Συνέντευξη Thievery Corporation (Rob Garza)

«Ο κόσμος μας ακολουθεί γιατί καταλαβαίνει πως το πάθος μας για τη μουσική είναι αληθινό»

Από τον Γιάννη Λυμπέρη, 30/05/2014 @ 12:20
Εάν έχεις πάει σε κάποια από τις πολλές συναυλίες των Thievery Corporation στη χώρα μας (οι επόμενες στις 17/06 στην Πλατεία Νερού και στις 18/06 στον Μύλο) δεν πρόκειται να τους βάλεις στην κατηγορία «πάλι αυτούς μας φέρνουν;». Το ½ τους, ο μόνιμα ευγενικός Rob Garza, μας μίλησε για τα 20 χρόνια καριέρας, το internet και πως άλλαξε τα πάντα και τις διαφωνίες του με αυτό, με ποιόν rock ήρωα δεν πρόλαβαν να συνεργαστούν, τον νέο bossa nova δίσκο, τα ταξίδια, το επερχόμενο live. Mιλήσαμε λίγο και για το Μουντιάλ της Βραζιλίας, καθώς παρακολουθεί ποδόσφαιρο και είπε γελώντας «αν μας το ζητούσαν, θα γράφαμε ένα τραγούδι για το Μουντιάλ». Αν και δεν νομίζω να το έκαναν...

Έχεις ξεκινήσει την πορεία σου παρέα με τον Eric Hilton, σχεδόν 20 χρόνια πριν. Κατάφερες να πετύχεις ως μουσικός όσα είχες στο μυαλό σου;
Ποτέ δεν είχα την παραμικρή ιδέα ή απλά δεν μου περνούσε από τη σκέψη πως θα γινόμουν επαγγελματίας μουσικός. Απλά το κάναμε ως χόμπι, να είμαστε παρέα με τον Eric, να αρχίσουμε να βγάζουμε τα βινύλιά μας, χωρίς βέβαια να ελπίζουμε πως θα βρεθεί άνθρωπος να τα αγοράσει. Όταν ήρθε η επιτυχία ήταν μια μεγάλη έκπληξη και είναι ακόμα μεγαλύτερη να είμαι στη θέση που είμαι με την μπάντα 20 χρόνια μετά.

Αναφέρεσαι συχνά στο «τέλος μιας εποχής» και στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και αναζητούμε πλέον τη μουσική.
Σε γενικές γραμμές ο κόσμος δεν δίνει μεγάλη σημασία στην ακρόαση ολόκληρων δίσκων. Όταν είσαι ή γίνεσαι φαν ενός καλλιτέχνη, πας στο itunes ή στο Spotify ακούς τα τρία-τέσσερα πιο δημοφιλή τραγούδια του και εκεί αποφασίζεις. Άλλαξε το πώς εκτιμούμε την αξία της μουσικής. Όλα σχεδόν είναι δωρεάν. Το internet άλλαξε τα πάντα. Όχι μόνο στη μουσική, αλλά και στον τρόπο που ερχόμασταν κοντά ο ένας στον άλλο.

Ίσως σε αυτό να οφείλεται, και όχι μόνο σε εσάς, η ένθερμη ανταπόκριση του κόσμου στα live σας σε τραγούδια  από τις πρώτες δουλειές μας και όχι από τις τελευταίες, τα οποία δεν έχει αφομοιώσει.
Ναι, έτσι είναι. Παλιότερα πήγαινες στο δισκάδικο και έλεγες στον εαυτό σου «θα πληρώσω να ακούσω αυτόν τον δίσκο» σήμερα απλά κατεβάζεις δυο-τρία τραγούδια και δεν έχεις ποτέ μια ιδέα ενός ολόκληρου δίσκου, που στο κάτω-κάτω ήταν και η πρόθεση του καλλιτέχνη. Να βγάλει δίσκο. Οι πρώτοι δίσκοι μας έχουν «απορροφηθεί» από τους fans μας που είτε και αυτοί άλλαξαν με τα χρόνια τον τρόπο που μας προσεγγίζουν ή πλέον δεν έχουν ίσως χρόνο μας ακούσουν πολλές φορές τους νέους δίσκους μας. Δεν λέω πως καθετί είναι δωρεάν, κάθε άλλο. Μπορείς να βρεις τα πάντα, άμεσα. Η διαφωνία μου είναι με το που πάνε τα έσοδα όλων αυτών των εταιριών, που στηρίζονται στην μουσική.

H επιτυχία πολλές φορές φέρνει και συγκεκριμένες προσδοκίες από τους οπαδούς. Η μουσική σας κατεύθυνση πάει όπου θέλει το μυαλό και η καρδιά σας ή σκέφτεστε και τυχόν αντιδράσεις σε πιθανή αλλαγή ήχου;
Πιστεύω πως στον φετινό μας δίσκο πήγαμε ακριβώς εκεί που θέλαμε εμείς. Η προφανής εμπορική κίνηση θα ήταν να βγάζαμε έναν ηλεκτρονικό δίσκο αν σκεφτείς πως αυτή η μουσική είναι πολύ δημοφιλής στις μέρες μας αλλά αποφασίσαμε πως θέλαμε να μην έχει την παραμικρή σχέση με την ηλεκτρονική μουσική. Θέλαμε να πάμε πίσω στην αγάπη μας για την jazz, βραζιλιάνικη bossa nova, παλιά σάουντρακ ταινιών. Για εμάς πάντα ήταν σημαντικό να διατηρούμε την ακεραιότητά μας ως καλλιτέχνες και να κάνουμε αυτό που αγαπούμε. Αυτός θεωρώ πως είναι ο λόγος που ο κόσμος συνεχίζει να μας ακολουθεί γιατί καταλαβαίνει πως είμαστε αυθεντικοί και το πάθος μας για τη μουσική είναι αληθινό.

