[7]: Αγαπημένες Sword and Sorcery ταινίες

«Fire and wind come from the sky, from the gods of the sky. But Crom is your god, Crom and he lives in the earth. Once, giants lived in the Earth, Conan. And in the darkness of chaos, they fooled Crom, and they took from him the enigma of steel.

Crom was angered. And the Earth shook. Fire and wind struck down these giants, and they threw their bodies into the waters, but in their rage, the gods forgot the secret of steel and left it on the battlefield. We who found it are just men. Not gods. Not giants. Just men. The secret of steel has always carried with it a mystery.

You must learn its riddle, Conan. You must learn its discipline. For no one - no one in this world can you trust. Not men, not women, not beasts.»

Πριν ξεκινήσει το αφιέρωμα αυτής της εβδομάδας:

1. Μπύρα
2. ΑΥΤΟ
3. Playlist με Μanowar, Μanilla Road, Omen, Warlord, Brocas Helm, Heavy Load, Virgin Steel, Jag Panzer, Cirith Ungol, Emerald, κτλ, κτλ...
4. AYTO
5. Φινάλε με "Argus".-

Πριν μια δεκαετία και κάτι ψιλά, κυκλοφόρησε το "Lord Of The Rings"... Το κινηματογραφικό genre του λεγόμενου «Sword and Sorcery» είδους ταινιών είχε μόλις αναβαθμιστεί και ξαναβγεί στο προσκήνιο... με τα λάβαρα ψηλά και κάτω από τις εκτασιασμένες ιαχές κοινού και κριτικών, κατέκτησε την παγκόσμια κορυφή με αμέτρητα Oscar και ρεκορ-νούμερα στα box office... Φέτος ειδικά που ολοκληρώθηκε και η έτερη τριλογία του "Hobbit", το είδος βροντοφωνάζει ότι ήρθε για να μείνει!

Λάθος.

Μεγάλωσα στα τέλη '80, αρχές '90... Έπαιξα μικρός D&D και HeroQuest... Διάβασα "Elric", Salvatore και τα βιβλία του Tolkien χωρίς να χρειαστεί το Hollywood να μου μπολιάσει ξωτικά να κάνουν skate με ασπίδες, νάνους-κλώνους του Eddie Murphy, αναίμακτες μάχες και CGI αχταρμάδες (ΚΑΙ ΔΕΝ AΡΧΙΖΩ ΚΑΝ ΓΙΑ ΤΟ "HOBBIT")...

Είδα την οθόνη να γεμίζει αίμα, τα διαμελισμένα πτώματα των εχθρών να γίνονται βορά των ορνίων στο πεδίο της μάχης, φιλίες που σφυριλατήθηκαν κάτω από τον πέλεκυ του Tυράννου, έρωτες που γεννήθηκαν και πέθαναν όσο γρήγορα διαρκεί το ταξίδι ενός βέλους, ιδανικά που άνθισαν και έγιναν δέντρα ολόκληρα κάτω από το μαστίγιο και την τυραννία της σκλαβιάς, ήρωες που δεν περιορίστικαν από ένα φθηνό PG-13 ή μια CGI σαχλαμάρα αλλά έσκισαν την οθόνη με ό,τι είχαν στα χέρια τους και καλπάζοντας οδήγησαν το κοινό τους στον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής τους...

Είδα και έζησα το Έπος της χρυσής εποχής των «Sword and Sorcery» ταινιών στα τελευταία, χτυπημένα από την έλευση των ειδικών ψηφιακών εφέ, του PG-13, των comic υπερηρώων και της χολιγουντιανής ανοησίας, ένδοξά τους χρόνια...

Αυτό το αφιέρωμα που έπρεπε να γίνει, είναι για όλους τους σημερινούς 28+ αναγνώστες, που κάποτε ζήτησαν το σπαθί του HE-MAN ή το Ξίφος των Οιωνών δώρο για τα Χριστούγεννα, έγραψαν τον "Conan" σε κασέτα και το έβλεπαν κρυφά από τους γονείς τους, ένιωσαν την ρίγη να τους διαπερνάει στο αντίκρυσμα της λεπίδας του ΕΞΚΑΛΙΜΠΕΡ όταν το κράτησε η Κυρία Της Λίμνης πάνω από το νερό για να το προσφέρει στον Αρθούρο (βλ. "Excalibur" 1981), καθώς οι πρώτες νότες του "Warrior" τους εισήγαγαν σε έναν κόσμο μαγικό, επικίνδυνο, ζοφερό και μελαγχολικά μακρινό και πανέμορφο, έναν κόσμο μαγείας, ξίφων, ατσαλιού και τιμής...

