Pearl Jam

To "Vitalogy" γεννήθηκε λίγους μήνες μετά από το τραγικό γεγονός το οποίο πολλοί βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν ως το θάνατο του μουσικού ρεύματος του Seattle. H αυτοκτονία του Kurt Cobain και ο εγκλεισμός πολλών μουσικών του είδους σε κλινικές αποτοξίνωσης είχαν δημιουργήσει ένα αρκετά βαρύ κλίμα τόσο στους καλλιτέχνες, όσο και στους οπαδούς του grunge ρεύματος. Κι ενώ όλα γύρω φάνταζαν θολά και αβέβαια, οι Pearl Jam, μόλις ένα χρόνο και κάτι μετά την κυκλοφορία του "Vs.", έφεραν στο φως τη νέα τους δισκογραφική δουλειά, που έμελλε να είναι σηματοδότης τόσο της μουσικής, όσο και της στιχουργικής μεταστροφής τους.

Ο Eddie Vedder και η παρέα του ηχογράφησαν το άλμπουμ εν μέσω της "Vs." περιοδείας τους, μέσα από μια καθαρά μελαγχολική διάθεση. Σίγουρα οι σκοτεινές θεματολογίες που διαλέγουν δεν ξενίζουν στο συγκεκριμένο ιδίωμα, αλλά είναι η πρώτη φορά που δίνεται ιδιαίτερη έμφαση σε αυτές, με ένα αίσθημα αδυναμίας του να φτάσουν τελικά σε κάποιου είδους λύτρωση. Το γνωστό τρίπτυχο «Sex - Drugs - Rock 'n' Roll», που με ιδιαίτερη έπαρση διαλαλούσαν τα rock ρεύματα του παρελθόντος, δίνει τη θέση του στη φαυλότητα της χρήσης ουσιών, στις χαμένες αγάπες, στον πόνο και στο θάνατο. Κι όλα αυτά περασμένα μέσα από τη στιχουργική δύναμη του ταλέντου του Vedder, που για πρώτη φορά βγαίνει τόσο εμφανώς στην επιφάνεια. Για πρώτη φορά τα φωνητικά του ακούγονται τόσο χαμηλοκουρδισμένα, αλλά είναι αξιοθαύμαστες οι εναλλαγές που μπορούν να έχουν. Οι punk οργισμένες κραυγές του "Spin The Black Circle" έρχονται σε αντίθεση με την ηρεμία που διακρίνει το "Not For You", που ακολουθεί. Το ίδιο γίνεται με το "Satan's Bed" και το "Better Man", που ίσως επιτηδευμένα έχουν μπει με αυτή τη σειρά στο track list, με σκοπό να αποδείξουν τη διαφορετικότητα που βιώνουν μέσα από τη διαδικασία της μουσικής δημιουργίας.

Όσο εύρυθμα είναι τα δυνατά κομμάτια του άλμπουμ, τόσο πιο ατμοσφαιρικά και λυρικά γίνονται οι μπαλάντες του, δημιουργώντας έτσι μια περίεργη ισορροπία που βάζει και τον ακροατή στη διαδικασία ταχείας εναλλαγής συναισθημάτων. Το "Vitalogy", εκτός αυτών, περιέχει και κομμάτια όπως το "Pry, To" και το "Bugs", τα οποία εύκολα θα μπορούσαν να κάτσουν ήσυχα κάτω από την ταμπέλα των «album fillers». Αντί για αυτό όμως, φωνάζουν δυνατά την απελευθέρωση των Pearl Jam από μουσικές ρουτίνες και τη φανερή διάθεση για πειραματισμό. Ενός πειραματισμού που, όπως αποδεικνύεται από τα μελλοντικά τους άλμπουμ, τούς βοήθησε να σπάσουν τα δεσμά του επιτηδευμένου και εμπορικού grunge που η εποχή επέβαλε και να εισβάλουν πιο βαθιά στις ρίζες του rock.

Και κάπου εκεί που η λογική έχει χαθεί, ανάμεσα από το "Aye Davanita" και το "Hey Foxymophandlemama, That's Me", ξεπροβάλει το κομμάτι που, όπως λέγεται, ο Eddie Vedder εμπνεύστηκε από το θάνατο του Kurt Cobain. Όταν ο δεύτερος έφευγε από τη ζωή, καταδιωκόμενος από τις έριδες της υπερβολικής προβολής και της καταπίεσης που αυτή του επέβαλε, ο δεύτερος με τη στήριξη των ομόσταυλων του κήρυσσε τον πόλεμο εναντίον τους. Εναντιώθηκαν στις παράλογες τιμές των εισιτηρίων που οι διοργανωτές επέβαλαν για τις συναυλίες τους και σταμάτησαν να βγάζουν video clip για κάθε τους single, γεγονός που αναιρέθηκε μερικώς μετά από έξι ολόκληρα χρόνια με το καρτουνίστικο "Do The Evolution" από το "Yield" κι από τότε τους πήρε άλλα οκτώ για να φανούν τα πρόσωπα τους στα μουσικά κανάλια. Μπορεί όλο αυτό να φάνηκε σκληρό για τους οπαδούς τους ανά τον κόσμο, αλλά ήταν ο μοναδικός τρόπος να ξεφύγουν από το τσίρκο που είχε στηθεί από τα media στις πλάτες των grunge καλλιτεχνών και που τελικά οδήγησε και τον Kurt στην αυτοκτονία. He saw the trapdoor in the sun... Immortality.