Από πολλούς θεωρείστε ως μια crossover μπάντα με την έννοια πως έχετε φίλους που έχουν, για παράδειγμα, rock και indie ακούσματα ή ακόμα και πιο mainstream pop.
Ναι, πάντα τους... είχαμε αυτούς. Παίζουμε σε κάθε είδους φεστιβάλ και αυτό είναι ίσως η απόδειξη σε αυτό που λες. Από jazz και ηλεκτρονικό ήχο μέχρι και rock φεστιβάλ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά βλέπεις διαφορετικές ηλικίες, διαφορετικές κουλτούρες. Πιστεύω πως οι Thievery έχουν μια φοβερή ικανότητα να αγγίζουν εκείνη την εφαπτόμενη γραμμή στην οποία ο πολιτισμός πολλών ανθρώπων αγγίζει ο ένας τον άλλον.

Τα live σας στην Ελλάδα είναι συχνά αλλά πλέον παίζετε σε μια χώρα αλλαγμένη λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Η μουσική των Thievery Corporation είναι από τη φύση της «θετική». Τι μπορεί να προσφέρει σήμερα στον Έλληνα φίλο σας;
Είμαι πεπεισμένος πως η μουσική μόνο καλό κάνει, έστω και για μια βραδιά. Να ξεχάσεις την πραγματικότητά σου και να ανεβάσει έστω για λίγο το ηθικό σου. Αν σκεφτείς πόσα πράγματα είναι αυτά που μας πιέζουν και εσάς ακόμα περισσότερο, καθετί θετικό είναι μεγάλο πράγμα και ευπρόσδεκτο.

Έχουν... απομείνει καλλιτέχνες που θα ήθελες να συνεργαστείς;
Έχουμε μια λίστα (γέλια). Σίγουρα ο Jorge Ben (σ.σ.: Βραζιλιάνος διάσημος τραγουδιστής και συνθέτης, 69 ετών σήμερα). Σκεφτόμασταν και είχαμε συζητήσει με τον Joe Strummer αλλά ο θάνατος μας πρόλαβε. Θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε και με τον Manu Chao και ένα σωρό ακόμα εκεί έξω!

Είσαι άνθρωπος των ταξιδιών και γενικά των μουσικών εξερευνήσεων. Αισθάνεσαι να έχεις ακούσει τα πάντα;
Κοίτα, τα περισσότερα από όσα έχουμε σκεφτεί ναι, αλλά πάντα θα υπάρχουν μουσικές λεωφόροι που περιμένουν να περπατηθούν και δεν έχεις σκεφτεί καν πως υπάρχουν. Όπως στο "Cosmic Game" ασχοληθήκαμε με την space rock και την ψυχεδέλεια, έτσι έχουν μείνει πολλά είδη μουσικής αλλά και πολλοί τρόποι να εξερευνηθούν.

Θεωρείς τον φετινό σας δίσκο, "Saudade", εξέλιξη ή απλά προέκυψε;
Είναι σίγουρα μια εξέλιξη για εμάς ως καλλιτέχνες και ένας ωραίος τρόπος να επιστρέψουμε στις ρίζες μας, στην μουσική που καταρχήν μας έφερε κοντά ως μπάντα. Οι ήχοι του είναι σαν μια παλέτα χρωμάτων. Μας ενέπνευσε, «βουτήξαμε» μέσα του, μας χαλάρωσε και μας έκανε να σκεφτούμε με ηρεμία το επόμενο βήμα μας.

Ποιός είναι ο ορισμός της ιδανικής συναυλίας και τι να περιμένουν οι Έλληνες στο επερχόμενο live σας;
Μια συναυλία δεν έχει να κάνει με το μέρος. Μόνο να θέλω να δω τον καλλιτέχνη. Όταν έρθει η ώρα, θέλω να είναι όλη η μπάντα είναι on point, συγκεντρωμένη και αφοσιωμένη. Τότε το συναίσθημα που υπάρχει εκείνη η στιγμή όταν μπάντα και κοινό γίνονται ένα, όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται, είναι απλά μαγικό. Όσο αφορά στο live,  θα ακουστούν πολλά παλιά τραγούδια μας και νέα βέβαια. Το "Saudade" δεν είναι ακριβώς δίσκος για live, πάει τα πράγματα πιο αργά. Όμορφα, αλλά σαφώς πιο αργά...

Παλιότερα είχες πει πως το "Όταν Έρχονται Τα Σύννεφα" ("When The Cloud Comes") του Μάνου Χατζηδάκι ήταν ένα από τα κομμάτια που θα ευχόσουν να ήταν δικό σου. Έχεις άλλα ελληνικά ακούσματα;
Καταπληκτικό κομμάτι! Nαι, έχω ακούω από πολλούς καλλιτέχνες, αλλά μου τα έγραψε ένας φίλος και όλοι οι τίτλοι είναι στα ελληνικά! Sorry man...
  • SHARE
  • TWEET