Όσοι κλάψατε με τον Dildo και το δαχτυλίδι του, σας άρεσε το expansion του Age of Empires 2 - The Hobbit - Battle Of The Five Armies, γελάσατε με τις κακές ρέπλικες των R2D2 και C3PO στο κατάπτυστο "Willow" του George Luca$, ακούσατε epic metal από σπόντα -πριν το γυρίσετε στο euro power-, πωρώνεστε στο να βλέπετε τις καραγκιοζιές της κάθε MARVEL με τα αφελή κολανοφορούντα cartoon που λανσάρει αβέρτα ως το νεο new age επικό γεγονός επί οθόνης εν έτη 2015 ή προτιμάτε εναλλακτική κονγκολέζικη pop art σκηνή νέου Αφρικανικού Κύματος, μπορείτε να μας στείλετε την selfie με το κεφάλι σας καρφωμένο σε έναν πάσσαλο για το ντεκόρ του δεύτερου μέρους του εν λόγω αφιερώματος...

«Strong wind-magic mist
To Asgard the Valkries fly
High overhead-they carry the dead
Where blood of my enemies lies.»

«Let me tell you of the Days, of High Adventure.»

---

---

1. Conan The Barbarian (1982)



Ο Conan του μεγάλου John Milius, σεναριογράφου του "Apocalypse Now" του Coppola, είχε λίγα κοινά με τον κλασικό ήρωα των pulp διηγημάτων του Robert E. Howard... Αυτό δεν εμπόδισε όμως ούτε κοινό, ούτε φίλους του ήρωα, ούτε κριτικούς να αγκαλιάσουν το cult αυτό υποτιμημένο διαμάντι, ως το πλέον κατάλληλο πρότυπο και ναυαρχίδα αυτού του κινηματογραφικού παρακλαδιού... Σε έναν κόσμο μακρινό, γεμάτο βασίλεια, βάρβαρες φυλές, μάγους, απέραντες εκτάσεις, νομάδες, τέρατα και Θεούς, ο μικρός Conan θα μεγαλώσει μέσα στην σκλαβιά, με μοναδικό στόχο ζωής την λύση του Γρίφου του Ατσαλιού και την εκδίκηση για τον θάνατο των γονιών του.

Το φαινομενικά απλό στόρυ του Milius θα αποτελέσει το πάτημα για την πιο Επική Ταινία που γυρίστηκε ποτέ, με ένα βαθύτερο και εξαίσια δοσμένο κοινωνικο-πολιτικό σχόλιο περί θρησκείας, φανατισμού και τυραννίας, αλλά και μια υπαρξιακή διάσταση στο δράμα και τα τεκταινόμενα επί της οθόνης, που σπάνια συναντά κανείς σε ταινίες του είδους και όχι μόνο... Ο Υπεράνθρωπος του Νίτσε συναντά τα αγνά βάρβαρα ένστικτα και τις πιο απόκοσμες προεκτάσεις του ανθρώπινου νού απέναντι στον Θάνατο, τον Θεό και την Τιμή, ενώ ο αδικοχαμένος Βασίλης Πολυδούρης υπογράφει ένα από τα πιο εμβληματικά soundtrack όλων των εποχών και ντύνει τις επικές εικόνες του Milius με το δραματικό βάρος που τους αναλογεί και τους αξίζει...

Τέλος, ο νεαρός τότε Arnold Scwarzenegger, μονάχα με τη σωματική του διάπλαση χτίζει έναν χαρακτήρα κλασικό, ενώ με τις λιγοστές ατάκες που του χαρίζει το εξαίσιο σενάριο του Milius, τον αναγάγει και σε διαχρονικό... Στο αντίπαλο στρατόπεδο, ο James Earl Jones χτίζει την απόλυτη μορφή κακού, με το όνομα Tulsa Doom... επαναλαμβάνω... TULSA DOOM! Ό,τι και να ειπωθεί περαιτέρω για το μεγαλύτερο διαμάντι που χάρισε ποτέ η μεγάλη οθόνη στους φίλους του κινηματογράφου τους φανταστικού, είναι λίγο...

Trailer

---

2. Legend (1985)



Εδώ θα ήμαστε πολύ σύντομοι: ναι, παίζει ο Tom Cruise ένα φλωρο-ξωτικό...

Όμως, έχεις αυτό... επαναλαμβάνω: o Kακός είναι ΑΥΤΟ.

...κάπου η μαεστρική σκηνοθεσία του Ridley Scott, κάπου τα εξωπραγματικά σκηνικά και η καλλιτεχνική διεύθυνση της ταινίας, κάπου τα εξαιρετικά practical effects και η τρομερή δουλειά στον φωτισμό, κυρίως όμως το παραπάνω κτήνος καθιστούν το "Legend" σαν μια πιο αναίμακτη και πιο αθώα αλλά παρ' όλα αυτά εξίσου απολαυστική ταινία ηρωικής φαντασίας που τιμά τον χώρο και τις περγαμηνές της με κάθε δυνατό τρόπο!

Trailer

---

3. Τhe Sword And The Sorcerer (1982)



Mισθοφόρος αναλαμβάνει να σώσει αδερφό νεαρής πριγκίπισσας από Σατανικό Μάγο. Τέλος.

Η cult διαμαντάρα των σπλάχνων της δεκαετίας του '80 τα έχει όλα: Τρομερές μάχες σώμα με σώμα. Άφθονο γυμνό. Εξαιρετικό gore και πολύ αίμα. Εξαιρετικά οπτικά εφέ και τρομερή ατμόσφαιρα. Ίσως ένα από τα πιο iconic ξίφη στην ιστορία των ταινιών του είδους, αυτό με τις τρείς λεπίδες που εκτοξέυονται ανά πάσα κατεύθυνση... Α-ΠΕΙ-ΡΕΣ σκηνές ανθολογίας και αγνού τίμιου επικού καβλαντίσματος, καθώς και εξαιρετικό «άκυρο» χιούμορ που προσθέτει ένα άλλο ύφος στη ταινία όταν πάει να ξεφύγει.

Πάνω από όλα, όμως, η ταινία διαθέτει εξαιρετικά στάνταρ παραγωγής καθώς φαίνεται από την πρώτη σκηνή, ότι οι παραγωγοί δεν λυπήθηκαν τα λεφτά τους και επένδυσαν σε ένα μικρό ανεξάρτητο διαμάντι του είδους... το "Sword And The Sorcerer" προσφέρει αυτό ακριβώς που είναι στους φίλους του χώρου, αγνή ατόφια τίμια επικίλα βγαλμένη από τα πιο υγρά όνειρα των D&D και MtG φαν του χώρου.

Το tagline τα λέει όλα:

«A lusty adventure of revenge and magic, dungeons and dragons, wizards and witches, damsels and desire and a warrior caught between.»

Trailer

---

4. The Beastmaster (1982)



Λίγα μπορούν να ειπωθούν για την αξία ενός διαχρονικού ΕΠΟΥΣ όπως μόνο το "Beastmaster" είναι... Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θα δακρύσουν καθώς συναντούν ξανά μετά από τόσα χρόνια τον Dar, τον πολεμιστή που μπορεί να επικοινωνεί με τα ζώα (!) και θα εκδικηθεί τον Μάγο Μaax που αφανίσε τον λαό του.

Eμπορική αποτυχία της εποχής με πελώριο cult status όταν κυκλοφόρησε σε VHS, έδωσε πάτημα για δύο συνέχειες και μια τηλεοπτική σειρά, με ευτυχώς τον Μarc Singer ως ιδανικό πρωταγωνιστή σε αυτές, με cameo εμφανίσεις στη σειρά, καταφέρνοντας να πλάσει μια αγέρωχη cult φιγούρα που μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να προσελκύει φανατικούς θαυμαστές ανά τον πλανήτη! Τι να πει για το "Beastmaster" κανείς;

