Striker

Armed To The Teeth

Napalm (2012)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 11/12/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Έχω τελικά πεισθεί. Στον Καναδά οι μεταλλάδες αναπνέουν άλλον αέρα! Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι τοπικοί καλλιτέχνες μάς εκπλήσσουν ευχάριστα με τις δουλειές τους. Πέρυσι μας απασχόλησαν οι Skull Fist. Φέτος την σκυτάλη παίρνουν επάξια οι Striker, μιας και μας χαρίζουν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ στο κίνημα αναβίωσης του παραδοσιακού heavy metal.

Κυκλοφόρησαν την πρώτη τους δουλειά, το EP "Road Warrior" μόλις πριν από τρία χρόνια. Δυστυχώς έγινε γνωστό μόνο σε μικρο κύκλο οπαδών μια και η εταιρία που το κυκλοφόρησε ήταν μικρής εμβέλειας. Μαθεύτηκαν όμως πολύ γρήγορα κυρίως στους underground κύκλους αλλά και σε όσους ψάχνονται ανελλιπώς στη metal μουσική. Έναν χρόνο μετά, η πρώτη full length δουλειά τους, "Eyes In The Night", ήταν στα ράφια των δισκοπωλείων και σίγουρα στις καρδιές όλων των απανταχού οπαδών του παραδοσιακού παλιομοδίτικου ήχου.

Η φετινή χρονιά τους βρίσκει 100% ανανεωμένους και με συμβόλαιο σε μεγάλη πια εταιρία, κάτι που σίγουρα αξίζουν. Πάνω από όλα όμως τα εύσημα λαμβάνουν λόγω της υπέροχης μουσικής τους. Παρ' όλη την καταγωγή τους, οι νότες τους πατάνε γερά κυρίως στο αγγλικό New Wave Of British Heavy Metal με αναφορές και αυτοί σε group όπως οι Angelwitch, Tokyo Blade και Grim Reaper (άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι στο EP τους διασκεύασαν και κομμάτι των τελευταίων) αλλά και το λοιπό ευρωπαϊκό metal των 80s. Πλέοντας και αυτοί στην πορεία που έχουν χαράξει οι Enforcer, White Skull, Cauldron και White Wizzard και άλλοι, καταθέτουν την άποψή τους για το παραδοσιακό metal. Εκφράζονται μουσικά παίζοντας αυτό που ίσως λείπει από τους περισσότερους πατροπαράδοτους μεταλλάδες στις μέρες μας, αυτό που έχει το ρολόι κολλημένο στη δεκαετία του '80. Δυστυχώς, για κάποιους η κίνηση ακούγεται ακόμα και στις μέρες μας πεθαμένη, αλλά ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι σαν τους Striker, να θυμίσουν σε όλους ότι υπάρχουν ακόμα σχήματα που ηχούν φρέσκα. Ακούγοντας τη δουλειά τους νιώθεις αμέσως ότι δίνουν το 100% της καρδιάς τους για το παλιό metal, μια μουσική που έχοντας δυο κιθάρες, μπάσο, drums και κυρίως μια πολύ καλή φωνή πίσω από το μικρόφωνο, δημιουργεί ανατριχίλες στους πάντες. Και αυτοί έχουν έναν χαρισματικό τραγουδιστή, προικισμένο με φωνή που έχοντας μια απόκοσμη χροιά, ηχεί σαν σειρήνα συναγερμού.

Τα τραγούδια που κοσμούν το άλμπουμ έχουν κοφτά σαν ξυράφια riff, γεμάτα μελωδίες που θα σε καθηλώσουν. Το σημαντικό τους στοιχείο είναι η ανελέητα κατακτητική φόρα, σαν να σε διαπερνάει τυφώνας, κάτι που δεν μπορείς να αποφύγεις αν πατήσεις το play ή κατεβάσεις τη βελόνα του πικάπ, αφού ό,τι ακούς σε συνεπαίρνει χωρίς να το έχεις καταλάβει. Οι συνθέσεις ηχούν λυσσασμένες, με ελάχιστες στιγμές χαλάρωσης όπου χρησιμοποιείται μια πιο mid-tempo φιλοσοφία. Παρόλο που καταπιάνονται και αυτοί με κάτι που τείνει να γίνει πια μόδα, έχουν φτιάξει έναν δίσκο που άνετα θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει μέσα στην δεκαετία του '80. Αν τότε θα φαινόταν σύνηθες, τώρα είναι πολύ χαρμόσυνη ύπαρξη και είδηση. Όταν πρωτοακούσεις τις συνθέσεις και φυσικά έχεις οικειοποιηθεί του ύφους θα σου γεννηθούν πρωτόγονα ένστικτα ανεβάζοντας την αδρεναλίνη σου στα ύψη. Οι ρυθμοί εναλλάσσονται από αργούς σε γρήγορους πολλές φορές χωρίς όμως να γίνεται κατά κόρον σε κάθε τραγούδι. Κομμάτια σαν τα "Forever", "Let It Burn", "Fight For Your Life", "Wolf Gang", "Feed My Fire" και "All The Way" θα φέρουν στο μυαλό εκείνα τα αγνά και τιμημένα χρόνια που το metal ήταν πρωτίστως τρόπος ζωής. Οι Striker έχουν συνθέσεις που κινούνται από mid-tempo μέχρι πιο γρήγορες ταχύτητες, παραπέμποντας στα τότε μουσικά πονήματα των καλλιτεχνών που έχουν βάλει τις βάσεις για την μετέπειτα ιστορία του κλασικού heavy metal.

Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι αν συνεχίσουν έτσι, το μέλλον τους ανήκει δικαιωματικά. Τη δουλειά τους χαίρεσαι να την ακούς και να τη διαφημίζεις και στους φίλους σου, γιατί έχει αμεσότητα με τον ακροατή αφού τον κερδίζει από το πρώτο άκουσμα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αρέσκεσαι στο παλιομοδίτικο metal και να μη λατρέψεις και τους Striker. Εύχομαι όλες οι δουλειές τους από εδώ και πέρα να είναι έτσι για να μας ερεθίζουν όλο και περισσότερο την επιθυμία για ακρόαση. Μπράβο ρε μάγκες!
  • SHARE
  • TWEET