Jim Matheos (Fates Warning): «Ο Bobby μας οδήγησε σε μια πιο metal κατεύθυνση»

Όταν έχεις δεθεί με τις μουσικές των Fates Warning και σου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσεις με τον ιδρυτή/κιθαρίστα/βασικό συνθέτη τους, Jim Matheos, έχεις την αίσθηση ότι μιλάς με τον άνθρωπο που σε έχει οδηγήσει σε μερικά από τα πιο ενδοσκοπικά ταξίδια σου, παρά με έναν οποιοδήποτε μουσικό. Με αφορμή το εξαιρετικό "Theories Of Flight" μας μίλησε για τη δημιουργία του, μας εξήγησε την ηχητική του κατεύθυνση, το συνέδεσε με τη γενικότερη φιλοσοφία της μπάντας, ενώ μοιράστηκε μαζί μας τι συμβαίνει με τα διάφορα project στα οποία εμπλέκεται.

Γειά σου Jim, τι κανεις;

Πολύ καλά!

Είναι μεγάλη μου χαρά που έχω την ευκαιρία να μιλήσω μαζί σου. Δεν είναι μυστικό πως έχεις μερικούς πολύ πιστούς οπαδούς εδώ στην Ελλάδα και τυχαίνει να είμαι ένας από αυτούς.

Σ’ ευχαριστώ πολύ!

Ας πάμε κατευθείαν στο νέο σας άλμπουμ. Το θεωρώ την καλύτερη δουλειά σας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, από το "Disconnected". Πώς νιώθεις γι' αυτό;

Ναι είμαστε πολύ χαρούμενοι γι' αυτό. Είναι δύσκολο να το δω αντικειμενικά και να πω αν είναι καλύτερο από άλλες δουλειές, αλλά είμαστε πολύ ικανοποιημένοι. Νομίζω πως είναι ένας δυνατός δίσκος. Οπότε, ρώτησέ με σε μερικά χρόνια και θα σου πω πού νομίζω πως μπαίνει στην κατηγοριοποίηση μεταξύ καλύτερου και χειρότερου.

Ευτυχώς δε σας πήρε δέκα χρόνια από δίσκο σε δίσκο, αλλά μόνο τρία. Ήταν ευκολότερα τα πράγματα για σένα αυτήν τη φορά;

Οχι, δεν θα έλεγα πως ήταν ευκολότερα. Είναι πάντα σχεδόν η ίδια διαδικασία για μένα. Η μεγάλη διαφορά είναι πως μετά το "FWX" ξέραμε πως έπρεπε να κάνουμε διάλειμμα για λίγο καιρό, να δοκιμάσουμε νέα projects και κάτι διαφορετικό. Δεν γνωρίζαμε πως θα είναι εννιά ή δέκα χρόνια, αλλά όταν αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στους Fates Warning και να κάνουμε το "Darkness", ξέραμε πως θέλουμε να συνεχίσουμε για καιρό και να κάνουμε την μπάντα βασική μας προτεραιότητα.

Ήταν μια ομαλή διαδικασία, μας αρέσει αυτός ο δίσκος και μας άρεσε και η αποδοχή του κοινού, είχαμε καλό κλίμα μες την μπάντα και θέλαμε να συνεχιστεί αυτό, οπότε η ιδέα ήταν να βγάλουμε αυτόν τον δίσκο το συντομότερο δυνατό. Δυο-τρία χρόνια είναι πολύ γρήγορα για τα δικά μας δεδομένα.

To "Theories Of Flight" μοιάζει σαν συνέχεια του "Darkness In A Different Light", αλλά πολύ καλύτερο. Μήπως είναι λόγω του ότι η σύνθεση με τον Bobby είναι πιο δεμένη τώρα;

Ναι, νομίζω σίγουρα παίζει ρόλο αυτό. Παρόλο που είναι μόλις ο δεύτερος μας δίσκος μαζί, παίζουμε από το 2005-2006. Οπότε, περίπου δέκα χρόνια που παίζουμε μαζί ζωντανά, γνωριζόμαστε καλά πλέον και ξέρουμε τι θέλει ο καθένας να κάνει, οπότε είναι μια ισχυρή σύνθεση. Νομίζω πως είναι μια συνέχιση του "Darkness", αλλά συμφωνώ μαζί σου στο ότι είναι πιο δυνατός δίσκος και έχει να κάνει το ότι είμαστε μαζί τόσον καιρό.

