The Setting Son

Οι εξαιρετικές κυκλοφορίες της Bad Afro Records έχουν πάψει να με εκπλήσσουν πλέον. Η εταιρία που ειδικεύεται στην ανάδειξη ψυχεδελογκαραζιών (sic) από τη Σκανδιναβία ξαναχτυπά με το δεύτερο δίσκο των Δανών The Setting Son, ένα γκρουπ δημιούργημα και πνευματικό παιδί του Sebastian T.W. Kristiansen, ο οποίος, πέρα από αποκλειστικός συνθέτης, είναι και ο ρυθμικός κιθαρίστας και η φωνή του συγκροτήματος.

Το νέο τους άλμπουμ έχει τον απόλυτα ταιριαστό με την εποχή μας τίτλο "Spring Of Hate". 22 χρόνια μετά το «Καλοκαίρι της Αγάπης» οι καιροί έχουν αλλάξει και απεικονίζονται πολύ ορθά στο εξώφυλλο του υπό παρουσίαση δίσκου. Σε στυλ ψυχεδελικού σκίτσου, κατά τα πρότυπα της δεκαετίας του '60, αντί να κυριαρχεί η ευδαιμονία εκείνης της εποχής, το εξώφυλλο απεικονίζει την απαισιοδοξία της κοινωνίας μας. Πόλεις τυλιγμένες σε φλόγες, δυνάμεις καταστολής με δακρυγόνα, μαχαιρωμένες καρδιές, νυχτερίδες κι αράχνες (γλυκιά μου;) και ένα λευκό περιστέρι που πληγωμένο και φορώντας αντιασφυξιογόνο μάσκα σταυρώνεται σε ένα ανεστραμμένο σήμα της Ειρήνης, συνθέτουν ένα σκηνικό που ταιριάζει πολύ περισσότερο σε αυτά που ζούμε και αυτά που αναμένουμε, σε σχέση με το ρομαντισμό άλλων δεκαετιών.

Αντίθετα, απευθείας από την εποχή εκείνη (και ακόμα νωρίτερα) αντλείται η μουσική έμπνευση του Kristiansen. Το garage rock και η ψυχεδέλεια μπλέκονται σε επικίνδυνα διεγερτικές δόσεις, με τις παρουσίες του Roky Ericsson και των περίφημων ανελκυστήρων του ή του Sky Saxon και των σπόρων του να μην απομακρύνονται ούτε στιγμή, όπως και το πνεύμα του Arthur Lee με τους Love ή των Strawberry Alarm Clock ...και η λίστα είναι ατελείωτη. Ομοίως ηχητικά κινείται και η παραγωγή του πανταχού παρόντα Lorenzo Woodrose, ηγέτη της ναυαρχίδας της Bad Afro, των Baby Woodrose.

Οι ακαταμάχητες μελωδίες και η pop ευαισθησία δε μπορούν να κρύψουν τις fuzzαριστές κιθάρες που προκαλούν ανατριχίλες στη σπονδυλική στήλη και η εθιστική flower power των τρίλεπτων κομματιών, όπως το ομώνυμο ή το "Out Of Tune", βρίσκει το ανεστραμμένο της είδωλο στους δυσοίωνους στίχους. Η πρώτη επαφή με τη φωνή του Kristiansen (ψιλή σα δίσκος που από λάθος παίζει στις 45 αντί για τις 33 στροφές) μπορεί να ξενίσει προσωρινά τον ακροατή, αλλά στη συνέχεια καθηλώνει μέσα από την ιδιαιτερότητά της. Όταν, δε, έρθει και η ώρα της επαφής με το υπέροχο "Soulmate", δικαίως το single του άλμπουμ, η εποχή των Nuggets ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας πιο τριπαριστή από ποτέ.

Αναζητήστε το πάση θυσία στα γνωστά δισκοπωλεία του είδους (σε βινύλιο κατά προτίμηση) και ακούστε το δυνατά χωρίς λουλούδια, incense ή peppermint, αλλά με το Maalox παρά πόδα!