Tacoma Narrows Bridge Disaster

Wires/Dream\Wires

Self Released (2015)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 24/09/2015
Ο καλύτερος ίσως post rock / metal δίσκος του 2015 είναι DIY
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Βρετανοί Tacoma Narrows Bridge Disaster όπως είναι προφανές οφείλουν το όνομά τους σε μια καταστροφή. Πιο συγκεκριμένα αυτή της γέφυρας Tacoma Narrows στην Ουάσιγκτον χωρίς -ευτυχώς - ανθρώπινες απώλειες. Αίτια της πτώσης διάφορα κατασκευαστικά σφάλματα, που είχαν ως αποτέλεσμα η γέφυρα αυτή να αποτελεί ένα σημείο αναφοράς ως παράδειγμα προς αποφυγήν για τους επίδοξους μηχανικούς. Αντιθέτως η μπάντα με το "Wires/Dream\Wires" παραδίδει μαθήματα σύγχρονου και εμπνευσμένου post rock/metal που πολλές φτασμένες μπάντες θα ζήλευαν.

Το πρώτο πράγμα που με τράβηξε στο δίσκο είναι το εξώφυλλό του, σαν τις παλιές καλές εποχές που αγοράζαμε ένα δίσκο κρίνοντας μόνο από αυτό. Πραγματικά, είναι ίσως το καλύτερο εξώφυλλο δίσκου για το 2015 κοντράροντας στα ίσια εκείνο των Ahab, και ένα από τα καλύτερα των τελευταίων ετών. Και έτσι η μπάντα κέρδισε το ενδιαφέρον μου με την πρώτη ματιά.

Το περιεχόμενο όμως του "Wires/Dream\Wires" ήταν εξίσου καθηλωτικό. Ο δεύτερος δίσκος των Tacoma Narrows Bridge Disaster είναι ένα αμάλγαμα διαφορετικών επιρροών με ραχοκοκαλιά του το post rock. Στις συνθέσεις του βρίσκει κανείς τα εγκεφαλικά riff των Tool να μπλέκουν με ιδέες που παραπέμπουν στους Long Distance Calling και τους Isis, ενώ η αιθέρια ατμόσφαιρα οδηγεί συνειρμικά σε God Is An Astronaut μερικών δίσκων πίσω στο παρελθόν. Μελωδικά riff, επαναλαμβανόμενες lead γραμμές - σήμα κατατεθέν του ιδιώματος, αλλά και μεταλλικές εξάρσεις στις πιο ακραίες τους στιγμές συνθέτουν ένα πανέμορφο σύνολο, το οποίο σε κανένα σημείο του δεν κουράζει.

Εύκολα θα παρατηρήσει κανείς και ορισμένες αναφορές σε πρόσφατους Solstafir -όσον αφορά κυρίως τη φωνή και την παγερή ατμόσφαιρα των κομματιών- οι οποίες αποτελούν από μόνες τους σημαντικό ατού του δίσκου. Σπουδαίο ρόλο στο συνολικό αποτέλεσμα παίζει και η εξαιρετικά προσεγμένη παραγωγή του, η οποία αναδεικνύει με την καθαρότητα της τις συνθέσεις, ενώ η σχεδόν παντελής απουσία φωνητικών επιτρέπει στα όργανά να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το κουαρτέτο από την Βρετανία κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ακούσματα του 2015 και μάλιστα D.I.Y., το οποίο δύσκολα θα λείπει από την τελική λίστα μου. Ακούστε το εδώ.
  • SHARE
  • TWEET