Δεν μπορώ να μην αναφέρω πως ο Ray ακούγεται φοβερός στον νέο δίσκο. Νομίζω πως είναι στην καλύτερη φόρμα που τον έχω ακούσει εδώ και αρκετά χρόνια. Συμφωνείς; Αν ναι, γιατί πιστεύεις πως η απόδοσή του ξεχωρίζει σε αυτήν τη δουλειά;

Συμφωνώ απόλυτα! Προσωπικά πιστεύω πως είναι η δυνατότερη δισκογραφική του ερμηνεία, και δεν ξέρω ποιος είναι ο πραγματικός λόγος. Αν ρωτήσεις και τον ίδιο αλλά και μένα, δεν κάνει κάτι διαφορετικά. Ίσως έχει μια νέα αυτοπεποίθηση στη φωνή του, είναι ευχαριστημένος με το να τραγουδά στο εύρος που κινείται τώρα και δεν προσπαθεί να χτυπήσει αυτές τις πολύ ψηλές νότες πια. Μου αρέσει περισσότερο ο τρόπος που τραγουδάει τώρα. Συμφωνώ απόλυτα στο ότι είναι μια πολύ δυνατή απόδοση από μεριάς του.

Ένα πράγμα που αγαπώ σε αυτό το άλμπουμ αλλά και στους Fates Warning γενικότερα, είναι πως ποτέ δεν φαίνεται να μένετε πίσω από τις εξελίξεις. Για παράδειγμα, η φωνητική μελωδία στο ρεφρέν του "From The Rooftops" μου έφερε στο μυαλό υλικό από μοντέρνες μπάντες όπως οι Killswitch Engage. Είναι στο μυαλό μου ή όντως είναι έτσι;

Ξέρεις ειλικρινά, δεν έχω ακούσει ποτέ κάποιο κομμάτι των Killswitch Engage οπότε θα ήταν δύσκολο για μένα να το σχολιάσω. Προσωπικά δεν ακούω και πολύ μοντέρνα μουσική ή τουλάχιστον metal μουσική, οπότε δεν ξέρω από που προέρχονται αυτές οι επιρροές. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως πάντα προσπαθούμε να επανεφευρίσκουμε τους εαυτούς μας και να κάνουμε κάτι νέο, να μην επαναλαμβανόμαστε. Όσον αφορά στις εξωτερικές επιρροές δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που να τρύπωσε στη μουσική μας.

To "Seven Stars" είναι σίγουρα ένα κομμάτι που ξεχωρίζει, σε ένα παράλληλο κόσμο θα μπορούσε να είναι ακόμα και hit. Είναι το "Point Of View" σας του 2016 κατά έναν τρόπο; Υπάρχει ακόμη χώρος για ένα hit single στις μέρες μας;

Αν ορίζεις το hit single όπως ήταν πριν είκοσι χρόνια, σίγουρα όχι. Είναι μια ακόμη πλευρά των Fates Warning. Σε όλους μας τους δίσκους πάντα προσπαθούσαμε να έχουμε τα μεγαλύτερα, πιο progressive κομμάτια, αλλά βρίσκω συναρπαστικό κι ενδιαφέρον το να κάνω αυτά τα συντομότερα, πιο πιασάρικα αν θέλεις, κομμάτια.

Δεν τίθεται ερώτημα αν είναι αποτέλεσμα προσπάθειας να κάνουμε ένα hit ή πίεσης από τη δισκογραφική εταιρία, είναι απλά μια μορφή τραγουδιών που μας αρέσει. Εξερευνούμε αυτά, αλλά και τα μεγαλύτερα κομμάτια. Αν αυτό παίξει στα ραδιόφωνα ή ένα βίντεο γίνει δημοφιλές, αυτό θα ήταν κάτι φοβερό για μας, αλλά σίγουρα δεν είναι αυτή η πρόθεσή μας.

