Medium

Το αγαπημένο ιδίωμα του crust, είναι κατάρα για τον φανατικό ακροατή. Για την ακρίβεια, είναι πραγματικός εθισμός. Ενώ, με ελάχιστες εξαιρέσεις τα τελευταία χρόνια, το ιδίωμα καθώς και οι μεταγενέστερες (οι λεγόμενες neocrust) αποχρώσεις έχουν καταφτάσει σε ένα τέλμα πρωτοτυπίας, διαρκώς θα ξεπετάγονται μπάντες που θα υπενθυμίζουν τις δυνατότητες του ιδιώματος. Μια τέτοια περίπτωση, είναι οι Αργεντινοί Medium. Ο νέος τους, ομότιτλος δίσκος, είναι δεκαοκτώ λεπτά εξάσκησης υπό τις σύγχρονες διδαχές του ήχου.

Τα τελευταία χρόνια βέβαια, υπάρχει άλλο ένα στοιχείο όσον αφορά το crust που παρατηρείται. Υπάρχει μια αυξανόμενη πληθώρα συγκροτημάτων, η οποία στις περιγραφές του ήχου των κυκλοφοριών της, προσθέτει την ταμπέλα "crust". Μάλιστα, κάπως έτσι παρουσιάστηκε και στο ΔΤ ο ήχος του ντεμπούτου των Medium, ως grind/crust/punk με πολλά death metal και hardcore σημεία. Η αλήθεια είναι, πως παρά το γεγονός πως οι περισσότεροι με την ταμπέλα αυτή επιχειρούν να δώσουν μια πιο εξωτική αύρα στην ωμή extreme metal προσέγγιση τους που ανά στιγμές διαθέτει μια εντελώς punk αισθητική, οι Medium δεν υποπίπτουν στο συγκεκριμένο «παράπτωμα».

Ακριβολογώντας, ο δίσκος δεν διαθέτει ούτε στιγμή που να κινείται ηχητικά στο grind, πέραν της διάρκειας των επτά κομματιών. Η μπάντα, τάσσεται εξ’ ολοκλήρου στο ύστερο crust συγκροτημάτων όπως οι Martyrdod και οι Wolfbrigade, δηλαδή hardcore punk με μπόλικα death metal στοιχεία. Μάλιστα, ακολουθώντας κατά γράμμα τις διδαχές της σουηδικής σκηνής, φροντίζουν να διανθίζουν με φρενήρη leads και αρμονίες τα death metal ρυθμικά κιθαριστικά μέλη, ενώ το drumming ηχεί αναμενόμενα αλήτικο.

Η έναρξη με το "Skullcommet Sorcery" και το αναμενόμενο d-beat, βάζει άπαντες στο κλίμα. Δεν γίνεται όμως σε αυτό το σημείο να μην αναφέρω μια προσωπική παρατήρηση. Το ρεφραίν, ειδικά ο τρόπος εκφοράς του, θυμίζει πολύ έντονα στα αυτιά μου τον ύμνο "Fullmoon Sorcery" των Deathhammer, και ας μην υπάρχει καμία ηχητική συνάφεια. Το "Maximum Rampage" που ακολουθεί ηχητικά γέρνει προς το σουηδικό death metal, κάτι που όμως ευτυχώς διορθώνεται με το υπέροχο crust punk του "El Gigante" . Όσος καιρός και να περάσει, η καλοπαιγμένη μουσική, ακόμη και αν δεν διαθέτει ψήγμα καινοτομίας, θα ηχεί απολαυστική, ειδικά αν διαθέτει ευμνημόνευτα κιθαριστικά περάσματα.

Συνολικά, το "Medium" επιδιώκει να στοιχειώσει τον ακροατή με την ωμή του ενέργεια. Συνεχόμενες ακροάσεις συνηγορούν υπέρ μιας κυκλοφορίας η οποία, στοχεύει επακριβώς εκεί που επιθυμεί. Μάλιστα, συνυπολογίζοντας το εξώφυλλο και την στιχουργική προσέγγιση, η μπάντα εκμεταλλεύεται την απανθρωπιά του ιδιαίτερου αυτού ιδιώματος, με αποτέλεσμα, τραγούδια όπως το "Gargola" ή το "Radiation Huntress" να λειτουργούν και σε ένα ατμοσφαιρικό επίπεδο. Πάραυτα, η λεπτομέρεια αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί και μειονέκτημα, μιας και έχω συνηθίσει να εκτιμώ κοινωνικά στοχευμένο hardcore crust και όχι απλά την ηχητική του αισθητική.

Οι Αργεντινοί Medium με τον παρθενικό τους δίσκο, υπό την σκέπη της Transcending Obscurity μιας από τις καλύτερες underground death metal εταιρείες, κυκλοφορούν ένα καλοπαιγμένο death metal/ crust δίσκο, ο οποίος, λειτουργεί εξαιρετικά ως δούρειος ίππος για να μυήσει ακροατές. Παρά τα εύκολα αντιληπτά ηχητικά του δάνεια, το "Medium" είναι 18 λεπτά συμπαγούς ακραίας μουσικής, αφού βρίσκεται ούτε μισό περιττό δευτερόλεπτο, που μπορούν να εκτιμηθούν δεόντως από οπαδούς του ακραίου ήχου. Ταυτόχρονα, είναι από τις κυκλοφορίες του ιδιώματος που ξεχωρίζουν έως τώρα μες την χρονιά.

Bandcamp