Οι από πάνω, οι από κάτω και η πολυσυλλεκτικότητα

Γιατί οι επιμέρους θέσεις σε συναυλίες και φεστιβάλ αποτελούν περισσότερο ευκαιρία παρά λόγο γκρίνιας

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 27/06/2016 @ 12:44

Επιστρέφοντας από το μικρό χωριό του Clisson, μια από τις σκέψεις που κυριαρχούν στο μυαλό μου σχετικά με τα όσα έζησα στο Hellfest είναι το πόσο ωραία ήταν αυτή η εναλλαγή μεταξύ επιμέρους μουσικών ειδών: από το κλασσικό rock, στο thrash metal, στο μοντέρνο heavy rock, στο stoner, στο AOR, στο punk και στο ακραίο metal κοκ. Παράλληλα, προσπαθώ ακόμα να καταλάβω πώς τελικά καταλήγουν οι διοργανωτές στη θέση που θα έχει το εκάστοτε όνομα, καθώς και στον χρόνο που θα του δοθεί να παίξει. Κι αν εν τέλει αυτό σημαίνει κάτι...

Όπως έχω αναφέρει σε παλιότερο άρθρο μου, οι αφίσες των μεγάλων φεστιβάλ αποτυπώνουν έναν άτυπο «βαθμολογικό πίνακα» της εκάστοτε χρονιάς, ο οποίος προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη μια σειρά από παράγοντες, των οποίων η βαρύτητα αλλάζει ανάλογα με το ύφος του φεστιβάλ και τη χώρα στην οποία πραγματοποιείται.

Υποθέτω πως η ιστορικότητα του ονόματος, η γενικότερη εμπορική απήχηση, η κατάστασή του τη δεδομένη χρονική στιγμή, η δύναμη του booking agency στο οποίο ανήκει (ή και της εταιρείας), η εντοπιότητα κι άλλοι συναφείς παράγοντες είναι αυτοί που διαμορφώνουν τις τελικές θέσεις. Περαιτέρω ανάλυση δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι θα καταλήξει πουθενά μια συζήτηση αναφορικά με το γιατί οι Megadeth ήταν «πάνω» από τους Slayer ή γιατί οι Ghost είχαν θεωρητικά καλύτερη θέση από τον King Diamond φερ’ ειπείν.

Γκρίνια από κάποιον καλλιτέχνη δεν θυμάμαι να άκουσα, παρά μόνο ένα μικρό παράπονο από τον Toschie των Audrey Horne, ο οποίος ανέφερε ότι είναι η τρίτη φορά που παίζουν στο Hellfest και τις τρεις φορές πολύ νωρίς. Στην ουσία αυτό που ζήταγε ήταν να μπορέσουν να αποδείξουν πόσο καλή μπάντα είναι επί σκηνής σε περισσότερο κόσμο, γιατί στις έντεκα το πρωί, όπως και να το κάνουμε, το ακροατήριο είναι ακόμα μικρό σε αριθμό. Μέχρι εκεί όμως...

Την ίδια στιγμή, γυρνώντας στην Ελλάδα η ανακοίνωση της από κοινού εμφάνισης των Sabaton και των Accept συνοδεύτηκε από ανάμικτα σχόλια λόγω του γεγονότος ότι οι δεύτεροι θα ανοίξουν την εμφάνιση των πρώτων.

Αν με ρωτάγατε την άποψή μου, θεωρώ ακόμα και τους τωρινούς Accept σαφώς καλύτερους των Sabaton (δεν θέτω καν θέματα ιστορικότητας), αλλά αυτό καμία σημασία δεν έχει. Όποιος μπορεί και αφουγκράζεται το τι ισχύει γενικότερα στην metal μουσική σήμερα γνωρίζει το πόσο υψηλές είναι οι μετοχές των Sabaton σε επίπεδα δημοτικότητας, σε σημείο που δυστυχώς δεν μπορούν να συγκριθούν με αυτές των Accept ή άλλων κλασσικών metal σχημάτων.

Κι αν δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε τις θέσεις μιας απλής περιοδείας, τι θα κάναμε αν γινόταν να βλέπαμε ένα πολυσυλλεκτικό φεστιβάλ σαν το Hellfest, που δεν θα συγκρίναμε μόνο δυο ονόματα τα οποία σε γενικές γραμμές παίζουν το ίδιο ιδίωμα; 

Όσο κι αν δεν θα αρέσει σε πολλούς, σας διαβεβαιώνω πως η ανταπόκριση που είχαν στο Hellfest μπάντες σαν τους Korn και τους Bring Me The Horizon δεν συγκρίνεται ούτε στο ελάχιστο με την αντίστοιχη που είχαν ονόματα σαν τους Megadeth ή τους Anthrax ή ακόμα και τους Twisted Sister (που από σπόντα κατέληξαν headliners). Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τι να κάνουμε; Να μην την αποδεχτούμε επειδή δεν μας αρέσει;

Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν να μας απασχολούν οι επιμέρους θέσεις και το πόσο αυτές καθορίζουν το ποιος είναι «καλύτερος». Ακόμα καλύτερα να τις αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις ως ευκαιρίες κι όχι ως αφορμή για γκρίνια...

Διότι, από το πακέτο Sabbaton/Accept, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Γερμανοί θα έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν καινούργιο κόσμο... Αναφέρομαι στους πιτσιρικάδες που μπήκαν στη metal μουσική λόγω των Σουηδών και οι οποίοι είναι περισσότεροι από όσο νομίζουμε οι πιο παλιοί.

Αντί, λοιπόν, να κρίνουμε τη νεότερη γενιά υποτιμητικά επειδή ακούει Sabaton κι όχι Accept, ας το δούμε ως ευκαιρία να έρθουν σε επαφή και να αναγνωρίσουν την αξία των τελευταίων μέσα από το εν λόγω live.

Ταυτόχρονα, αν κάποιος πάει για να δει τους Accept δεν χάνει τίποτα να δώσει μια ευκαιρία στους Sabaton.

Στην πραγματικότητα, κάποιος μπορεί να παρακολουθήσει δυο συγκροτήματα στην τιμή του ενός. Οι προγενέστερες εμφανίσεις των δυο συγκροτημάτων στη χώρα μας έχουν δείξει ότι καθένα μόνο του θα έκανε sold out σε έναν κλειστό χώρο σαν το Gagarin ή το Fuzz, οπότε εμπορικά θα έμοιαζαν πιο επωφελείς δυο ξεχωριστές συναυλίες. Ας το αναγνωρίσουμε κι ας επικροτήσουμε αυτήν την κίνηση, όπως αντιδρούμε σε όσα δεν μας αρέσουν.

Γενικότερα, ελπίζω ότι κάποια μέρα θα καλοδεχόμαστε στη χώρα μας μια συναυλία όπου μια μπάντα που μας αρέσει περισσότερο θα ανοίγει τη συναυλία μιας άλλης που μας αρέσει λιγότερο. Θυμάμαι ακόμα τα μπουκάλια που έφαγαν οι Cradle Of Filth επειδή τόλμησαν να εμφανιστούν πάνω από τους Savatage ή τους Annihilator να παίζουν στον μισό κόσμο μετά τους Nevermore και διαβάζοντας αρκετά σχόλια για τη συναυλία των Sabaton/Accept δεν είμαι σίγουρος ότι πολλά έχουν αλλάξει...

Προχωρώντας το ένα βήμα παραπέρα, θα ήθελα πολύ να δούμε κι εδώ ένα φεστιβάλ στο οποίο οι Bring Me The Horizon και οι Korn μπορεί να παίζουν πιο ψηλά σε σχέση με τους Megadeth ή τους Slayer (τυχαία, αλλά πραγματικά παραδείγματα) χωρίς να ασχοληθούμε με το ποιος την έχει μεγαλύτερη (τη θέση). Η αίσθησή μου είναι ότι μόνο έτσι θα έχουμε και τη δυνατότητα να δούμε ονόματα που πλέον έχουν γίνει «μεγάλα» και ενδεχομένως οικονομικά δυσπρόσιτα για να έρθει το καθένα μόνο του στη χώρα μας, όπως ενδεικτικά οι Volbeat ή οι Rival Sons ή οι BMTH.

Βέβαια, η επιλογή των καλλιτεχνών θα πρέπει να γίνεται σε ένα πλαίσιο λογικής κι όχι μπερδεύοντας την έννοια του φεστιβάλ με αυτή του μπριάμ, όπου πετάμε μέσα ασύνδετα ονόματα, μόνο και μόνο επειδή είναι το καθένα δημοφιλές στο κοινό του.

Όσο κι αν ακούγεται μακρινό, περιοδείες σαν αυτή των Sabaton με τους Accept ίσως να αποτελούν μια καλή αρχή. Ας ξεκινήσουμε να βλέπουμε τα ολοκληρωμένα πακέτα περιοδειών και μετά βλέπουμε αν μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο όχι να εκτιμούμε, αλλά να απαιτούμε πιο ποικιλόμορφα φεστιβάλ, χωρίς να μας απασχολούν θέσεις και να κολλάμε στις προσωπικές μας πεποιθήσεις.

  • SHARE
  • TWEET