Καταρχάς είναι ΜΕΤΑΛ.-

Δεύτερον, ο Don Coscarelli, μεγάλος φίλος και ευεργέτης του χώρου, με τον μικρό αλλά σημαντικό αριθμό ταινιών που έχει γυρίσει καταφέρνει να βάλει το τελευταίο του λιθαράκι με την εν λόγω ταινία στο είδος και να θεωρηθεί δικαίως, ώς από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς του σινεμά του φανταστικού, προσδίδοντας το απαραίτητο όραμα και την απαραίτητη αφοσίωση στο δημιούργημά του. H ιστορία μεν παλιομοδίτικη αλλά εξαιρετικά δοσμένη, με απίστευτο ρυθμό και τρομερό μεράκι από συντελεστές και ηθοποιούς... Δεν υπάρχει βαρετή στιγμή, δεν υπάρχει αδιάφορη μάχη, πάντα σασπένς, πάντα αγωνία, πάντα οι πάμπολλες σκηνές ανθολογίας, παντού τα κλασικά μοτίβα του χώρου όπως φιλία, αυτοθυσία, ηρωισμός και επικίλα...

Το "Beastmaster" είναι από τις πλέον κλασικές ταινίες του είδους, μια από αυτές που θα πρωτο-τσεκάρει κάποιος φίλος του χώρου, ίσως το "Into Glory Ride" αν πούμε ότι ο "Conan" είναι το "Kings Of Metal"...

Trailer

---

5. Fire And Ice (1983)



Όποιος δεν γνωρίζει ποιός είναι ο Ralph Bakshi και δεν έχει δεί ποτέ σχέδιο του Frank Fazetta, ας κάνει μια μικρή έρευνα πριν συνεχίσει να διαβάζει, γιατί είμαι πολύ λίγος και ο χώρος πολύ μικρός για να αραδιάσω ποιοί είναι οι δύο εν λόγω βασικοί δημιουργοί ενός από τα καλύτερα animation που γυρίστηκαν ποτέ, ενός ξεχασμένου υπερ-cult διαμαντιού που θα αλλάξει για πάντα, σε όσους δεν το έχουν δει ακόμα, τον τρόπο που βλέπουν ταινίες κινουμένων σχεδίων.

Με την μέθοδο του rotoscoping, δηλαδή την live action κινηματογράφηση των σκηνών δράσης και στη συνέχεια την επεξεργασία τους με animation, η βασική ιστορία είναι αρκετά πολύπλοκη και πολυσύνθετη για να περιγραφτεί σε τρεις προτάσεις. Aρκεστείτε στην μάχη του Bασίλειου του Πάγου με αυτό της Φωτιάς, σε έναν κόσμο μακρινό, μυστήριο και ξεχασμένο, μπολιασμένο με την απίστευτη δουλειά του Frank Fazetta στο σκίτσο και προφανώς την αναγνωρισμένη σκηνοθετική δεινότητα του Bakshi.

Tο αποτέλεσμα εκπλήσσει ακόμα και σήμερα, ενώ δεν είναι τυχαίο που ο Robert Rodriguez ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα σκηνοθετήσει το live action remake της (και του ευχόμαστε από καρδίας προφανώς να αποτύχει). Mια ματιά στο trailer θα πείσει και τον πιο δύσπιστο ότι τέτοια αριστουργήματα αξίζουν μια θέαση και μια ετεροχρονισμένη ευκαιρία παραπάνω...

Trailer

---

6. Excalibur (1981)



Ναι, μπορεί αμιγώς να μην ταιριάζει ακριβώς με την λίστα, αλλά είναι σίγουρα μια ταινία ΕΠΙΚΗ, ΣΚΟΤΕΙΝΗ, ΒΡΩΜΙΚΗ, γεμάτη έντονη βία, ερωτισμό και λυρισμό, αναφορικά με τον κλασσικό και αγαπημένο μύθο του θρυλικού σπαθιού και του Βασιλιά Αρθούρου. Tρομερές ερμηνείες από το all-ensemble αγγλικό cast της ταινίας, το έπος του John Boorman, υποψήφιο και για τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες εκείνη την χρονιά, έδωσε στο αγγλικό κοινό τους Liam Neeson, Gabriel Byrne, Helen Miren, Patrick Stewart και μια πιο σκοτεινή, πιο ποιητική και πιο επικολυρική ανάγνωση των "Θανάτων Του Αρθούρου" του Thomas Malory...

