Το Footnotes αναλύει τα 22 τραγούδια του 2015 που του πήραν τα μυαλά
…και σας προσκαλεί να ενθουσιαστείτε μαζί του
Καλλιτέχνης: Arcane
Χώρα: Αυστραλία
Κομμάτι: Unturning
Είδος: Progressive Rock / Alternative Rock
Κατευθείαν από μία από τις πιο μαγευτικές μουσικές σκηνές εδώ και αρκετά χρόνια: την alt-prog σκηνή της Αυστραλίας. Από το πολύπλοκο riffing που μας δίνεται συγχρονισμένα ασυγχρόνιστο με τη φωνή του απίστευτου τραγουδιστή ονόματι Jim Grey (ψάξτε ό,τι έχει κάνει) μέχρι τις εναλλαγές πολυάριθμων μουσικών θεμάτων, το ένα πιο ενδιαφέρον από το άλλο. Η μαγεία βρίσκεται στο ξέσπασμα που ξεκινάει μετά το 5:30, εκφράζοντας την οργή, την αγανάκτηση και την επαναστατική ανάταση όπως μόνο η μελωδική μουσική μπορεί.
Καλλιτέχνης: Arcturus
Χώρα: Νορβηγία
Κομμάτι: Crashland
Είδος: Progressive Metal
Το “Crashland” είναι το χιτάκι και ταυτόχρονα το καλύτερο τραγούδι (σπάνιος συνδυασμός) της ιστορικής επιστροφής των Arcturus, μιας εκ των ελάχιστων μπαντών που κατάφεραν να προσφέρουν κάτι πραγματικά διαφορετικό στα όρια του progressive metal. Τα πληθωρικά πλήκτρα είναι εδώ, το ίδιο και οι μεσανατολίτικες παραφωνίες, το ίδιο και τα λυτρωτικά ξεσπάσματα. Τι άλλο να ζητήσεις;
Καλλιτέχνης: Asaf Avidan
Χώρα: Ισραήλ
Κομμάτι: Let’s Just Call It Fate
Είδος: Indie Pop / Rhythm & Blues
O Asaf Avidan, που είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε φέτος στην Τεχνόπολη, με την απροσδιορίστου φύλου φωνή του και τη φινέτσα ξεχασμένων δεκαετιών τραγουδάει για το άβολο κενό που αφήνει μια ερωτική απόρριψη και προσπαθεί να βρει μια ανεκτή κατακλείδα: let’s just call it fate.
Καλλιτέχνης: Astral Son
Χώρα: Ολλανδία
Κομμάτι: Magic Buzz
Είδος: Space Rock / Krautrock
13 λεπτά με υπνωτιστικά φωνητικά, χτίσιμο προς ανατολίτικους τρούλους και σιγανή εμφάνιση και επικράτηση του fuzz-αρίσματος. Ο Astral Son συνδέει τους Can από την Γερμανία των αρχών των ‘70s με τους Om και την rock ψυχεδέλεια των ‘00s. Στο τέλος, σβήνει σαν τσιγάρο πατημένο σε διαστημικό τασάκι.
Καλλιτέχνης: Beardfish
Χώρα: Σουηδία
Κομμάτι: Comfort Zone
Είδος: Progressive Rock
Ξεκινάει σαν αποπαίδι των Pink Floyd και γρήγορα βρίσκει τον χαρακτήρα και την προσωπική ταυτότητα που περιτριγυρίζει το μουστάκι του Frank Zappa. Οι Beardfish είναι ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά των prog rock κύκλων. Χωρίς να είναι άγνωστοι, δεν έχουν ούτε στο ελάχιστο το στάτους που θα τους άξιζε –αν και αυτό είναι λογικό δεδομένων των αντιεμπορικών μουσικών που παίζουν, ακόμα και για τα progressive χωράφια. Η κύρια μελωδία του “Comfort Zone” είναι μια ομορφιά.