Μιας και ανέφερες τα μεγάλα κομμάτια, πού πιστεύεις πως βρίσκεται η καρδιά σου σαν τραγουδοποιός, στα μεγαλύτερα ή τα πιο σύντομα κομμάτια;

Δεν μπορώ να διαλέξω, μου αρέσουν και τα δύο. Καθένα από την πλευρά του έχει τις προκλήσεις του και την αντίστοιχη ικανοποίηση. Από μια πλευρά θα έλεγα τα συντομότερα κομμάτια - όπως το "Seven Stars" - είναι δυσκολότερα να γραφτούν σε σχέση με τα μεγαλύτερα κομμάτια επειδή έχεις περισσότερους περιορισμούς, ενώ στα μεγαλύτερα τραγούδια μπορείς να απλωθείς και δεν καλείσαι να συμμορφωθείς σε οποιουδήποτε είδους απαίτηση, οπότε είναι κάτι πιο ελεύθερο.

Θα έλεγα λοιπόν πως τα συντομότερα κομμάτια είναι πιο δύσκολα για μένα προσωπικά, αλλά μου αρέσουν όλα, μπορώ να είμαι εξίσου ευτυχισμένος γράφοντας ή ακούγοντας ένα δίλεπτο κομμάτι με μηδενικές αλλαγές στις συγχορδίες, όπως και με ένα εικοσάλεπτο κομμάτι που έχει εκατοντάδες αλλαγές.

Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια είναι το "White Flag", γιατί μου υπενθυμίζει κάθε μέρα να μην τα παρατάω, παρά τα όσα έχω αντιμετωπίσει πρόσφατα. Είναι επίσης ένα από τα πιο metal κομμάτια που έχετε γράψει. Πώς προέκυψε ως σύνθεση και τι σημαίνει για σένα;

Οι στίχοι είναι του Ray, αλλά θα συμφωνήσω μαζί σου, αυτή είναι και η δική μου ερμηνεία. Στο κομμάτι αυτό αναφέρεται σε κάποιον συγκεκριμένα, αλλά το μήνυμα είναι το ίδιο με αυτό που λες: ό,τι και να σου φέρνει η ζωή να μην τα παρατάς, να συνεχίζεις να προχωράς, να μην πληγώνεσαι αλλά να συνεχίζεις και θα τα καταφέρεις.

Μουσικά, νομίζω πως ξεκινώντας το γράψιμο ήθελα κάτι πιο heavy. Κάτι που πάντα μου φαινόταν συναρπαστικό να εξερευνώ είναι το να γράφω ένα κομμάτι που όσο το δυνατόν γίνεται έχει δυο κιθάρες στην αριστερή και δεξιά μεριά να παίζουν εντελώς διαφορετικά πράγματα, οπότε αυτό ήταν και το βασικό στοιχείο του τραγουδιού. Αν το ακούσεις ειδικά με ακουστικά, θα προσέξεις πως η δεξιά με την αριστερή κιθάρα παίζουν αρκετά κόντρα η μια στην άλλη, αυτό είναι κάτι που πάντοτε με ενδιαφέρει και ως ακροατή και ως συνθέτη.

Πώς και ανέλαβε ο Ray σχεδόν όλους τους στίχους; Με όλο τον σεβασμό στον Ray - φαίνεται να έχει κάνει φοβερή δουλειά - είσαι ένας από τους καλύτερους στιχουργούς εκεί έξω, οπότε θα ήθελα να μάθω τι είναι αυτό που σε κράτησε μακριά από το να μετατρέψεις τις σκέψεις σου σε λόγια.

Σε ευχαριστώ πολύ για το κομπλιμέντο. Ξέρεις, παίρνω πολύ στα σοβαρά τη συγγραφή στίχων, δεν κάθομαι απλά και λέω «να οι στίχοι, αυτό είναι το τραγούδι κι ας δω τι μπορώ να γράψω γι’ αυτό σήμερα». Στην πραγματικότητα συμβαίνει το εντελώς ανάποδο. Πρέπει να έχω κάτι στο κεφάλι μου που να θέλω να εξωτερικεύσω. Όταν συμβαίνει αυτό είμαι ευτυχισμένος, ή μάλλον δεν θα έπρεπε να πω ευτυχισμένος, έχω τη θέληση να ξοδέψω χρόνο και να μεταφέρω αυτές τις σκέψεις στο χαρτί. Aν δεν υπάρχει κάτι για το οποίο να έχω δυνατά συναισθήματα και να γράψω, τότε δεν θέλω να αναγκαστώ να το κάνω, διότι πιστεύω πως τα αποτελέσματα δεν θα είναι ανάλογα των στάνταρτ μου.

