W.A.S.P.

Dominator

Demolition (2007)
Από τον Αντώνη Μουστάκα, 21/05/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο Blackie Lawless επιστρέφει μετά το έπος "Neon God" και πραγματικά θυμίζει σε όλους, με εμφατικό τρόπο, τη θέση του στο ροκ χάρτη. H καινούργια του δουλειά με τίτλο "Dominator" ήρθε όχι μόνο για να καλύψει τη δίψα των οπαδών του για νέα τραγούδια, αλλά και για να βγάλει προς τα έξω τις σκέψεις του Blackie για τον πόλεμο στο Ιράκ και τα υπόλοιπα 'όμορφα' της κυβέρνησης Bush.

Ποιες είναι οι σκέψεις αυτές; Οι περισσότεροι Αμερικανοί πολίτες μετά το σοκ της 11ης Σεπτεμβρίου ήθελαν οι ένοχοι να πληρώσουν και πίστεψαν τον Bush στο ότι ο πόλεμος στο Ιράκ θα έφερνε αποτέλεσμα σε αυτό το πεδίο. Σιγά-σιγά ανακάλυψαν ότι τους σέρβιραν ψέματα, εκμεταλλευόμενοι τα συναισθήματά τους, και είδαν πιο καθαρά τον τρόπο που συμπεριφέρεται η κυβέρνησή τους σε μικρότερες σε δύναμη χώρες.

Σε αυτές τις σκέψεις βασίστηκε ο Blackie και αν κάνουμε μια (εντελώς θα έλεγα) αυθαίρετη συσχέτιση με το concept του "Neon God", όταν είχαμε τον Jesse Slane να μαθαίνει την τέχνη της χειραγώγησης του πλήθους και να προσηλυτίζει όλο και περισσότερους ανθρώπους (περισσότερα για το στόρι του "Neon God" εδώ), μπορούμε να πούμε ότι στο "Dominator" έχουμε το τρίτο μέρος, όπου ο ήρωας γίνεται πρόεδρος των Η.Π.Α. και στέλνει σε πόλεμο τους 'πιστούς' του.

Πέρα από τέτοιου είδους συσχετισμούς, το άλμπουμ μεταδίδει συναίσθημα αλλά και ενέργεια, ενώ στιχουργικά κορυφώνεται με το υπέροχο "Heaven's Hung In Black"’. H φράση προέρχεται από τον Abraham Lincoln και αφορά τους νεκρούς στη μάχη του Gettysbourg και εδώ το νόημά της παραλληλίζεται με τους θανάτους των στρατιωτών στο Ιράκ. Ο Άγιος Πέτρος μιλά με νεκρό στρατιώτη και του εξηγεί ότι ο παράδεισος γέμισε αγγέλους και πως δεν υπάρχουν άλλα φτερά γι' αυτόν. Το τραγούδι αυτό αποτελεί τον πυρήνα του άλμπουμ και σίγουρα την κορυφαία στιγμή του. O Blackie μας συγκινεί με τον ήρωα να φωνάζει "Don't You Leave Me Today" και σκαρώνει ένα τραγούδι που όχι μόνο θα χώραγε στο "Crimson Idol" (την πιο "right album / wrong time" metal δημιουργία όλων των εποχών), αλλά ίσως και να εκτόπιζε κάποια σύνθεση του θρυλικού αυτού άλμπουμ.

Σε καμία βέβαια περίπτωση το σύνολο του "Dominator" δεν κοιτά στα μάτια το "Idol" ή το "Headless Children", αλλά πρόκειται για μια αξιοπρεπέστατη δουλειά που αξίζει την προσοχή μας. Μουσικά έχει στοιχεία και από τα πρώτα άλμπουμ, με πολύ καλό παράδειγμα το "Long, Long Way To Go" το οποίο μιλά για τον επεκτατισμό των Η.Π.Α. που αναφέραμε λίγο παραπάνω. Αν κάτι υπάρχει αρνητικό, είναι η μικρή διάρκεια του άλμπουμ (oυσιαστικά 8 τραγούδια σε λιγότερα από 50 λεπτά) αλλά και η μικρή 'πτώση' στην ποιότητα των συνθέσεων μετά το πρώτο μισό του. Κατά τα άλλα επενδύστε άφοβα, ο Βlackie και ο Dave κρατάνε ψηλά τη metal σημαία φέτος...

  • SHARE
  • TWEET