Scour

Black

Nuclear Blast (2020)
Από τον Νικόλα Ρώσση, 12/01/2021
Superheros σε supergroup που πέρασε απαρατήρητο; Για περάστε
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Το φλερτ του Anselmo με το black metal πάει χρόνια πίσω στους μετριότατους, αλλά αγαπημένους όταν όλα στη ζωή μου είναι σκατά, lo-fi κατσαπλιάδες Viking Crown και στις κακές παρέες του όταν έκανε περίεργα πράγματα με τον Killjoy των Necrophagia.

Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό και το γεγονός ότι τελευταία ο Φίλιπ δεν είναι και το ίδιο δημοφιλής λόγω κάποιων ιδιαίτερων δηλώσεων που έκανε, η τρίτη κυκλοφορία των Scour πέρασε σχετικά κάτω από το ραντάρ του ευρύτερου metal κοινού. Το γεγονός ότι οι Scour είναι και ένα εν δυνάμει supergroup κάνει την έλλειψη προσοχής απέναντί τους ακόμη πιο περίεργη. Γιατί, ρωτώ. Γιατί;

Τα πράγματα είναι όμως απλά. Οι Scour έχουν κυκλοφορήσει τρία έξω φρενών ΕΡ με 6 τραγούδια το καθένα, τα οποία διαθέτουν από τα καλύτερα πλακ μετολ εκεί έξω. Πάμε λοιπόν.

1. Τα μέλη από Agoraphobic Nosebleed, Pig Destroyer και Misery Index παίζουν τις κάλτσες τους και γράφουν διαγαλαξιακά φοβερές συνθέσεις. Μιλάμε για μπον φιλέ ποιότητα.

2. Ο Φιλ τώρα που έχει κάψει το λαρύγγι του και μιλάει σαν χαλασμένο αλυσοπρίονο, καταφέρνει κατά λάθος και δίνει νέα πνοή στο αμερικανικό black metal.

3. Στο τραγούδι "Doom" συμμετέχει ο μεγάλος ηθοποιός της γενιάς μας, Jason Momoa, δηλαδή ο Άκουαμαν, ο πρώην της Καλίσις, ο Καλ ο Ντρόγκο και ακούγεται σαν γουρούνι στο σακί και παρόλα αυτά δίνει μια φοβερή αίσθηση grind στο τραγούδι. Τον συμπαθώ.

4.Ο Erik Rutan των Hate Eternal (στο "Doom") και ο Pat O’Brien των Cannibal Corpse (στο "Flames") κάνουν σύντομες guest εμφανίσεις σολάροντας έτσι για το κερασάκι στην τούρτα, χωρίς βέβαια να αλλάζουν και κάτι σημαντικό στο αποτέλεσμα να λέμε και την αλήθεια.

5. Αν και ΕΡ διάρκειας 15 λεπτών, όπως και οι προκάτοχοι του το "Red" και το "Grey", είναι όλα στο 100%, δίχως filler tracks, άντε ίσως ένα, το "Microbes", το οποίο όμως όταν πήγαινα ακόμα γυμναστήριο με έκανε Κόναν.

6. Η παραγωγή δεν είναι από τετρακάναλο με ρεύμα από γεννήτρια, μάλλον το αντίθετο, αλλά ούτε Dimmu Borgir dolby surround. Έχει τη βρώμα που χρειάζεται. Με μέτρο και σεβασμό.

Δεν ξέρω γιατί δεν βγάζουν ένα νορμάλ δίσκο να ηρεμήσω, αλλά υποθέτω ότι για όλα φταίει ο Anselmo. Δεν πειράζει όμως. Η ποιότητα έρχεται πάνω από την ποσότητα.

  • SHARE
  • TWEET