Υπάρχει αυτή η πλευρά, αλλά επίσης νομίζω πως είναι σημαντικό να γράφει ο τραγουδιστής τους στίχους όσο γίνεται περισσότερο, επειδή αυτός αναλαμβάνει να τους τραγουδήσει και να τους ερμηνεύσει. Είμαι τυχερός και νομίζω πως ο Ray κάνει φοβερή δουλειά στο να ερμηνεύει τους στίχους μου, αλλά κάνει ακόμη καλύτερη δουλειά όταν γράφει ο ίδιος τους στίχους. Οπότε μου αρέσει να του δίνω τη δυνατότητα να το κάνει αυτό και πιστεύω πως έχει βελτιωθεί πολύ με την πάροδο των χρόνων. Νομίζω πως σε αυτό το δίσκο οι στίχοι του είναι πιθανότατα οι καλύτεροι που έχει γράψει, όπως επίσης και οι μελωδίες στα φωνητικά.

Έγραψες τους στίχους για το "Ghosts Of Home" που ήταν και ο αρχικός τίτλος του δίσκου, ενώ το κομμάτι ονομαζόταν "Home Again". Είναι επίσης το πιο περιπετειώδες τραγούδι μουσικά. Πες μας λίγα πράγματα για το πώς σε επηρέασε το ότι συνεχώς άλλαζες περιβάλλον σαν παιδί...

Ναι, νομίζω πως γνώριζα, ξεκινώντας το κομμάτι, πώς θα έγραφα τους στίχους και είχα ήδη μια βασική ιδέα του θέματος που ήθελα να εξερευνήσω, οπότε ήξερα πως θα ήταν πολύ περιπετειώδες μουσικά και θα περνούσε από διάφορα θέματα ώστε να μπορέσω να μεταδώσω αυτό που ήθελα να πω. Βασικά, αυτό που ανέφερες είναι το θέμα, το ότι μετακινούμουν πολύ σαν παιδί και τα τελευταία χρόνια το σκεφτόμουν αυτό, εμβάθυνα και ρωτούσα τον εαυτό μου τι επίδραση είχε αυτό σε μένα ως ενήλικο.

Ξέρεις αυτές οι απαντήσεις είναι αρκετά προσωπικές και δεν θα μπω σε αυτό το θέμα. Το τραγούδι μετά το "Ghosts Of Home" λέγεται "Theories Of Flight" και βασικά ρωτά πολλές από τις ίδιες ερωτήσεις που ρωτούσα κι εγώ τον εαυτό μου. Στο κομμάτι αυτό οι ερωτήσεις μένουν αναπάντητες, κι αυτό είναι σκόπιμο, δεν ήθελα στ’ αλήθεια να τις απαντήσω - τουλάχιστον δημοσίως. Θέλω να βγουν οι ερωτήσεις προς τα έξω αλλά οι απαντήσεις είναι πιο προσωπικές και ο καθένας μπορεί να δώσει τις δικές του απαντήσεις.

O τίτλος του άλμπουμ προέκυψε από το artwork, αλλά είναι επίσης και ο τίτλος του instrumental κομματιού που το κλείνει. Πώς συνδέονται αυτά μεταξύ τους;

Όπως ανέφερα, το "Theories Of Flight" είναι η συνέχεια του "Ghosts Of Home", είναι instrumental, κι αποτελείται από τη μουσική και το κομμάτι της απαγγελίας όπου κάποιος βασικά ρωτάει τις ίδιες ερωτήσεις που ρωτούσα κι εγώ τον εαυτό μου τα τελευταία χρόνια, για την εμπειρία της μετακίνησης και του να αλλάζεις συνέχεια περιβάλλον ως παιδί. Ήθελα να θέσω αυτές τις ερωτήσεις αλλά όχι απαραίτητα να τις απαντήσω. Το κομμάτι αυτό πήρε μορφή με τις ερωτήσεις να απαντώνται όχι λεκτικά, αλλά μέσω της μουσικής.

Φαίνεται να κλίνεις προς την πιο metal πλευρά της μουσικής σου. Υπάρχουν μερικά από τα πιο επιθετικά θέματα που έχεις παρουσιάσει στην πρόσφατη ιστορία της μπάντας. Πώς το εξηγείς αυτό;

Νομίζω πως περνάω από φάσεις, δεν ξέρω ποιο είναι το έναυσμα αλλά έχω περάσει διάφορες φάσεις κατά τη διάρκεια της καριέρας μου. Αν το προσέξεις, όλοι περνάνε από τέτοιες φάσεις, προσωπικά πέρασα από heavy, πιο progressive, άλλοτε πιο εμπορικές φάσεις. Δεν ξέρω ποια είναι η απάντηση σε αυτό, περισσότερο έχει να κάνει με την αντίδραση σε ό,τι έκανα προηγουμένως.

Πολύ συχνά θα δεις πως εάν κάνω ένα δίσκο, ας πούμε το "Inside Out", θέλω να κινηθώ σε μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση στην επόμενη δουλειά, όπως έκανα με το "A Pleasant Shade Of Grey". Έτσι και με τους δυο τελευταίους δίσκους, το "Darkness In A Different Light" και το "Theories Of Flight", δεν είναι δραστικά διαφορετικοί, αλλά νομίζω πως αυτός προσεγγίζει περισσότερο τη metal πλευρά τόσο συνθετικά αλλά και με την παραγωγή. Ακούγεται αρκετά πιο μοντέρνο, με περισσότερες κιθάρες και θεωρώ πως αυτό δίνει και μεγαλύτερη έμφαση στην metal πλευρά των πραγμάτων.

Όντως, ο νέος δίσκος είναι περισσότερο guitar-driven, βλέπεις τα πλήκτρα να επιστρέφουν κάποια στιγμή; Ακόμη θεωρώ πως τα πλήκτρα δίνουν ένα σπουδαίο ατμοσφαιρικό στοιχείο τόσο στο "A Pleasant Shade Of Grey" όσο και στο "Disconnected"...

Δεν ξέρω... Νομίζω πάλι πάμε πίσω σε αυτό που έλεγα ότι περνάω διάφορες φάσεις. Οι περίοδοι που ανέφερες ήταν αυτές όπου ήθελα να εξερευνήσω περισσότερο τα πλήκτρα και ξεκίνησα και το project των O.S.I., το οποίο μου έδωσε τη δυνατότητα να το κάνω σε μεγάλο βαθμό. Για να είμαι ειλικρινής το έχω ξεπεράσει λίγο αυτό, τουλάχιστον προς το παρόν, δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον, πόσο μάλλον στον επόμενο δίσκο.

Για τώρα, νιώθω αυτοπεποίθηση και άνεση με το να συνθέτω κιθαριστικά. Τείνω να γράφω διαφορετικά μέρη μέσα σε ένα κομμάτι, όπως λέγαμε για το "White Flag" που πολλές φορές οι δυο κιθάρες κάνουν διαφορετικά πράγματα και προσπαθώ να επικεντρώνομαι στις κιθάρες τώρα παρά στο να έχω μια κιθάρα και πλήκτρα. Είναι απλά το πού βρίσκεται το μυαλό μου τη δεδομένη χρονική περίοδο.

Έχει επηρεάσει τη σύνθεση των κομματιών αλλά και την κατεύθυνση της μπάντας το drumming του Bobby; Ποια είναι η δική του συμβολή συνολικά;

Σίγουρα, νομίζω σε μεγάλο βαθμό! Οπωσδήποτε, ναι! Όπως όταν ήρθε ο Mark στην μπάντα και μας επέτρεψε να πάμε σε πιο progressive, σχεδόν jazzy επιρροές, όταν ήρθε o Bobby μας οδήγησε σε μια πιο metal κατεύθυνση, σίγουρα, δεν υπάρχει αμφιβολία.

Μήπως η συνεργασία σου με τον John Arch στο Arch/Matheos project «ξύπνησε» τον metal τύπο μέσα σου;

Θα έλεγα πως αυτό δεν ισχύει και τόσο. Το μεγαλύτερο κομμάτι της μουσικής γι’ αυτό το project είχε γραφτεί πριν ο John αποτελέσει μέρος του. Για την ακρίβεια πολλά από τα κομμάτια είχαν γραφτεί με σκοπό να συμπεριληφθούν στον επόμενο δίσκο των Fates Warning, οπότε η αλλαγή κατεύθυνσης προηγείται της συνεργασίας με τον John.

