Suffocate For Fuck Sake

Τις στιγμές που παρόν και μέλλον μοιάζουν δυσοίωνα, οι μεγάλοι, γνωστοί και άγνωστοι καλλιτέχνες αναγνωρίζουν τη συγκυρία και μεγαλουργούν. Η προσωπική μου σχέση με τους Suffocate For Fuck Sake πηγαίνει πολύ πίσω. Πονάει και βρυχάται, ως όφειλε για ένα συγκρότημα που γνωρίζει καλά πως να μετουσιώσει τον πόνο σε τέχνη. Οι Suffocate For Fuck Sake είναι ένα συγκρότημα καλά κρυμμένο, για πολλά χρόνια, είκοσι και κάτι για την ακρίβεια, στο underground της Σουηδίας, ακροβατώντας μεταξύ post-hardcore, screamo, post-metal και post-rock ιδιωμάτων, γράφοντας πάντα για τα πιο ζοφερά θέματα με μια αξιοθαύμαστη γλυκύτητα. Εμφανίζονται σπάνια στο προσκήνιο, ακόμη πιο σπάνια δίνουν συναυλίες. Γνωρίζουν όμως πάντα, τη σωστή στιγμή.

Πρότερα η καραντίνα με το "Fyra", πλέον ο κόσμος που από όπου κι αν τον πιάσεις μοιάζει να καταρρέει, οι Suffocate For Fuck Sake, αν και δεν ήταν έτοιμοι για έναν ολοκληρωμένο δίσκο ακόμη, μας χαρίζουν το εικοσάλεπτο "To Rest In The Trust, That Creates The World", ένα κομμάτι που σχεδόν στέκεται μόνο του ως αυτόνομη κυκλοφορία. Οι Suffocate For Fuck Sake παθαίνουν αυτό που λέει το όνομά τους. Ασφυκτιούν και κάθε φορά που βρίσκονται στη συγκεκριμένη κατάσταση, ανήμποροι να αναπνεύσουν, παίρνουν ανάσα από τη δημιουργία.

Αυτή τη φορά, δίνουν έμφαση στα post… χαρακτηριστικά τους, θυμίζοντας λίγο πιο νευριασμένους Godspeed You Black Emperor με φωνητικά, αφήνοντας στην άκρη τα πολύ έντονα screamo στοιχεία. Το κομμάτι χτίζει με ηχογραφημένα μέρη, πράγμα που συνηθίζουν, και αργές μελωδίες λες και ξαναζωντάνεψαν μόνοι τους όλο το post-rock ιδίωμα. Χτίζει, για ώρα, μέχρι τη στιγμή που τέσσερα λεπτά πριν το τέλος ξεσπά σε ένα μανιασμένο σίφουνα ο οποίος αποκλιμακώνεται αργά, μα πλήρως ολοκληρωμένα.

Η μαεστρία με την οποία το συγκρότημα συνθέτει το "To Rest In The Trust, That Creates The World", θυμίζει δεκαετίες οι οποίες προμηνύουν πόλεμο, ο πόλεμος ξεσπά, και μετά οι ελάχιστοι επιζήσαντες προσπαθούν να βρουν νόημα στα συντρίμμια. Οι διάφορες εποχές, ιστορικές ή καιρικές, που διαδέχονται η μία την άλλη, σε έναν αέναο κύκλο αναγέννησης. Πέρα από πολλούς παραλληλισμούς της ερμηνείας μου στην πραγματική ζωή, υπάρχει κι άλλος ένας παραλληλισμός. Αυτός που τα παραπάνω δεν συμβαίνουν σε απτό χώρο και χρόνο, αλλά στην καρδιά ενός ανθρώπου. Η εμπιστοσύνη είναι ένα αγαθό πολύτιμο, και τελικά αυτό που δίνει ταυτόχρονα θλίψη κι ελπίδα, αναλόγως το χειρισμό του δέκτη της. Ένα αγαθό, που οι Suffocate For Fuck Sake δεν έχουν προδώσει ποτέ. Απαραίτητη ακρόαση για όσους ανασκαλεύουν τις υπαρξιακές τους αναζητήσεις μέσα από τη μουσική.

Bandcamp | Spotify