Traveler

Traveler

Gates Of Hell (2019)
Από τον Σπύρο Κούκα, 28/03/2019
Οι Καναδοί ξανάρχονται!
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ξεπερνώντας το κλισέ του ανωτέρω τίτλου, είναι γεγονός πως, τουλάχιστον στα χωράφια του κλασικού metal, ο Καναδάς έχει να προσφέρει τα τελευταία χρόνια πάμπολλους καλούς λόγους για να πίνουμε μπύρες στο όνομα του. Βλέπετε, δεν είναι λίγες οι μπάντες που έχουν προέλθει από τα εδάφη του κι έχουν προκαλέσει αίσθηση με τα όσα παρουσίασαν, με πιο πρόσφατο εμφατικό παράδειγμα τους Gatekeeper και το επιβλητικό τους περσινό ντεμπούτο.

Πιο πρόσφατο είπαμε; Λάθος, μιας και κάπου εδώ εμφανίζονται οι Traveler, οι οποίοι ήδη από πέρυσι είχαν δείξει τις διαθέσεις τους, με εκείνο το φανταστικό demo τριών τραγουδιών που αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία του πρώτου τους, ολοκληρωμένου άλμπουμ. Το τελευταίο, μας ήρθε εντός του πρώτου τριμήνου του νέου έτους και, δίχως καμία υπερβολή, εκπλήρωνει και με το παραπάνω κάθε προσδοκία ή ανάγκη που μπορεί να έχει ο σύγχρονος ακροατής του παραδοσιακού heavy metal.

Υμνικές συνθέσεις που τιμούν τις ρίζες του είδους, πάθος, αλητεία και τσαγανό είναι μονάχα μερικά από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του ομότιτλου ντεμπούτου των Traveler, ενός άλμπουμ που ενώ δημιουργήθηκε πρώτα και κύρια για την προσωπική ικανοποίηση των συντελεστών του, βγάζει τρελά γούστα και προκαλεί στα ίσια οποιοδήποτε άλμπουμ παρεμφερούς ύφους κυκλοφορήσει φέτος.

Ίσως κάποιοι μιλήσουν για heavy metal μανιέρες που ακολουθούνται πιστά και αναμενόμενο/πολυπαιγμένο/χιλιοακουσμένο songwriting. Προσωπικά, μπορώ να αναγνωρίσω πως το ύφος των Traveler κάθε άλλο παρά πρωτότυπο είναι, αλλά από συνθετικής και, το κυριότερο, εκτελεστικής απόψεως, το υλικό ξεχειλίζει από έμπνευση και αποδίδεται με τέτοια ψυχή και πάθος που δεν θυμίζει απλώς τις χρυσές heavy metal εποχές, αλλά σχεδόν τις αναβιώνει στο απόλυτο για όσο διαρκεί.

Έτσι κι αλλιώς, εάν το θέμα για να απολαύσουμε ένα άλμπουμ και να αποδώσουμε τα δέοντα σε μια μπάντα ήταν μονάχα το πόσο πρωτότυπη ή ρηξικέλευθη παρουσιάζεται η μουσική που προσφέρει, το μεγαλύτερο ενεργό μέρος του σκληρού ήχου δεν θα υπήρχε αυτή τη στιγμή, πόσο δε μάλλον το καθαρόαιμο heavy metal σκέλος αυτού (και τα αμέτρητα revival κύματα που παρουσίασε τις δύο τελευταίες δεκαετίες).

Επιστρέφοντας στα του δίσκου, το heavy/speed ύφος του οποίου μοιάζει άχαστο εντός των (λέγε τα Maiden-ικά, Priest-ικά ή ακόμη και Satan-ικά) NWOBHM ορίων, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν τα φωνητικά του Jean-Pierre Abboud (τραγουδιστής και στους προαναφερθέντες Gatekeeper) και η συνολική τους προσέγγιση εδώ σε σχέση με το "East Of Sun". Πράγματι, οι ερμηνευτικές διαφορές και η ωρίμανση του Abboud σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα από την τελευταία επίσημη full-length δισκογραφική δουλειά που τον ακούσαμε (και με τη φετινή δουλειά του με τους παράδοξους heavy/progsters Syrinx να συμβάλλει εξίσου σε αυτό το συμπέρασμα) είναι εντυπωσιακή, με τη συνολική φωνητική του απόδοση να φαντάζει τόσο μεστή και to-the-point στις ανάγκες των συνθέσεων και, κατά συνέπεια, τα πλεονεκτήματα της φωνής του να ενισχύονται ακόμη περισσότερο, δίχως κόπο ή εκβιαστικά.

Αποφεύγοντας συνειδητά την παγίδα να μιλήσω συγκριτικά και να προσδώσω ταμπέλες αριστείας στο άλμπουμ, θα προτρέψω μονάχα να τσεκάρετε το απολαυστικό DIY lyric video για το "Up To You" και, κατόπιν, ολόκληρο το δίσκο (που υπάρχει διαθέσιμος τόσο στο Bandcamp της μπάντας, όσο και στο YouTube), ώστε να ανακαλύψετε από πρώτο χέρι για τι θησαυρό μιλάμε. Και στα τελειώματα της χρονιάς, μοιάζει βέβαιο πως πάλι εδώ θα είμαστε...

  • SHARE
  • TWEET