The Equinox Ov The Gods

Ψευτογοτθικές κραυγές υπό το σεληνόφως, μια στρίγγλα που, παρά τις προσπάθειες των ηχοληπτών, παραμένει στρίγγλα κι ένα αρνάκι στη διάθεσή σας έτοιμο προς βρώσιν... Κι επειδή μια φράση πολλές φορές μπορεί να βγάλει κάποιον από μια δύσκολη θέση, ιδού, η παραπάνω φράση-κλειδί χαρακτηρίζει απόλυτα τη συγκεκριμένη κυκλοφορία.

Φαίνεται πως πολλοί «καλλιτέχνες» έχουν αντιληφθεί πως το γοτθικό ρεύμα πουλάει. Επίσης, και το dark συμφωνικό metal πουλάει. Οπότε για να πουλήσουμε σίγουρα δεν κάνουμε μια μπάντα που θα τα συνδυάζει και τα δύο; Με έναν σμπάρο δύο τρυγόνια... Δυστυχώς, όμως, ο σμπάρος βρήκε ψαχνό, πέτυχε διάνα και μας έριξε κάτω φαρδιούς πλατιούς. Τι κι αν είναι από τη Σουηδία, τι κι αν «το έχουν», τι κι αν γρυλίζουν ανελέητα και μας απειλούν με τα επιβλητικά πλήκτρα τους, οι The Equinox Ov The Gods είναι από εκείνες τις περιπτώσεις στις οποίες κρεμάμε το ταμπελάκι «προς αποφυγήν» και κλείνουμε αθόρυβα πίσω μας την πόρτα.

10 συνθέσεις που λαχταρούν να αγγίξουν το ατμοσφαιρικό και να το κάνουν δικό τους, που διψούν για αναγνώριση από τα πλήθη, που πειραματίζονται με θεατρικούς ρετρό διαλόγους ανάμεσα σε αντρική και γυναικεία φωνή, μα μάταια. Το μόνο που κατορθώνουν είναι να αναθεματίσουμε την ώρα και τη στιγμή που έπεσε στα χέρια μας το συγκεκριμένο πρόμο και στα τέλη του 2007 να θεωρήσουμε εαυτόν τυχερό που υπάρχουν οι συμπατριώτες τους Therion. Ίσως εξαίρεση να αποτελεί το "Necropolis", αλλά είναι αργά - ο λάκκος έχει ανοιχτεί ήδη.

Τα έχουμε ξαναπεί εξάλλου: το Megatherion ξύπνησε έντεκα μήνες πριν και είναι απροσπέραστο. Αγγελοκρουσμένοι Άπιστοι, δε σας σώζουν ούτε Θεοί, ούτε δαίμονες. Βάλτε τα αρώματά σας σε ένα σεντούκι και τον π..λο!