμόρφωσαν τον Orange Goblin ήχο που θεωρώ πως είναι αρκετά ξεχωριστός. Είναι δύσκολο να κατατάξουμε κάπου τους Orange Goblin, αφού έχουμε τόσες διαφορετικές επιρροές, τόσο από το rock και metal χώρο, όσο και από το punk κι από οπουδήποτε αλλού. Αν ο κόσμος με ρωτήσει πως ακουγόμαστε, συνήθως απαντώ πως είμαστε μια μίξη των Black Sabbath και των Motorhead, άρα από αυτό το πρίσμα είναι πολύ βολικός και κατατοπιστικός τρόπος να μας περιγράψει κάποιος.

Το να δημιουργείς μουσική και να περιοδεύεις είναι μια διασκεδαστική εμπειρία, οπότε σταμάτα την κλάψα και αποδέξου και τις δυσκολίες της

Βρίσκεστε στη σκηνή για περισσότερα από είκοσι χρόνια πια. Αναρωτιέμαι, νιώθετε το ίδιο πάθος για δημιουργία και την ίδια φλόγα να παρουσιάσετε ζωντανά τη μουσική σας όπως στα πρώτα σας χρόνια; Και για πόσο ακόμη βλέπεις να συνεχίζετε να παίζετε;

Όλοι μας ακόμη λατρεύουμε να βρισκόμαστε, να παίζουμε και να δημιουργούμε μουσική και για όσο ισχύει αυτό, τότε θα συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Δεν μπορώ να καταλάβω τις μπάντες που συνεχίζουν να είναι ενεργές και παραπονιούνται για τις περιοδείες κι όλα τα σχετικά. Αν δεν διασκεδάζεις πια κάνοντας το, τότε καλύτερα βρες μια καθημερινή δουλειά σε ένα γραφείο ή οτιδήποτε. Μόνο τότε θα συνειδητοποιήσεις πως η ευκαιρία να δημιουργείς μουσική και να περιοδεύεις είναι πολύ πιο διασκεδαστική εμπειρία, οπότε σταμάτα την κλάψα και αποδέξου και τις δυσκολίες που υπάρχουν σε αυτό! Αυτή η νοοτροπία είναι που μας έχει επιτρέψει να συνεχίζουμε για πάνω από είκοσι χρόνια και δεν βλέπω να σταματάμε σύντομα. 

Έχουν ήδη περάσει τρία χρόνια από την προηγούμενη σας κυκλοφορία κι αναρωτιέμαι, πότε θα έχουμε ένα νέο Orange Goblin άλμπουμ; Έχετε καμιά ολοκληρωμένη ιδέα ή είναι πολύ νωρίς για να μιλάμε για κάτι τέτοιο;

Βασικά, είμαστε στη διαδικασία σύνθεσης του νέου άλμπουμ τους τελευταίους δύο μήνες. Έχουμε δύο τραγούδια σχεδόν έτοιμα και το βασικό κορμό για ακόμη πέντε ή έξι κομμάτια, οπότε είμαστε αρκετά ενθουσιασμένοι. Θα αρχίσουμε να ηχογραφούμε τον Ιανουάριο του 2018 και αυτή τη φορά θα δουλέψουμε με τον πολύ καλό μας φίλο, τον Jaime Gomez Arellano στα Orgone Studios. Είναι κάποιος που έχει δουλέψει προσφάτως με μπάντες όπως οι Ghost, οι Paradise Lost, οι Cathedral, οι Grave Pleasures, οι Ulver και πολλές ακόμη και είναι ένας σπουδαίος παραγωγός, οπότε είναι αρκετά ενδιαφέρον να δούμε σε τι αποτέλεσμα θα έχει η συνεργασία μας.

Αλήθεια, πως είναι η τυπική διαδικασία σύνθεσης/ηχογράφησης για τους Orange Goblin; Ερχόσαστε στο στούντιο με ολοκληρωμένες ιδέες ή προτιμάτε να τζαμάρετε και να καταλήγετε σε συνθέσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο;

Ο Joe, ο Chris και ο Martyn έρχονται με κάποια riffs και συνήθως πηγαίνουμε στη συνθετική διαδικασία έχοντας αρκετές ιδέες ο καθένας. Έπειτα, τις ξεσκαρτάρουμε και βλέπουμε ποιες από αυτές μπορούν να ταιριάξουν μεταξύ τους, σαν ένα μεγάλο μουσικό παζλ φαντάσου. Για εμάς λειτουργεί και μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε όλοι λόγο πάνω στη δημιουργία των συνθέσεων. Από τη στιγμή που υπάρχει η μουσική, μπορώ να φέρω τις φωνητικές μελωδίες και να βρω τις στιχουργικές ιδέες που χρειάζονται για να ολοκληρώσω το φωνητικό κομμάτι του πράγματος. Καμιά φορά, απλώς θα τζαμάρουμε όλοι μαζί στο στούντιο και τότε είναι που οι περισσότερες καλές ιδέες εμφανίζονται, ενώ μερικά ποτά πάντοτε βοηθούν ως προς αυτό!

H πρώτη μπάντα που με έκανε να θέλω να παίξω μουσική ήταν οι Metallica των πρώτων τεσσάρων δίσκων τους

Μιας και το αναφέραμε πρωτύτερα, ποιες είναι οι κυριότερες επιρροές σου σαν καλλιτέχνης και ποιο άλμπουμ (ή μπάντα) σε έκανε να πάρεις την απόφαση να γίνεις μουσικός;

Στην μπάντα όλοι έχουμε πολύ διαφορετικές επιρροές και ερχόμαστε από διαφορετικό υπόβαθρο ο καθένας, αλλά προσωπικά η πρώτη μπάντα που με έκανε να θέλω να παίξω μουσική ήταν οι Metallica. Αυτά τα πρώτα τρία ή τέσσερα άλμπουμ των Metallica είναι ακόμη φανταστικά και έχουν αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου. Επίσης, από προσωπική εμπειρία μπορώ να πω πως δεν είναι μονάχα οι τυπικές μουσικές επιρροές που εν τέλει με επηρέασαν. Προφανώς, υπάρχει η επιρροή των Black Sabbath και των Motorhead αλλά επίσης βρίσκω πηγή έμπνευσης για τους στίχους στην επιστημονική φαντασία, τις ταινίες τρόμου και σε κλασσικούς συγγραφείς του φανταστικού όπως ο H.P. Lovecraft.

Όντας τόσα χρόνια μέλος της σκηνής, ποιες είναι οι καλύτερες και οι χειρότερες αναμνήσεις που έχεις από τη ζωή στο δρόμο;

Έχουν υπάρξει τόσες καλές στιγμές που μου είναι δύσκολο να επιλέξω μονάχα μία. Όταν ξεκινούσαμε ποτέ δεν σκεφτήκαμε πως θα μπορούσαμε να πετύχουμε έστω τα μισά απ΄ό,τι καταφέραμε, οπότε είναι υπέροχο το ότι έχουμε παίξει και περιοδεύσει με μουσικούς μας ήρωες όπως ο Tony Iommi, ο Geezer Butler, ο Ronnie James Dio, ο Alice Cooper και τόσοι άλλοι. Έχουμε περιοδεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Αυστραλία και την Ιαπωνία και παντού περάσαμε φανταστικά και γνωρίσαμε φοβερούς ανθρώπους και μπάντες. Άλλωστε, δεν έχουν υπάρξει και τόσες δύσκολες στιγμές, αν και υποθέτω πως όταν ο Pete (O'Malley), ο αυθεντικός μας κιθαρίστας, έφυγε από την μπάντα, θεωρήσαμε πως είχε έρθει το τέλος. Όμως, τελικά συνεχίσαμε και γίναμε ισχυρότεροι ως κουαρτέτο πια!

Και ποια θα έλεγες πως είναι η αγαπημένη σου στιγμή μέσα από τη δισκογραφία σας; Προσωπικά, το αγαπημένο μου Orange Goblin άλμπουμ είναι το "Time Travelling Blues", μια πραγματικά σπουδαία δουλειά...

Είμαι πολύ περήφανος για όλες μας τις κυκλοφορίες, κάθε μια έχει ένα συγκεκριμένο κομμάτι στη μνήμη μου που μου θυμίζει τις περιόδους της ζωής μου που δημιουργήθηκε η καθεμία. Ουσιαστικά, είναι κατά μία έννοια σαν παιδιά μας. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη νιώθω πολλή αγάπη για τα "Time Travelling Blues", "The Big Black" και "A Eulogy For The Damned"!