Καλλιτέχνης: Benjamin Clementine
Χώρα: Αγγλία
Κομμάτι: Condolence
Είδος: Art Pop / Soul
Ίσως η πρωτοεμφανιζόμενη προσωπικότητα της χρονιάς. Ο ποιητής, τραγουδιστής και πιανίστας Benjamin Clementine στο “Condolence” ταλαντεύεται με εξωπραγματική μαεστρία μεταξύ του τραγικού, του νοσταλγικού, του εύθυμου και του αισιόδοξου. Οι τέσσερις αυτές διαθέσεις μπλέκονται με τόση ακρίβεια που εν τέλει δεν καταλαβαίνεις ποιο εκφράζεται πότε, παρά μόνο αφήνεσαι στις φωνητικές ακροβασίες του Clementine.
Καλλιτέχνης: Black Tower
Χώρα: Καναδάς
Κομμάτι: Death March
Είδος: Heavy Metal
Πρώην πανκιά αποφασίζουν να αφήσουν ελεύθερη την αγάπη τους για τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και η κατάληξη δεν θα μπορούσε παρά να είναι heavy metal όπως αυτό παιζόταν δίχως προσμίξεις στα ‘80s. Υψηλόφωνα φωνητικά, δυναμικό drumming, κραυγές αλα-DeFeis και σωστές μελωδίες. Κατευθείαν από το χρονοντούλαπο που έχει κατασκευάσει ο Fenriz.
Καλλιτέχνης: Dead Quiet
Χώρα: Καναδάς
Κομμάτι: The Fall Of Me
Είδος: Heavy Rock / Stoner Metal
Οι Dead Quiet έβγαλαν ένα από τα ντεμπούτα της χρονιάς. Μαστοντονίζουν, αλλά όχι υπέρ το δέον –θα λέγαμε ότι είναι το άλλο άκρο του πόλου των επίσης θεούληδων Καναδών Anciient (ψάξτε τους). Το εν λόγω mid tempo μπαλαντοειδές κομμάτι σε κερδίζει χάρη στο μπάντζο και την ατμόσφαιρά του στην αρχή, μα κυρίως χάρη στο σπάσιμο της φωνής του τραγουδιστή και το ξέσπασμα στο τέλος με τις ala-Primordial κιθάρες.
Καλλιτέχνης: Downfall Of Nur
Χώρα: Αργεντινή
Κομμάτι: II-The Golden Age
Είδος: Atmospheric Black Metal
17 λεπτά σκοτεινού ταξιδιού στα άδυτα του ατμοσφαιρικού black metal. Το ξεκίνημα λαμβάνει χώρα ανεπαίσθητα, καθώς κάνουν την εμφάνισή τους τα παραδοσιακά πνευστά, αλλά ξέρεις ότι δεν θα αργήσουν να μπουν οι σκισμένες ηλεκτρικές κιθάρες. Θα συνυπάρξουν μέχρι να μπουν τα μαύρα φωνητικά, που είτε θα σε κάνουν να πατήσεις το στοπ είτε να τεντώσεις το αυτί και να συνεχίσεις μέχρι τέλους την περιπέτεια.
Καλλιτέχνης: Ereb Altor
Χώρα: Σουηδία
Κομμάτι: Midsommarblot
Είδος: Epic Heavy Metal
Οι Ereb Altor κάνουν παγανιστική επίκληση στους θεούς του Νορμανδικού Πάνθεου, όντας οι χαρακτηριστικότεροι συνεχιστές της παρακαταθήκης των Bathory. Το “Midsommarblot” είναι ακόμα ένας παγωμένος ύμνος με άγρια ομορφιά που σε μεταφέρει σε μακρινά φιόρδ και παρέες μουσάτων βίκινγκς που πίνουν το τελευταίο τους ποτήρι πριν τη μάχη.
Καλλιτέχνης: Father John Misty
Χώρα: Η.Π.Α.
Κομμάτι: When You ‘re Smiling And Astride Me
Είδος: Indie Folk
Πρόκειται, το δίχως άλλο, για την μελιστάλαχτη μπαλάντα της χρονιάς. Τα soul γυναικεία δεύτερα φωνητικά, η blues κιθάρα, η κατάθεση ψυχής του J. Tillman, ο οποίος για πρώτη φορά μετά τη φυγή του από τους Fleet Foxes πιάνει τέτοια κορυφή, εξηγώντας πόσο λυτρωτικό είναι να ανοίγεσαι: I've got nothing to hide from you/Kissing my brother in my dreams or finding God knows in my jeans/You see me as I am, it's true/Aimless, fake drifter, and the horny man child mama's boy to boot/That's how you live free/Truly see and be seen.
Καλλιτέχνης: Mondo Drag
Χώρα: Η.Π.Α.
Κομμάτι: Snakeskin
Είδος: Psychedelic Rock / Heavy Psych
Ο φετινός δίσκος των Mondo Drag είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των Radio Moscow και των Blues Pills. Βαριά early ‘70s ψυχεδέλεια με πολύ hammond, το "Snakeskin" ξετυλίγει αργά-αργά το δέρμα του. Αρχίζει με επαναλαμβανόμενες κιθάρες και μία-μία αποκαλύπτει τις χάρες του μέχρι το χορευτικό / στρατιωτικό μέρος όπου κουνιέσαι παρέα με τον τραγουδιστή που φωνάζει snakeskin! στον ντράμερ του κι εκείνος δεν διστάζει να κοπανήσει.
Καλλιτέχνης: Night Knight
Χώρα: Ελλάδα
Κομμάτι: Turn Back Time
Είδος: Indie Rock
Ο ντράμερ της πιο μοδάτης και πετυχημένης ελληνικής rock μπάντας αυτήν τη στιγμή, των Planet Of Zeus, μας φανέρωσε μια πτυχή του που δεν γνωρίζαμε. Μελαγχολική, συναισθηματική και νοσταλγική. Το "Turn Back Time" είναι κάπως σαν το "Jigsaw Falling Into Place" των Radiohead και γι’ αυτό ακριβώς το αγαπάω.
Καλλιτέχνης: Patrick Watson
Χώρα: Καναδάς
Κομμάτι: Good Morning Mr. Wolf
Είδος: Indie Rock / Chamber Pop
Ο 36-χρονος Patrick Watson βγάζει την ονειρική ταξιδιάρικη ατμόσφαιρα που σε φάσεις σου προσέφεραν οι Radiohead των ‘90s. Το αιθέριο “Good Morning Mr. Wolf” είναι ένα ενδοσκοπικό κομμάτι με μερικούς από τους πιο αφοπλιστικά ανθρώπινους στίχους που βρήκα φέτος εκεί έξω.
Καλλιτέχνης: Rishloo
Χώρα: Η.Π.Α.
Κομμάτι: Landmines
Είδος: Progressive Rock / Alternative Rock
Κατά την ταπεινή μου προσωπική άποψη, αυτό είναι το κομμάτι της χρονιάς από τον δίσκο της χρονιάς. Πολυεπίπεδο, με ιδέες που θα συντηρούσαν ολόκληρες δισκογραφίες άλλων συγκροτημάτων, με άψογη τεχνική κατάρτιση και αγνή εκφορά συναισθημάτων, με καλλιτεχνικό όραμα και κολλητικές μελωδίες… Όπως είχα πει και στην κριτική, από το 4:30 και μετά, έπειτα από το απογυμνωμένο σόλο της κιθάρας, έχουμε ένα από τα πιο συγκλονιστικά σημεία των τελευταίων ετών: I've had enough of idle reverie…
Καλλιτέχνης: Steven Wilson
Χώρα: Αγγλία
Κομμάτι: Ancestral
Είδος: Progressive Rock
Ο Steven Wilson εδώ και κάμποσα χρόνια περνάει εποχή τρίτης (ή τέταρτης;) νιότης, αν και μόλις 48 ετών. Από έναν δίσκο που έγινε πιο απλός και μελαγχολικά ευκολοάκουστος από ποτέ, με πανέμορφο τρόπο βέβαια, το 13-λεπτο “Ancestral” είναι η πιο προοδευτική κορυφή. Ένα κομμάτι που φέρει βαθιά την προσωπική σφραγίδα του δημιουργού του, μια σφραγίδα που έχει επηρεάσει στρατιές καλλιτεχνών μέχρι σήμερα.
