The Lord Weird Slough Feg

Η επιστροφή του The Lord Weird στο όνομα των Slough Feg είναι 100% ευπρόσδεκτη. Αφενός, έτσι κυκλοφόρησαν τα μεγάλα τους άλμπουμ στα τέλη '90s - αρχές '00s. Αφετέρου, ετούτοι οι Αμερικανοί ουδέποτε είχαν έγνοιες για εμπορική καταξίωση ώστε να χρειάζονται εκπτώσεις σε ένα τόσο γαμάτο όνομα. Η πορεία τους, από το 1990 μέχρι σήμερα, είναι μοναχική και σχεδόν fanboy-στικη. Ο ήχος τους, όπως και τότε, παραμένει ταυτόχρονα old-school χεβυμεταλλικός και μοναδικός - κυρίως χάρη στη φωνή του Mike Scalzi που δεν μοιάζει με καμία άλλη.

Σημειολογικά, υποστηρίζεται πως η επαναφορά του ονόματος υπονοεί επιστροφή στον παλιό, πιο βαρύ ήχο. Ωστόσο, επιτρέψτε μου να απορρίψω κάτι τέτοιο. Το "New Organon" είναι ομαλή συνέχεια των τελευταίων άλμπουμ της μπάντας, με τις εμφανείς hard rock πτυχές. Όπως στους τρεις προκατόχους του, έτσι και εδώ το σύνολο δεν εντυπωσιάζει, ούτε δύναται να μπει στις καλύτερες δημιουργίες της μπάντας. Ωστόσο, είναι εθιστικό χάρη στις πάντα παρούσες Thin Lizzy αναφορές, την proto-metal αισθητική και την ενδιαφέρουσα στιχουργική θεματολογία. Οι δίσκοι των The Lord Weird Slough Feg σε ελκύουν με το συναίσθημα του συλλέκτη: Όλοι βγάζουν μια αίσθηση σαν να είναι θαμμένα διαμάντια του παρελθόντος και όχι καινούργια άλμπουμ - το καθένα έχει κάτι να δώσει με την δική του ταυτότητα.

Η θεματολογία του "New Organon" είναι βγαλμένη περισσότερο από ποτέ από το dayjob του Mike Scalzi - τραγουδιστή και ιθύνοντα νου της μπάντας. Ο Scalzi δουλεύει ως καθηγητής φιλοσοφίας σε ένα κολέγιο της Καλιφόρνια και μας ρίχνει μέσα στο άλμπουμ όμορφα δουλεμένες αναφορές στην ιστορία της φιλοσοφίας. Στις συνθέσεις συναντάμε από τους προ-Σωκρατικούς φιλοσόφους, τον ίδιο τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη (Όργανον είναι το σύνολο των έργων του Αριστοτέλη που αφορούσαν στην λογική) μέχρι τον Σερ Φράνσις Μπέικον (έγραψε το «Νέο Όργανον»), τους Αναγεννησιακούς, τον Μακιαβέλι, τον Ρουσό, τον Σαρτρ και τον Νιλ ντεΓκρας Τάισον.

Πάντα ενέπνεαν τον Scalzi οι φιλοσοφικές αναζητήσεις στα concept του, αλλά συνήθως τις έντυνε με ιστορίες πειρατών του διαστήματος (π.χ. "Hardworlder") και λοιπά sci-fi ευρήματα. Αρχικά με το αμέσως προηγούμενο άλμπουμ, "Digital Resistance", σαν μια αντίσταση στον ψηφιακό κόσμο του σήμερα, και τώρα με ακόμα πιο εγκυκλοπαιδικά θέματα, στοχεύουν πια στην ακαδημαϊκή ουσία. Σοφιστείες, θεοδικίες, μινώταυροι, κρεβάτια του Προκρούστη εισέρχονται και αυτά στην εξίσωση για να δώσουν ένα πιο επικό συναίσθημα, πολλές φορές ιδιαίτερα πετυχημένα (βλέπε "The Apology", η απολογία ντε). Εν κατακλείδι; Ακόμα ένα ωραίο δισκάκι των feg στο δισάκι μας, εν αναμονή της εμφάνισής τους στο Up The Hammers του 2020.

Bandcamp