Motorhead (Mikkey Dee): «Lemmy, δυνάμωσε το μπάσο!»

Πώς να είναι, όμως, άραγε η ζωή μετά τον Lemmy; Σίγουρα για τον επί 23 χρόνια συνεργάτη και φίλο του Mikkey Dee θα είναι πολύ δυσκολότερα απ' ό,τι για τον μέσο οπαδό, «μου λείπει πολύ, ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει» μας απαντά και είναι κάτι που φαντάζει πολύ λογικό. Απ' όσο είδαμε και στην τελετή που έλαβε χώρα στο Los Angeles, κατάφερε να εκφωνήσει έναν όμορφο, ζεστό και συγκινητικό επικήδειο λόγο. Πώς να νιώθει κανείς άραγε όταν ανεβαίνει πάνω στο βήμα για κάτι τέτοιο; «Ήμουν πολύ θλιμμένος, αλλά το γεγονός πως ήμασταν πολλοί φίλοι του Lemmy μαζεμένοι μας έδωσε δύναμη. Ήταν ωραίο να μοιραζόμαστε όλες αυτές τις όμορφες ιστορίες για εκείνον». Και τι ιστορίες θα προσθέσω εγώ... αυτή με τον βόα που έχεσε τον Alice Cooper πάνω στη σκηνή και όσα ακολούθησαν το Rainbow Rock Bar ήταν μια από τις αγαπημένες μου.

Ο Mikkey Dee, που είναι κατά το ήμισυ Έλληνας, ξεκίνησε την καριέρα του από τους King Diamond και συμμετείχε σε τέσσερις δίσκους από το 1986 έως το 1989. «Πέρασα πολύ ωραία και έχω φοβερές αναμνήσεις από εκείνη την εποχή, είμαστε ακόμα φίλοι με τον King και εύχομαι να πάνε όλα καλά στη ζωή του» μας λέει χαρακτηριστικά.

Το 1992 και αφού έπαιξε στον πρώτο προσωπικό δίσκο του Don Dokken, μπαίνει στις τάξεις των Motorhead και θα μείνει εκεί μέχρι το τέλος. Πώς σκέφτεται, όμως, όλο αυτό το διάστημα που πέρασε στο συγκρότημα; «Είναι πάρα πολλά για να τα αναφέρω εδώ, απλά ήταν υπέροχο το να είσαι μέλος αυτής της μπάντας. Είμαι ευγνώμων που είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε όλο αυτό. Ήταν ένα απίστευτο ταξίδι, με όλες τις κορυφές αλλά και τις δύσκολες στιγμές. Απαιτούσε σκληρή δουλειά από όλους μας, αλλά άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω».

Η απόφαση για την κυκλοφορία του DVD καθώς φαίνεται ήταν ειλημμένη από καιρό, «είχαμε προγραμματίσει αυτές τις δύο συναυλίες στο Μόναχο και αποφασίσαμε να βιντεοσκοπήσουμε και τις δύο μέρες έτσι ώστε αυτοί που θα επιμελούνταν το DVD να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερο υλικό για να δουλέψουν και να μπορέσουμε να αποτυπώσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα το τι συμβαίνει σε μια συναυλία των Motorhead» μας λέει. Βλέποντας όμως το βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα, ήταν εμφανές πως ο Lemmy ήταν σκιά του εαυτού του, καθώς τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τον είχαν καταβάλει. Παρ' όλα αυτά αναφέρει πως «ο Lemmy πάντα έλεγε πως θα παίζει μουσική μέχρι το τέλος και ακόμα και όταν δεν βρισκόταν στην καλύτερη κατάσταση έδινε τον καλύτερό του εαυτό, μέχρι την τελευταία νότα», κάτι το οποίο το τήρησε στο ακέραιο.

Ποια όμως να ήταν η αγαπημένη του στιγμή όταν έπαιζε ζωντανά με τους Motorhead; «Μου άρεσε να παίζω όλα αυτά τα υπέροχα τραγούδια, αλλά σίγουρα μια από τις αγαπημένες μου στιγμές ήταν όταν έβγαινα μπροστά στη σκηνή κατά τη διάρκεια του "Whorehouse Blues"», μας απαντά.