To "Sympathetic Resonance" ήταν μια φοβερή δουλειά, μπορούμε να περιμένουμε κάποια συνέχεια;

Σίγουρα θα το ήθελα. Μου αρέσει να δουλεύω με τον John όπως μου αρέσει να δουλεύω και με τον Kevin στους O.S.I., γιατί είναι δουλειές που μου δίνουν την ευκαιρία να δοκιμάσω κάτι έξω από τους Fates Warning και μου επιτρέπουν να συνεργαστώ με άτομα που θαυμάζω και μου αρέσει να δουλεύω μαζί τους.

Με αυτό δεδομένο, δεν υπάρχουν κάποια σχέδια προς το παρόν, είναι δύσκολο να κινητοποιήσεις μουσικά τον John, καθώς έχει πολλά πράγματα στη ζωή του εκτός της μουσικής, οπότε όταν θα είναι έτοιμος να κάνουμε έναν ακόμη δίσκο. Εγώ είμαι εδώ, το ξέρει αυτό, αλλά δεν υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια αυτήν τη στιγμή.

Αλήθεια, πώς ήταν να παίζετε ζωντανά ολόκληρο το "Awaken The Guardian" μετά από τόσα χρόνια; Αν κάποιος στο έλεγε πριν 10-15 χρόνια είμαι σίγουρος πως θα τον έλεγες τρελό...

Χαχα, ήταν φανταστικά! Περάσαμε όλοι πολύ καλά, όχι μόνο παίζοντας τη μουσική για τους fans που δεν μας είχαν δει ποτέ να παίζουμε αυτά τα κομμάτια, αλλά ήταν πολύ ωραίο να βρίσκομαι ξανά με τους παλιούς μου φίλους και να ξαναζώ λίγο το παρελθόν. Δεν είναι κάτι που θα ήθελα να γίνει σαν ολόκληρη περιοδεία, αλλά για μερικές φορές ήταν μια ωραία εμπειρία. Αν μου το έλεγες πριν δέκα χρόνια ίσως να σε πίστευα, αλλά πιο παλιά το πιθανότερο είναι πως θα γελούσα μαζί σου...

Μπορούμε να ελπίζουμε για μια αντίστοιχη εμφάνιση στην Ελλάδα; Γνωρίζω ανθρώπους εδώ που θα πέθαιναν για να το δουν...

Για να είμαι ειλικρινής δεν το νομίζω. Θα ήθελα πολύ να γίνει εφόσον είχαμε την ευκαιρία να είμαστε με αυτό το lineup. Θα ήμουν παραπάνω από χαρούμενος να το κάνω, για μένα είναι σημαντικό αυτά τα κομμάτια από τη συγκεκριμένη περίοδο να παιχτούν όσο το δυνατόν με το μεγαλύτερο μέρος αυτού του lineup και ειδικότερα με τον John στα φωνητικά, απλά δεν το νιώθω σωστό να παίξουμε τα κομμάτια με την τωρινή σύνθεση και τον Ray στα φωνητικά, είναι εντελώς διαφορετικοί τραγουδιστές, δεν νομίζω πως λειτουργεί τόσο καλά.

Ποιο είναι το status των O.S.I. αυτήν τη στιγμή; Υπάρχει κάποια νέα δουλειά στα σκαριά;

Όχι, όπως σου είπα είναι η ίδια κατάσταση με τον John. Ο Kevin κι εγώ είμαστε απασχολημένοι με άλλα πράγματα. Νομίζω πως ο Kevin αυτόν τον καιρό πειραματίζεται και δουλεύει πάνω σε νέο υλικό για τους Chroma Key, αλλά ποιος ξέρει; Στο μέλλον θα ήθελα να κάνουμε κάτι, αν συμβεί θα είναι τέλειο, αλλά δεν έχουμε κάποια σχέδια αυτήν τη στιγμή. Η βασική μου προτεραιότητα, για τουλάχιστον το υπόλοιπο αυτής της χρονιάς και πιθανότατα και την επόμενη, θα είναι οι Fates Warning.

