Tropical Fuck Storm

Fairyland Codex

Fire (2025)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 19/06/2025
Ιστορίες για νεραΐδοχώρες, επικοί καρνάβαλοι και σταθερά καλό αναρχικό rock
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ανατρεπτικά cool όσο τ’ όνομα τους και παρδαλοί όσο τα εξώφυλλα τους, οι Tropical Fuck Storm είναι κάτι παραπάνω από το τυπικά παλαβό, αυστραλιανό σου alternative σχήμα: είναι το ακατάτακτο, σουρεαλιστικό rock αγρίμι που ξεπερνάει τα όρια της κοινής ψυχεδέλειας και σαλπάρει για κόσμους ανατρεπτικούς αλλά και κωμικούς, όπως απέδειξαν με τα τρία προηγούμενα θαυμάσια τους άλμπουμ. Και πόσο να αλλάξουν άραγε τα πράγματα όταν τιτλοφορούν τη νέα τους δουλειά Ο κώδιξ της νεραΐδοχώρας; Σωστά: καθόλου.

Για να ακριβολογούμε, αν υπάρχει κάτι νέο στο "Fairyland Codex" είναι η διάθεση της μπάντας να γράψει κάπως πιο straight τραγούδια. Η βάση της μουσικής τους παραμένει πάντα η ίδια και μπορεί να χαρακτηριστεί ως psych-punk blues - πρόκειται εξάλλου για τους διαδόχους των The Drones - με το punk στοιχείο να υποβόσκει παντού και πάντα, χωρίς ποτέ να βγαίνει στην επιφάνεια. Όπως και στα προηγούμενα άλμπουμ, οι κιθάρες παραμένουν νωχελικές και γκαραζιάρικες και οι ρυθμοί στα τύμπανα εντελώς ευφάνταστοι, όμως η ψυχεδέλεια μοιάζει λίγο να υποχωρεί. Καθαρίζουν λίγο οι ομίχλες από τις παραφωνίες των πεταλιών και ο μελωδικός σκελετός των συνθέσεων φαίνεται λίγο πιο καθαρά.

Αν και το πιο παραισθησιογόνο TFS δείγμα παραμένει το εξαίρετο "Braindrops", το νέο άλμπουμ προσφέρει ίσως την καλύτερη συλλογή τραγουδιών τους ως τώρα. Όταν τραγουδάει ο αλητάμπουρας Gareth Liddiard, αναπόφευκτα τα πράγματα θυμίζουν Nick Cave στα παλιά του, Tom Waits στα παλαβά του, Captain Beefheart και λοιπούς ληγμένους. Αντίθετα, όπου τραγουδούν η Fiona Kitchin και η Erica Dunn το πράγμα αποκτάει άλλη φινέτσα, και πάνω σε αυτές τις φωνητικές αντιθέσεις καταφέρνει η μπάντα να διανύει μεγάλες αποστάσεις από track σε track: από το σχεδόν χορευτικό "Teeth Marcé" στην επική ψυχεδέλεια του ομώνυμου, κι από την καυστική μελαγχολία του "Stepping On A Rake" στο αλά B-52 πάρτυ παράνοιας του "Dunning Kruger’s Loser Cruiser", οι Tropical Fuck Storm γράφουν πολλά χιλιόμετρα αναρχικού rock.

Όλο αυτό το παράδοξο μουσικό κλίμα ενισχύεται κι από τους καταπληκτικούς στίχους του γκρουπ, εκεί που γεννιούνται οι πιο παράξενοι χαρακτήρες κι οι πιο αστείες (ή και πικρές) ιστορίες, σχεδόν σαν να διαβάζεις λογοτεχνία. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, οι στιχουργικές ιστορίες ουσιαστικά περιγράφουν την κατάρρευση της κοινωνίας. Μπορείς να το δεις κι έτσι, χωρίς όμως να εκλείπει το ακατέργαστο χιούμορ και η παραδοξότητα: μιλάμε για δίσκο που ξεκινάει με το "Irukandji Syndrome", τραγούδι που μιλάει για το πως τσούχτρες τσιμπάνε ψαράδες σε τροπικά νερά.

Το "Fairyland Codex" δεν εισάγει κάτι νέο στο στυλ των Tropical Fuck Storm. Λίγο-πολύ, ότι ακούμε εδώ είναι στα γνώριμα χωράφια της μπάντας, απλώς με μια εστίαση στο καλό songwriting έναντι της ανατρεπτικής ατμόσφαιρας και της πειραματικής διάθεσης. Όλα τα τραγούδια είναι πολύ καλά αλλά μερικά ("Fairyland Codex", "Bye Bye Snake Eyes") είναι πραγματικά σπουδαία. Και μόνο για αυτό, το στοίχημα κερδίζεται για ακόμη μια φορά, ίσως μάλιστα ακόμα περισσότερο από το πολύ καλό "Deep States" του 2021 που προηγήθηκε.

Οι εξοικειωμένοι με τους Tropical Fuck Storm δεν έχουν κανένα λόγο ανησυχίας. Το "Fairyland Codex" είναι το τέταρτο σερί πολύ καλό τους άλμπουμ και όλα εγγυώνται την ασφαλή σου κατάδυση σε σουρεάλ rock καταστάσεις. Οι μη-εξοικειωμένοι, είναι ίσως επιτέλους η στιγμή να γνωρίσουν ένα από τα πιο ιδιαίτερα, εκκεντρικά και χαρισματικά alt γκρουπ των καιρών μας. Είναι αδύνατον να μην περάσουν καλά.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET