The HIRS Collective

Στα μούτρα και στο στομάχι! Απευθείας, χωρίς κανένα κόλλημα. Μερικά από τα καλύτερα powerviolence σημεία που έχουν παιχτεί τα τελευταία χρόνια θα τολμήσω να γράψω. Είναι όλα τόσο γαμημένα καλά που κάνουν πραγματικά τα αδύναμα μέρη μικρές ασήμαντες ατέλειες. Δυνατό grindcore. Πωρωτικό metalcore. Σάπιο sludge. Σκοτωμένο hardcore. Επίπονο noise.

Νιώθω ότι το να είσαι queer σε έναν κόσμο φανατισμού είναι μερικές φορές συντριπτικό για την ψυχή. Ως τρανς γυναίκα φαίνεται ανήμπορο να εκφραστείς στις μέρες μας. Όσο κι αν λέμε ότι ζούμε στο 2023 και τα μυαλά μας είναι ακόμα πιο ανοιχτά. ΑΡΧΙΔΙΑ! Όπως αποδεικνύεται κάθε μέρα, είτε από τις δράσεις ομάδων, είτε από τα εκλογικά αποτελέσματα, είτε από την δράση σιχαμερών ρατσιστών ανθρώπων, ισχύει το αντίθετο. Ζούμε σε έναν μικρό μεσαίωνα που μέρα με τη μέρα σκοτεινιάζει όλο και πιο πολύ.

Όταν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αγωνίζονται έστω και μέσω της τέχνης για κάποια καταπιεσμένη ομάδα ή οποιονδήποτε άνθρωπο, που παλεύουν για εμάς, για εκείνους, για τους άλλους, με κάνει να νιώθω λίγο περισσότερο ευχάριστα και εν δυνάμει ασφαλής. Όταν η οργή που νιώθουμε σε καθημερινή βάση τοποθετείται σε ένα απτό πράγμα (σε αυτή την περίπτωση στη μουσική) και γίνεται με τόσο φανταστικά ευχάριστο τρόπο, νιώθω ότι αξίζει να το χαρούμε.

Ίσως είναι μόδα. Ίσως έχουμε μπλέξει το political correct και τα αντίθετα. Μπορεί και μερικές φορές να υπερβάλλουμε όντας σε οποιαδήποτε όχθη του ποταμού. Αλλά το ότι το queer κίνημα είναι το νέο underground δεν το αμφισβητεί κανείς. Και μπράβο.

Εδώ λοιπόν υπάρχει άλλη μία μπάντα έτοιμη να προσδιορίσει, να εκραγεί, να επιτεθεί και να προστατεύσει ή ακόμα και να πολεμήσει για μια ιδέα, για την ισότητα, για την διαφορετικότητα και για τα δικαιώματα που πηγάζουν εδώ. Όχι μακριά από αυτό που κάνουν και οι Vile Creature. Αρκεί να καταγράψω ποιοι έχουν βοηθήσει και συνεργαστεί στον δίσκο για να αντιληφθείς και τον ήχο αλλά και τις ιδέες που αντιπροσωπεύουν. Thou, Escuela Grind, Pierce Jordan, Justin Pearson. Shirley Manson, Sunrot, The Punk Cellist, Marissa Paternoster, Frank Iero (MCR), Anthony Green (Circa Survive), Damian Abraham (Fucked Up), Jeremy Bolm (Touché Amoré), Jordan Dreyer (La Dispute), Geoff Rickly, Kayla Phillips, Nate Newton (Cave In, Converge, Old Man Gloom, Split Cranium), Lora Mathis, Chip King (The Body), Full Of Hell, Melt-Banana, Dan Yemin και Ghösh. Τι άλλο να γράψεις. Ταχύτητα, επίθεση και ένας σκασμός από διαφορετικά (κυρίως ακραία) φωνητικά που φτιάχνουν μια απίθανα πολύχρωμη παλέτα. Είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ συνεκτικό για τόσα στυλ metal και ας πούμε πολύ γενικά, punk και core που περιέχει. Όλα τα περάσματα είναι τεχνικά βάναυσα, βαριά και παρανοϊκά. Η ροή είναι ΑΡΡΩΣΤΗ!

Γεμάτο ζωτικό και δίκαιο θυμό. Γεμάτο με απολύτως δολοφονικά riff και φωνητικά. Το "We're Still Here" είναι ένα άλμπουμ που αξίζει τον χρόνο σου και την εκτίμησή σου. Αν και ασύλληπτα δυνατό και σκληρό, απευθύνεται και σε κόσμο εκτός metal.

Bandcamp