Μοιραία, όμως, η κουβέντα γυρνάει και πάλι στον Lemmy και καταλαβαίνει κανείς την αμηχανία του, καθώς συνεχώς αναφέρει «μου λείπει πάρα πολύ», για να συμπληρώσει αυτήν τη φορά «ήταν ένας πραγματικός ροκάς, ένας ειλικρινής και έντιμος άνθρωπος, ένας πραγματικός κύριος». Αυτός ήταν μάλλον και ο λόγος που πολύ γνωστοί μουσικοί, όπως ο David Grohl, ανέφεραν συνεχώς πόσο σημαντικός μουσικός και άνθρωπος ήταν θα σκεφτεί κανείς, με τον Mikkey να προσθέτει «όχι μόνο μουσικοί, αλλά και ηθοποιοί, συγγραφείς, φωτογράφοι και πολλοί άλλοι. Όλοι τρέφανε μεγάλο σεβασμό για τον Lemmy και την αφοσίωση που έδειχνε προς την τέχνη του».

Παράλληλα, δεν φαντάζομαι να μην υπάρχει κάποιος που να σκέφτεται κάποια συναυλία στην οποία θα λάβουν μέρος όλοι οι επιφανείς φίλοι του Lemmy και πρώην μέλη του συγκροτήματος, κάτι σαν το «ύστατε χαίρε», αλλά για την ώρα όπως αναφέρει «όλοι είμαστε ακόμη σε κατάσταση σοκ και δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως τι συμβαίνει, οπότε η οποιαδήποτε συζήτηση για κάτι τέτοιο θα πρέπει να μεταφερθεί στο μέλλον».

Αυτήν τη χρονική στιγμή ο Dee περιοδεύει στην Αμερική με τους Scorpions. Πώς όμως προέκυψε αυτή η συνεργασία; «Ο τρόπος που έγινε ήταν πολύ απλός. Το συγκρότημα ήρθε σε επαφή μαζί μου, αφού αποφάσισαν να συνεχίσουν τις συναυλίες τους, όσο διάστημα ο James Kottak θα τακτοποιούσε τα προσωπικά του θέματα» μας απαντά, για να συνεχίσει λέγοντας πως «αυτός ήταν και ο λόγος που αναγκάστηκα να ακυρώσω τις εμφανίσεις μου με τους Thin Lizzy, καθώς όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα και τα χρονοδιαγράμματα συνέπιπταν».

Ερωτώμενος αν έχει κάποια άλλα σχέδια και αν θα ήθελε να συνεχίσει με κάποια δική του μπάντα, αναφέρει πως «αυτήν τη στιγμή έχω την περιοδεία με τους Scorpions και δεν έχω κάτι άλλο στο μυαλό μου» δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο πως ίσως να μην είναι έτοιμος ακόμα να προχωρήσει σε κάτι πιο μόνιμο. Αν και χρόνια συνοδοιπόροι με τον Phil Campbell δεν φαίνεται να κρατούν και ιδιαίτερες επαφές εκτός συγκροτήματος και το μόνο που μας αναφέρει για εκείνον, ερωτώμενος σχετικά, είναι πως «αυτήν την εποχή παίζει μουσική και δίνει συναυλίες με τους γιους του με τους Phil Campbell's All Starr Band».

Τελικά, όμως, κατά τη γνώμη του ποια είναι η κληρονομιά που αφήνουν οι Motorhead πίσω τους; Έχει να κάνει με τη μουσική; Με τον χαρακτήρα της μπάντας; Για ποιο λόγο θα τους θυμούνται οι οπαδοί στα χρόνια που έρχονται; Η δική του ερμηνεία είναι πως «κάθε ξεχωριστός οπαδός θα έχει τις δικές του ιδιαίτερες αναμνήσεις από το συγκρότημα. Υπάρχουν τόσο διαφορετικοί τρόποι να απολαμβάνει κανείς τη ζωή του».

Θα είχε άραγε να πει κάτι στον Lemmy αν τον έβλεπε να εμφανίζεται μπροστά του φάντης μπαστούνι; «Δυνάμωσε το μπάσο»... για μια τελευταία φόρα.