Είναι μια σπουδαία περίοδος για το heavy rock και σε αυτό βοήθησε η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για μπάντες όπως οι Black Sabbath, οι Trouble, οι Pentagram και οι Saint Vitus

Η αγάπη σου για τα έργα του H.P. Lovecraft δεν είναι κάτι καινούργιο ή άγνωστο. Οπότε, ποιο ήταν το πρώτο του βιβλίο που διάβασες και ποιοι άλλοι συγγραφείς στέκονται ανάμεσα στους αγαπημένους σου;

Το πρώτο βιβλίο του Lovecraft που διάβασα ήταν μια συλλογή ιστοριών του που ονομαζόταν "Στα Βουνά Της Τρέλας" και συγκεκριμένα η πρώτη ιστορία ήταν "To Κάλεσμα του Cthulhu". Υπάρχουν τόσες σπουδαίες ιστορίες που έχει γράψει, αλλά νομίζω η αγαπημένη μου είναι τα "Όνειρα Στο Σπίτι Της Μάγισσας". Διαβάζοντας τα έργα του Lovecraft και τσεκάροντας παλιά περιοδικά όπως το Weird Tales, ανακάλυψα πολλούς ακόμη εξαιρετικούς συγγραφείς, όπως ο Robert E. Howard, ο Algernon Blackwood, ο Edgar Allan Poe, ο Robert W. Chambers και τόσοι άλλοι. Υπάρχει τόσο σπουδαίο συγγραφικό υλικό που πολλές φορές έχει περάσει απαρατήρητο μέσα στα χρόνια. Σαν παιδί, διάβαζα επίσης πολύ Stephen King, James Herbert και Dean Koontz.

Είστε κομμάτι της heavy rock/stoner/doom σκηνής εδώ και δύο δεκαετίες και αυτός ο ήχος μοιάζει να περνά μια δεύτερη νιότη αυτήν την περίοδο. Μάλιστα, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, έχει φθάσει σε σχεδόν mainstream επίπεδα, αναλογικά με άλλα είδη της σκληρής μουσικής, με πάμπολλες μπάντες να αποφασίζουν να παίξουν έτσι και με αρκετά καλά αποτελέσματα συνήθως. Έτσι, θα ήθελα τη γνώμη σου. Θεωρείς πως γενικότερα το είδος που κι εσείς εκπροσωπείτε βρίσκεται σε μια καλή φάση αυτή τη στιγμή, ή είναι περισσότερο τοπικό φαινόμενο η άνοδος του;

Είναι μια σπουδαία περίοδος για αυτό το είδος της μουσικής και σε αυτό νομίζω βοήθησε και η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για μπάντες όπως οι Black Sabbath, οι Trouble, οι Pentagram και οι Saint Vitus. Όλες τους υπήρξαν τεράστιες επιρροές για εμάς και όταν ξεκινούσαμε οι περισσότερες από αυτές ήταν αδρανείς ή διαλυμένες, ενώ αντιθέτως τώρα περιοδεύουν συστηματικά και διαδίδουν σε τόσο κόσμο τη σπουδαία μουσική τους, η οποία συνήθως βρισκόταν στα όρια του underground. Επίσης, πλέον υπάρχει ένα νέο κύμα εξαιρετικών σχημάτων όπως οι Graveyard για παράδειγμα, οι οποίες συνεχίζουν το έργο που ξεκίνησαν οι παλαιότερες μπάντες.

Σε μερικές μέρες θα εμφανιστείτε στο Desertfest της Αθήνας, μαζί με συγκροτήματα όπως οι σπουδαίοι Saint Vitus, οι Church Of Misery, οι Stoned Jesus και πολλά ακόμη. Πώς νιώθεις για αυτό και τι μπορεί να περιμένει από εσάς το αθηναϊκό κοινό;

Είμαστε όλοι μας ενθουσιασμένοι που θα συμμετάσχουμε στο Desertfest της Αθήνας, έχοντας ήδη παίξει μερικές φορές στα αντίστοιχα φεστιβάλ του Λονδίνου, του Βερολίνου και της Αμβέρσας. Οι μπάντες που το απαρτίζουν είναι σπουδαίες και έχουμε πολλούς φίλους σε αυτές, οπότε ανυπομονούμε να τους δούμε. Το ελληνικό κοινό πάντοτε μας φέρεται άψογα και μας κάνει να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας, οπότε σίγουρα θα είναι ακόμη μια συναρπαστική εμπειρία για την οποία ανυπομονούμε!

Αυτά ήταν από μένα, Ben. Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τις απαντήσεις σου. Ολοκλήρωσε την κουβέντα μας όπως θες...

Σε ευχαριστώ κι εγώ για τη συνέντευξη και ευχαριστώ το ελληνικό κοινό για τη συνεχιζόμενη υποστήριξη στους Orange Goblin. Είμαστε ευγνώμονες κι ελπίζουμε να επιστρέφουμε στην πανέμορφη χώρα σας για ζωντανές εμφανίσεις για πολλά χρόνια ακόμη!