Άκουγα τους δυο σόλο δίσκους σου τελευταία και είναι σπουδαίοι! Έχεις σκεφτεί να κυκλοφορήσεις ένα ακόμη ορχηστρικό/ακουστικό σόλο άλμπουμ ξανά; Πιστεύω πως θα ήταν φοβερό.

Σ’ ευχαριστώ πολύ. Θα ήθελα να το κάνω αλλά είναι θέμα χρόνου για μένα το να κάνω όλα όσα θέλω. Αυτό είναι κάτι που θέλω πολύ να κάνω αν βρω τον χρόνο, θα δούμε!

Του χρόνου είναι η 20η επέτειος του αγαπημένου μου Fates Warning δίσκου, του "A Pleasant Shade Of Grey". Σκέφτεσαι να κάνετε κάτι για να το γιορτάσετε;

Θα το σκεφτόμουν σίγουρα την περασμένη χρονιά, που είχαμε και την επανακυκλοφορία του δίσκου. Ήταν κάτι πολύ ωραίο και κατά βάση ο εορτασμός αυτής της επετείου. Συζητήσαμε να κάνουμε μερικές εμφανίσεις όπως κάναμε και για το "Parallels" και το "Awaken The Guardian", αλλά υπάρχουν πρακτικές δυσκολίες με τον Mark και τον Kevin να είναι απασχολημένοι, οπότε το να γίνει με το αυθεντικό lineup είναι πολύ δύσκολο αυτήν τη στιγμή. Δεν είμαι σίγουρος πως θα ήθελα να γίνει με άλλο lineup, οπότε δυστυχώς δεν νομίζω πως πρόκειται να συμβεί στο εγγύς μέλλον.

Φαντάζομαι κατάλαβες πως θέλουμε να κάνεις πολλά πράγματα! (γέλια)

Το καταλαβαίνω και το εκτιμώ! Χαίρομαι πολύ, μακάρι να μπορούσα να κάνω πιο πολλά, μερικές φορές νιώθω πως είμαι πολύ τεμπέλης και δεν κάνω αρκετά!

Υπάρχουν ήδη φήμες πως θα μας επισκεφθείτε αργότερα μέσα στη χρονιά με τους Fates Warning. Μπορείς να επιβεβαιώσεις κάτι;

Δεν μπορώ! Δεν ξέρω καν από που προέρχονται αυτές οι φήμες! Δεν είναι μυστικό το ότι η Ελλάδα είναι το αγαπημένο μου μέρος για να παίζω και νομίζω πως το ίδιο ισχύει για όλους στην μπάντα, οπότε με το που θα παρουσιαστεί μια ευκαιρία που θα έχει νόημα για μας, είμαστε χαρούμενοι να έρθουμε. Προς το παρόν δεν υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια. Αν περιοδεύσουμε γι' αυτόν τον δίσκο, σίγουρα θα επιστρέψουμε στην Ελλάδα.

Πριν κλείσουμε τη συνέντευξη, θα ήθελα να μάθω εάν ασχολείσαι με καινούρια progressive μουσική, ακολουθείς τη σκηνή ή κάποια από τις νέες μπάντες;

Στ' αλήθεια, όχι! Υπάρχουν μερικές μπάντες που ακούω ακόμη και θεωρούνται μοντέρνες, για παράδειγμα οι Katatonia θεωρούνται μοντέρνοι και είναι μια μπάντα που αγαπώ, αλλά όλο και περισσότερο ακούω πράγματα εκτός του progressive, ακόμη κι εκτός του metal χώρου, ή και σε ένα βαθμό εκτός της κιθαριστικής μουσικής. Είναι είτε ακουστική ή ηλεκτρονική μουσική με πλήκτρα, ακούω διάφορα πράγματα αλλά δεν συνηθίζω να ακούω ιδιαίτερα metal ή και rock.

Σ' ευχαριστώ για τον χρόνο και τη μουσική σου, ήταν ευχαρίστησή μου αυτή η κουβέντα!

Σ' ευχαριστώ Χρήστο, να έχεις μια όμορφη μέρα.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Theories Of Flight" από τον Χρήστο Καραδημήτρη