Άπειρες οι σκηνές ανθολογίας, πάμπολλα σημεία αναφοράς και πάνω από όλα η σκηνή της Carmina Burana που θα στιγματίζει για πάντα τον χώρο, η ταινία έδειξε στους επίδοξους νεότερους «καταπατητές» πως γυρίζονται οι επικές σκηνές μάχης, μέσα στον αρμόζων και πρέπων λυρισμό που τους αξίζει.

Γνήσιο τέκνο της μεγάλης κινηματογραφικής αγκαλιάς του είδους, δεν ξεπεράστηκε ποτέ και μέχρι και σήμερα παραμένει μια από τις πιο καλογυρισμένες ταινίες φαντασίας, δείχνοντας πως μια ταινία μπορεί να γίνει σκοτεινή και αρκούντως «βρώμικη» χωρίς να παραστρατίσει από το Δρόμο του Ατσαλιού και την επικίλα που την διέπει.-

Trailer

---

7. The Warrior And The Sorceress (1984)



(τόσο cult που δεν βρίσκω gifάκι)

Μια επική ανάγνωση του "Yozibo" του Κουροσάβα, αυτή τη φορά σε έναν κόσμο φανταστικό όπου ο DAVID -MOTHAFUCKA- CARRANDINE σε ρόλο-υβρίδιο Eastwood και Mifune, παίζει στα δάχτυλα δύο αντίπαλες οικογένειες για προσωπικό του όφελος, σε ένα σενάριο καρμπόν του αριστουργήματος του Κουροσάβα αλλά και της έταιρης αριστουργηματικής του ανάγνωσης από τον Leone.

Η ταινία, αν μη τι άλλο, χωρίς υπερβολλές, δεν είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο χώρος (ασχέτως με το μεγάλο premise που δημιουργούν οι συντελεστές της), παρ' όλα αυτά, έχει όλα εκείνα όσα χρειάζονται για να ξεπεραστούν οι κοιλιές, οι cheesy διαλόγοι, τα μερικώς ανόητα αστεία και οι αμήχανες στιγμές. Δηλαδή, τρομερή ατμόσφαιρα, εξαιρετικό μουσικό theme, πολλά -όχι πολλά, εκατοντάδες- γυμνόστηθα πλάνα (pink στην τύπισσα με τα τέσσερα στήθη) και αρκετές cheesy μονομαχίες. Μια γνήσια τίμια και αληθινή cult επιλογή, κατώτερη όλων των προαναφερθέντων αλλά χαρακτηριστικό δείγμα μιας κινηματογραφικής «σχολής» που άνθισε τα '80s...

Trailer

---

---

Y.Γ.1: Λίαν προσεχώς το Β' Μέρος, γιατί αν οι κάθε Manilla Road δίνουν την θέση τους σε κάθε Αrcade Fire, δεν θα υπάρξει σωτηρία...

Υ.Γ.2: Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, είδα στο λύκειο το "Fellowship..." πέντε φορές στο σινεμά, τέσσερις το "Two Towers" και πέντε το "Return...". Η τριλογία αυτή, παρ' όλα τα προβλήματά της, έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Mπορεί αρκετά χαμηλά, κάτω από ότι έργο αναφέρθηκε προ ολίγου + άλλα τόσα επι 1000, αλλά τουλάχιστον χώρεσε και αυτή μέσα...

Παρ' όλα αυτά, δεν θα πάψει ποτέ να με λυπεί το γεγονός ότι ακούστηκαν κουβέντες όπως «η ταινία γάμησε, ξεκίνησα και το βιβλίο αλλά το παράτησα στις 20 σελίδες γιατί βαρέθηκα τη ζωή μου», καθώς δεν είδα ποτέ το λογοτεχνικό "Lord Of The Rings" όπως του άρμοζε στην οθόνη...

Ευτυχώς για κάθε άχρηστη σκηνή με την Eowin, για κάθε καραγκιοζιά του Gimli, για κάθε γενικότερη εμφάνιση του Legolas, για την παντελή έλλειψη αίματος και gore ή κάθε σεναριακή υπεραπλούστευση των τεκτενόμενων, υπήρξε ένα "Forth Eorlingas", μια σκηνή στη Moria ή ένα Gollum... αλλά δυστυχώς δεν ήταν αρκετό...

Υ.Γ.3: MONO TARAMAS F.C. - ΜΕΤΑL- m/