Καλλιτέχνης: Sorcerer
Χώρα: Σουηδία
Κομμάτι: Exorcise The Demon
Είδος: Heavy Metal / Doom Metal
Οι Sorcerer δημιουργήθηκαν το 1988, ωστόσο έπρεπε να φτάσει το 2015 για να ακούσουμε την πρώτη δισκογραφική τους δουλειά, ένα άλμπουμ που σφίζει από epic doom metal ανώτατου επιπέδου. Το συγκεκριμένο κομμάτι αποτινάζει τα πολλά doom στοιχεία και θα αποκαλύψει επιρροές μέχρι και από King Diamond. Ίσως ο heavy metal δίσκος του 2015, θα εξαρτηθεί από το τι θα ακολουθήσει από τον Σεπτέμβρη και μετά.
Καλλιτέχνης: Sunset In The 12th House
Χώρα: Ρουμανία
Κομμάτι: Rejuvenation
Είδος: Atmospheric Sludge Metal
Πρόκειται για το πλέον παράταιρο κομμάτι του δίσκου, ο οποίος κινείται εν γένει σε αιθέρια, ορχηστρικά post-rock μονοπάτια. Το “Rejuvenation”, που αποτελεί το κύκνειο άσμα του, είναι το μοναδικό που περιέχει φωνητικά, βρώμικα φυσικά, και επιθετικές κιθάρες. Θα μπορούσε να είναι από τις πιο αργές στιγμές των Gojira, αλλά όχι από τις λιγότερο πωρωτικές.
Καλλιτέχνης: Tame Impala
Χώρα: Αυστραλία
Κομμάτι: Let It Happen
Είδος: Psychedelic Pop
Η μεγαλύτερη ελπίδα της νέο-ψυχεδέλειας, οι υπερ-επιτυχημένοι Tame Impala θα βγάλουν το καλύτερο κομμάτι που δεν είχε το “Random Access Memories” των Daft Punk, παρά την προσπάθεια με τον Moroder. Ξεκινάει ως χορευτικό ρετρό χιτάκι, μα θα ξεδιπλωθεί ψυχεδελικά μέσα στα 8 λεπτά που διαρκεί για να αποδειχθεί το ιδανικό κομμάτι να ακούς σε ξαπλώστρα στην παραλία αγκαλιά με το κοκτέιλ σου, τρεις η ώρα το βράδυ.
Καλλιτέχνης: The Amazing
Χώρα: Σουηδία
Κομμάτι: Tell Them You Can’t Leave
Είδος: Dream Pop / Contemporary Folk
Οι The Amazing έβγαλαν έναν από τους πιο γλυκόπιοτους φετινούς δίσκους. Η dream pop μπορεί να γίνει άνευρη και βαρετή, εδώ όμως έχουμε το ακριβώς αντίθετο. Οι μελωδίες του κομματιού σου καρφώνονται κατευθείαν στο μυαλό για μέρες και η φωνή του Fredrik Swahn θα βρεις ότι είναι αναπάντεχα καταπραϋντική.
Καλλιτέχνης: The Decemberists
Χώρα: Η.Π.Α.
Κομμάτι: The Singer Addresses His Audience
Είδος: Indie Rock / Folk Rock
Ορισμένες φορές, ο μεγάλος καλλιτέχνης φαίνεται από την ικανότητά του να αρπάξει μια ακουστική κιθάρα και να γράψει ένα πραγματικά δυνατό τραγούδι. Τα ακόρντα είναι πεπερασμένα, όλες οι ακολουθίες τους έχουν παιχτεί. Κι όμως, ο Colin Meloy τα καταφέρνει και με το ταλέντο του απαντάει μέσω των στίχων στους επικριτές του συγκροτήματος που αρνήθηκαν να δεχθούν την αλλαγή της μουσικής του κατεύθυνσης.
Καλλιτέχνης: Toundra
Χώρα: Ισπανία
Κομμάτι: Kitsune
Είδος: Post-rock
Μελαγχολικό και ταυτόχρονα εκρηκτικό post-rock. Οι Toundra έβγαλαν έναν από τους λίγους δίσκους του είδους που πιάνουν τέτοια επίπεδα. Το “Kitsune” σου κλείνει το μάτι από την αρχή ότι κάποια στιγμή θα δυναμώσει. Μυρίζει μπόρα. Και έτσι γίνεται, μετά από πολλά προοδευτικά θέματα της κιθάρας, το καθένα πιο δυναμικό από το προηγούμενό του, μέχρι το 6:50 που αποτελεί ατόφιο headbanging, ακόμη και αν στέκεσαι ακίνητος.