Lazy Aftershow

Lazy Aftershow

Self Released (2013)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 26/06/2014
Η μουσική τους είναι ακριβώς όσο ράθυμη και χαλαρή η ονομασία τους υποδηλώνει, αλλά όχι πρόχειρη ή τυχαία
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Είναι πάντα ευχάριστο όταν ένα συγκρότημα μπορεί από το όνομά του και μόνο να σε προετοιμάσει για το τι θα παίξει. Είναι, δε, και τιμητικό όταν αυτό μπορεί να γίνει όχι τόσο εντοπίζοντας κάποιο είδος, αλλά αντίθετα αναδεικνύοντας βαθύτερα την ουσία ή τον χαρακτήρα, αν θέλετε, της μουσικής του. Υπό αυτή την έννοια οι Θεσσαλονικείς Lazy Aftershow δύσκολα θα μπορούσαν να πετύχουν καλύτερα. Γιατί η μουσική τους είναι ακριβώς όσο ράθυμη και χαλαρή η ονομασία τους υποδηλώνει. Τεμπέλικη, ναι, αλλά, προσέξτε, όχι πρόχειρη ή τυχαία.

Μην αποφεύγοντας τις «ταμπέλες» θα πρέπει σίγουρα αναφερόμενοι στο είδος που παίζουν να μιλήσουμε για desert rock, post punk, psych και κάπου να ρίξουμε και τη λέξη jam. Είναι ένα trio μουσικών στο γνώριμο συνδυασμό κιθάρας-μπάσου-κρουστών όπου συνήθως η ρυθμική βάση προσφέρει τις ατέρμονες επαναλήψεις των ηδονιστικών ρυθμών και η κιθάρα από πάνω σχολιάζει με πολύ όμορφα riff και γενικότερη φρασεολογία. Εξίσου βαρύνουσα σημασία όμως έχουν και τα εφέ με τα οποία νοστιμίζουν τις συνθέσεις τους ενώ τα πλήκτρα στο "Slaphappy Sun" (ένα κλείσιμο ματιού στους Slapp Happy;) είναι τόσο ταιριαστά που σε βάζουν σε σκέψεις αν θα έπρεπε να αποτελέσουν και βασικό τους συστατικό. Η μουσική τους είναι παρά μερικά δευτερόλεπτα απόλυτα instrumental αλλά προς τέρψιν των περισσότερων ακροατών είναι αρκετά μελωδική και εξωστρεφής ώστε να μη γίνεται βαρετή ή να απαιτεί προσήλωση. Τουναντίον μάλιστα σχεδόν δείχνει ο στόχος της να είναι να παρασύρει το ακροατή μακριά από οποιεσδήποτε σκέψεις προς μία ηλιόλουστη ραστώνη.

Υπάρχει μία συνάφεια και ελαφριά διαφορετικότητα στις δύο πλευρές του βινυλίου. Η πρώτη απηχεί πολύ περισσότερο την πιο ξεχειλωμένη πλευρά τους και είναι και η καλύτερη κατά τα δικά μου γούστα. Η δεύτερη πλευρά έχει δείγματα γραφής με αναφορές ακόμα και στους Cure ή τους P.i.L. Όλα αυτά όμως χωρίς να χαλάει η απαραίτητη ομοιογένεια. Το σύνολο πάντως αποδεικνύεται έτσι κι αλλιώς ιδιαίτερα επιτυχημένο σε όλα τα επίπεδα ακόμα και αυτό της παραγωγής που συχνά αποτελεί αγκάθι για ελληνικά συγκροτήματα. Στηρίξτε τους λοιπόν άφοβα, όχι γιατί είναι Έλληνες, αλλά γιατί είναι καλοί.
  • SHARE
  • TWEET