Trayax

On The Edge Of Madness

Self Released (2023)
Από τον Σπύρο Κούκα, 07/02/2023
Ποτέ μην κρίνεις ένα άλμπουμ από το εξώφυλλο του
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Καταλανοί Trayax φαντάζουν μια περίπτωση σχήματος που επαληθεύει την κλισέ έκφραση με την κρίση ενός βιβλίου από το εξώφυλλο του. Ομολογουμένως, αν το αισθητικό μου κριτήριο λειτουργούσε φυσιολογικά, το εξώφυλλο του δεύτερου άλμπουμ τους θα αποτελούσε ένα σημαντικό αποτρεπτικό παράγοντα για να ακούσω το περιεχόμενο του. Ευτυχώς, όμως, τα παραδείγματα αξιόλογων προσπαθειών με μέτριο layout είναι πλέον πάμπολλα και σε αυτά έρχεται να προστεθεί και το "On The Edge Of Madness".

Οι πολύ ωραίες, εργονομικές κιθάρες του υλικού είναι ο κυριότερος πόλος έλξης του, καθώς οι Trayax επιδίδονται σε αυτό το '80s heavy με early '90s power metal υβρίδιο που θέλει τσαγανό και μια καλή φωνή για να το αποδώσει κανείς πειστικά. Το πρώτο στοιχείο το διαθέτουν σίγουρα οι Ισπανοί, αφού δεδομένα πιστεύουν το υλικό τους, έχοντας του αφιερώσει χρόνο για να προσθέσουν μικρές πινελιές ποιότητας που φαίνονται μετά τις πρώτες αναγνωριστικές ακροάσεις - στο δεύτερο, όμως, υπάρχει ένα «ναι μεν, αλλά».

Δεδομένα ο τραγουδιστής τους, Jaume Escale, είναι ικανός, έχει όμορφη χροιά και μια ερμηνευτική επάρκεια, αλλά η έντονη προφορά του είναι ένας παράγοντας που δυσκολεύει κάποιον ακροατή που ακούει μουσική δίχως τις απαραίτητες παραδοχές εντοπιότητας του κάθε σχήματος παρούσες.

Ακόμη κι έτσι, οι επιρροές από Iron Maiden, Riot και λοιπές δυνάμεις των '80s είναι ευδιάκριτες και ικανοποιητικά φιλτραρισμένες, η μίξη ευνοεί τις έτσι κι αλλιώς πρωταγωνιστικές κιθάρες και αυτό λειτουργεί υπέρ του δίσκου, ενώ η χρονική διάρκεια που υπερβαίνει οριακά το μισάωρο είναι ιδεατή. Από τις τίμιες δουλειές που προσφέρει κάθε τόσο η Ισπανία, αν και όχι παραδοσιακή heavy metal δύναμη, που οι φίλοι του είδους θα ευχαριστηθούν.

YouTube

  • SHARE
  • TWEET