Sinner

Crash & Burn

AFM (2008)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 03/11/2008
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο Matt Sinner για μένα είναι μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες μορφές που έχει αναδείξει η Γερμανία, μαζί με τον Kai Hansen. Όλα αυτά τα χρόνια, και με το «προσωπικό» του συγκρότημα, τους Sinner, αλλά και με τους Primal Fear, έχει χαρίσει πολλές ώρες μουσικής απόλαυσης και ικανοποίησης στους οπαδούς. Όλες του οι δουλειές είναι ξεχωριστές και αν μη τι άλλο έχουν βοηθήσει στη διατήρηση καλών metal κυκλοφοριών, αφού ο εν λόγω καλλιτέχνης φαίνεται ότι «το έχει».

Φέτος κυκλοφόρησε η 15η δουλειά του με τους Sinner, με τον απλό και λιτό τίτλο "Crash & Burn", τίτλο που ίσως δεν είναι τυχαίος και αντιπροσωπεύει ακριβώς τα συναισθήματα που προκύπτουν μετά την ακρόαση του. Ο Sinner και η παρέα του έχουν «αποκηρύξει» εδώ και χρόνια τον άμεσο, πιο straight to face γερμανικό heavy metal ήχο των '80s και έχουν υιοθετήσει πιο power στοιχεία σε όλες τις μετέπειτα δουλειές τους, κάτι που δε νομίζω να έχει ενοχλήσει κανέναν, αφού το αποτέλεσμα αποτελείται από ηχητικά διαμάντια.

Το "Crash & Burn" δεν ξεφεύγει και πολύ από τη συνταγή των τελευταίων ετών. Σύγχρονες heavy / power συνθέσεις βουτηγμένες στη μελωδία θα βρουν οι ακροατές και σε αυτήν την προσπάθεια του. Πολύ βασικό συστατικό είναι το ότι, λόγω της εμπειρίας που έχουν οι μουσικοί του συγκροτήματος, δεν κοπιάρουν άλλους, αλλά «γράφουν μουσική» βάσει των εσώψυχων ανησυχιών τους, προσδοκώντας να το εκφράσουν μέσα από τους στίχους και τις συνθέσεις τους.

Οι Sinner για ακόμη μια φορά είναι σε κέφια και μας χαρίζουν ένα δίσκο που δε βαριέσαι να ακούς και, όντας αρκετά εύπεπτος ηχητικά, χαρίζει ωραίες στιγμές στον οπαδό. Είναι από τους δίσκους που δεν κουράζουν, αλλά για όσο διαρκούν κρατάνε καλή παρέα σε όσους βεβαίως αρέσκονται στον εν λόγω ύφος. Από το ομώνυμο πρώτο κομμάτι με τις σαφείς αναφορές στους πρόσφατους Saxon μέχρι και το τελευταίο, οι συνηθισμένες μουσικές μορφές που έχουμε βιώσει μέσα από τους δίσκους της μπάντας δεν έχουν αλλάξει. Γιατί άλλωστε; Ο Mat Sinner έχει βρει έναν άριστο κώδικα επικοινωνίας με τον κόσμο, κάτι που τον έχει κάνει αγαπητό όλα αυτά τα χρόνια. Στο "Crash & Burn", εκτός από τις γνωστές metal φόρμουλες, έχει κάνει και μια κατά κάποιο τρόπο βουτιά στο παρελθόν, φέρνοντας στο μυαλό τους Thin Lizzy. Τα τραγούδια "Heart Of Darkness", "Connection" αποδεικνύουν τα παραπάνω.

Σε γενικές γραμμές οι ταχύτητες είναι πεσμένες, αφού τα τραγούδια είναι ως επί το πλείστον mid tempo. Έχει δοθεί περισσότερο βάση στη μελωδία, παρά στην ταχύτητα. Παρόλο που ο τίτλος βγάζει μια επιθετικότητα, αυτό που σου μένει στο τέλος είναι μια ικανοποίηση, αφού αυτό που ακούς είναι μια συλλογή συνθέσεων που συνδυάζουν ιδανικά την αρμονία με τον hard / metal τσαμπουκά. Μεγάλα ατού του όλου «πακέτου» είναι το εκπληκτικό για μένα εξώφυλλο αλλά και η παραγωγή που έχει γίνει στο δίσκο, η οποία έχει δώσει στα τραγούδια μια φρεσκάδα που μόνο ο Sinner μπορεί να πετύχει.

Στην περιορισμένη έκδοση του album ο οπαδός θα βρει το video του "Revolution", ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι αλλά και τη φετινή επανεκτέλεση του ομώνυμου τραγουδιού από τη δεύτερη δουλειά τους, "Fast Decision", του 1983. Να σημειωθεί ότι από τότε ο μόνος που έχει μείνει στο group είναι ο ιδρυτής του. Όλοι οι υπόλοιποι έχουν παίξει σε groups όπως οι Saxon, Viva, Talon, Thunderhead, Tyran Pace, Victory, Accept, Gravestone, U.D.O., Pretty Maids, κλπ., δείγμα του ότι ο Matt Sinner αποτελεί έναν guru του χώρου.

Το "Crash & Burn" δεν είναι η καλύτερη δουλειά του συγκροτήματος. Είναι όμως άλλο ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του τι πρεσβεύει μουσικά αυτή η παρέα μουσικών. Λέω παρέα, γιατί έτσι ηχεί στα δικά μου αυτιά το τελικό αποτέλεσμα, αφού δεν έχει στημένα σημεία επιτυχίας, αλλά πολλές δόσεις αγνής κατάθεσης ψυχής. Θεωρώ ότι ο κύριος Sinner και μέσα από την προσωπική του μπάντα αλλά και μέσω των Primal Fear είναι «καταδικασμένος» λόγω περίσσιου ταλέντου να μας χαρίζει δουλειές που έχουν όλες μια περίοπτη θέση στη δισκοθήκη μας. Πάρτε λοιπόν μια μπύρα, σηκώστε την ψηλά και ευχηθείτε να είναι καλά σε υγειά ένας άνθρωπος που έχει συμβάλλει όσο λίγοι στο hard / metal, θέτοντας εαυτόν στο πάνθεον της μουσικής. Cheers!

  • SHARE
  • TWEET