Utkena

Nex Fornix

Pest Productions (2020)
Από τον Σπύρο Κούκα, 22/12/2020
Το "Nex Fornix" φαντάζει μια δουλειά ενδοσκοπική κι ευρεία, όσο και αν ο προσδιορισμός της υπό την ταμπέλα του ατμοσφαιρικού black metal είναι απολύτως κατατοπιστικός στα όσα διαδραματίζει μουσικά
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Uktena ονομάζεται ένα δρακόμορφο κερασφόρο φίδι/δαίμονας στη μυθολογία των Αμερικάνων ιθαγενών Cherokee, ένα απόκοσμο πλάσμα που έφερε το θάνατο σε όποιον είχε την ατυχία να το αντικρίσει ακόμη και να κοιμάται. Έτσι, με τον κατάλληλο αναγραμματισμό, φαντάζει ιδανική ονομασία για ένα νεοσύστατο black metal project που σέβεται τον εαυτό του, αποτελώντας νοητή συνέχεια των Septagram κι έχοντας ήδη δώσει ορισμένα δείγματα γραφής με το περσινό του EP.

Σε μια πράγματι ιδιαίτερη χρονιά όπως η φετινή, τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε εγχώριο επίπεδο, οι Utkena καταφέρνουν να δηλώσουν παρόντες με ένα δίσκο καλοδουλεμένο και ουσιώδη, πιστό σε ένα DIY πνεύμα που τους θέλει να έχουν επιμεληθεί οι ίδιοι, εκτός της μουσικής, τόσο την παραγωγή όσο και το εξώφυλλο της νέας τους δουλειάς. Το "Nex Fornix" φαντάζει μια δουλειά ενδοσκοπική κι ευρεία, όσο και αν ο προσδιορισμός της υπό την ταμπέλα του ατμοσφαιρικού black metal είναι απολύτως κατατοπιστικός στα όσα διαδραματίζει μουσικά.

Riff-οκεντρικό κι απόκοσμο, με σαφείς στιχουργικές αναφορές στο έργο του H.P. Lovecraft και τους βρυχηθμούς του Νάσου "Defiant" Στεργίου να εντείνουν τις σκοτεινές του δυναμικές, το ντεμπούτο των Αθηναίων λοξοκοιτάζει προς την πολωνική σκηνή των Mgla και Outre, απομακρυσμένο από την αισθητική του μεσογειακού black metal στο οποίο ανήκει γεωγραφικά. Αντιθέτως, οι ατμόσφαιρες μυρίζουν στάχτη και δυσαρμονία, ενώ το ψευδο-επικό πολλών κιθαριστικών θεμάτων μοιάζει βγαλμένο από κάποιο δυστοπικό εφιάλτη και φέρει βόρεια καταγωγή, κάτι που ενισχύεται από την ambient τάση που υπάρχει έτσι κι αλλιώς διάχυτη.

Σε ορισμένες επί μέρους λεπτομέρειες, θαρρώ πως η ολοκλήρωση του lineup με έναν ικανό ντράμερ θα αναβαθμίσει ακόμη περισσότερο τις μελλοντικές προοπτικές τους, αφού - αν δεν απατώμαι - η χρήση προγραμματισμένων τυμπάνων, όσο ορθή κι αν καταλήγει να ηχεί, αφήνει τα σημάδια της σε κομμάτια όπως το "Lethe" με επιλήψιμο τρόπο. Κατά τα λοιπά, η παραγωγή είναι όπως πρέπει, ενισχύοντας αυτό το αίσθημα ψυχρότητας, ενώ το μικρό της συνολικής διάρκειας προλαμβάνει από προβλήματα ροής κι ενδιαφέροντος, προσδίδοντας συνοχή στο τελικό αποτέλεσμα.

Κρινόμενο υπό το πρίσμα της φύσης του ως ντεμπούτο, το "Nex Fornix" αποτελεί ένα μεστό πρώτο βήμα μιας μπάντας που θέλει να συνεχίσει να ψάχνεται. Περιθώρια βελτιστοποίησης της εδώ μανιέρας υπάρχουν σίγουρα, όπως, όμως, υπάρχει και μια πρώτη ύλη με αξία, η οποία ήδη διαφαίνεται. Το μέλλον τους ανήκει, το παρόν καλεί τους ακροατές των πιο ακραίων, μουσικά κι αισθητικά, ιδιωμάτων να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα, εδώ.

  • SHARE
  • TWEET