Wolvennest

Temple

Ván (2021)
Από την Ελένη Λιβεράκου Eriksson, 04/02/2021
Psychedelic, Ambient, Rock από τα 17 τάρταρα στους 7 ουρανούς
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αν ο «χαλκούς άκμων» που ρίφθηκε από τη Γη, έφθασε στον Τάρταρο μετά από εννιά ημέρες και εννιά νύχτες, οι Βέλγοι Wolvennest, μάς οδηγούν από το τέμπλο τους και τα δικά τους τάρταρα πίσω στη Γη σε 76 λεπτά. Τόσο διαρκεί αυτή η «αργή» διαδρομή. Οι ετοιμασίες έχουν ήδη αρχίσει από κάποιους το 2016 με το ντεμπούτο τους. Κάποιοι άλλοι γέμισαν βαλίτσες στα "Void" (2018) και το E.P "Vortex" και σίγουρα πολλοί άφησαν τα παπούτσια τους στην είσοδο τής κεντρικής σκηνής τού Roadburn. Τόπος λατρείας και συνάντησης όλων των μεγάλων μουσικών επί Γης.

Το υπέροχο artwork (Art of Maquenda), μαγνήτης ενδιαφέροντος για το τρίτο full length album με τίτλο "Temple". Διπλό, συμπαγές, βαρύ κι αργόσυρτο. Ρυθμοί που σε υπνωτίζουν σε μια αόριστη ιεροτελεστία. Σκοτάδια που κατασκευάστηκαν στην άβυσσο τού πολύ δύσκολου 2020 και ανεβαίνουν σιγά-σιγά στο φως. Εκεί που θα βρεθεί μια ελπίδα για το -"άγνωστο"- καλύτερο αύριο. Μέσα σε μόλις 3 άλμπουμ και ένα E.P, οι Wolvennest έχουν αλλάξει σχηματισμό και ακουστική. Ανακάτεμα με krautrock ψυχεδελικούς ήχους τού ΄70 και Νορβηγικό black metal του '90. Σήμερα ελαχιστοποιούνται οι black metal ήχοι και γίνονται obscure και doom. Πρώτο επίσημο άκουσμα το "Disappear". Οι Wolvennest δεν βιάζονται. Περπατούν αργά, σχεδόν ευλαβικά σε αυτό το σκοτεινό μονοπάτι προς το φως. Ατρόμητοι και με αυτοπεποίθηση για το μέλλον. Δεν είναι μόνοι. Μικρές οι εκπλήξεις που μας επιφυλάσσουν μέσα στο "Temple" αλλά μεγάλες κιόλας, τόσο που δίνουν αξία στην αναμονή τής κυκλοφορίας τού άλμπουμ.

Δεν θα αποκρύψω την αγάπη μου στον King Dude (TJ Cowgill) που εδώ δίνει τη φωνή του από τα βάθη τής ψυχής του στο "Succubus". Τι εκπληκτικό κομμάτι. Πόσο δράμα κρύβει κι απελευθερώνει ταυτόχρονα. Θα με γυροφέρνει για πολύ καιρό. Ακριβώς στο επόμενο κομμάτι "Disappear" υπάρχει η συμμετοχή τού Déhà (Olmo Lipani) εδώ σαν lead τραγουδιστή με τα υπέροχα στοιχειωμένα χορωδιακά φωνητικά τής Sharon Shazzula για συνοδεία. (Ο Déhà ήταν παρόν και στο "Void" με τύμπανα, πιάνο και φωνητικά. Μια ματιά στο βιογραφικό του θα σε ζαλίσει σίγουρα.) Η φωνή του, μια funeral gothic προώθηση προς την έξοδο τού "Temple". Και επειδή δεν θα μπορούσε να λείψει τίποτα από τη λιτανεία των Βέλγων, το 10λεπτο "Souffle de Mort" κλείνει με την απόκρυφη αίσθηση τής απόλυτης μαγείας. Το Temple των Wolvennest είναι το ίδιο το σκοτάδι. Το αντέχεις;
"I like darkness, darkness is beautiful."

Facebook
Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET