The 69 Eyes

Ένα πράγμα που πρέπει να παραδεχτείς στους The 69 Eyes είναι ότι είναι παραγωγικοί ως προς τον αριθμό των κυκλοφοριών τους. Αισίως συμπλήρωσαν τις δέκα δουλειές και για αυτόν τον λόγο αποφάσισαν να ονομάσουν το άλμπουμ τους "X", όπου τυχαία ή επίτηδες έχουν συμπεριλάβει δέκα συνθέσεις. H βασική διαφορά σε σχέση με το glam rock "Back In Blood" βρίσκεται στο ότι στην καινούργια δουλειά είναι περισσότερο μελωδικοί. Στο παρελθόν είχαν συνεργαστεί με την pop σουηδική ομάδα παραγωγής The Verge σε τραγούδια όπως τα "Never Say Die" και "Perfect Skin", αλλά αυτή τη φορά αποφάσισαν να γράψουν μαζί όλα τα τραγούδια, ενώ παρέδωσαν στη συγκεκριμένη ομάδα και τα κλειδιά της παραγωγής.

Εάν ξεκαθαρίσεις μέσα σου τι ακριβώς περιμένεις από τους The 69 Eyes, τότε θα αποφασίσεις εάν σου αρέσει το άλμπουμ τους. Εάν περιμένεις να ακούσεις τις κιθάρες να έχουν τον πρωτεύοντα ρόλο, έχασες. Οι κιθάρες έχουν έναν διακριτικό ρόλο και απλά συνοδεύουν τα τραγούδια. Εάν περιμένεις να είναι ένα goth άλμπουμ, και πάλι έχασες. Τελικά το "X" είναι ένα μείγμα pop/goth/rock με ωραίες μελωδίες. Το έχω ακούσει αρκετές φορές και κατέληξα ότι περισσότερο σου μένουν κάποιες μελωδίες παρά τραγούδια. Είναι περίεργο που μετά από τόσα χρόνια ο τραγουδιστής τους, Jyrki 69, δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει το δικό του χαρακτηριστικό στυλ που να μπορείς να τον αναγνωρίζεις ότι τραγουδάει αυτός από τις πρώτες στροφές.

Στα μισά κομμάτια σού θυμίζει Τhe Cult, σε άλλα Type O Negative και σε άλλα Him. Τα τραγούδια δεν είναι άσχημα και είναι καλοπαιγμένα, αλλά εάν θέλεις να ακούσεις τα προαναφερθέντα συγκροτήματα τότε πηγαίνεις στην λογική λύση να ακούσεις τους δικούς τους δίσκους και όχι τους The 69 Eyes.

Το "X" είναι μια κυκλοφορία που ούτε θα απομακρύνει αλλά ούτε θα φέρει νέους οπαδούς στο συγκρότημα. Αυτοί που ακούνε φανατικά τους The 69 Eyes θα συνεχίσουν να τους ακούνε και ειδικά στην χώρα τους, την Φινλανδία, ο δίσκος μπορεί να φτάσει και πάλι σε υψηλές πωλήσεις όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα. Οι υπόλοιποι οπαδοί θα ακούσουν για λίγο καιρό το "X", θα ξεχωρίσουν ένα-δυο τραγούδια, θα τα κρατήσουν κάπου για καμια συλλογή και ο υπόλοιπος δίσκος θα ξεχαστεί γρήγορα και δύσκολα μετά από μερικούς μήνες θα βρει ξανά θέση στα στερεοφωνικά τους.