Robert Plant

There’s an angel at the gate singing / He’s heaven sent / He feeds the flame of everlasting love

Το ότι εδώ και δεκαπέντε χρόνια για κάθε νέο άλμπουμ του Robert Plant βάζουμε στοίχημα για το αν θα ακολουθήσει τις αμερικάνικες folk ή τις παραδοσιακές αφρικανικές επιρροές του, είναι από μόνο του ενδεικτικό για το πόσο μακριά βρίσκεται ο καλλιτέχνης από οτιδήποτε με ανοικτό πουκάμισο και τσιρίδα.

Γιατί -για να πούμε και μια αλήθεια- αυτό που κάνει τώρα ο άλλοτε «Χρυσός Θεός», δεν έχει στην φιλοσοφία του μεγάλη διαφορά  από αυτό που πραγματοποίησαν οι τέσσερις νεαροί από την Αγγλία στα τέλη του 60 αλλάζοντας τη μουσική.

Όπως λοιπόν οι Led Zeppelin έπαιξαν την μουσική του Willie Dixon, του Howlin’ Wolf και του Robert Johnson με τον δικό τους τρόπο και εντελώς διαφορετικά από οποιονδήποτε άλλο από τους εκατοντάδες που το επιχειρούσαν την ίδια εποχή, έτσι και τώρα ο Plant δοκιμάζει να μεταφέρει το πνεύμα μιας άλλης μουσικής στο κοινό.

I'd bare my heart to you / If you will understand

Σίγουρα δεν αλλάζει τον κόσμο τώρα πια αλλά μπορεί και καταθέτει μια όμορφη και γεμάτη στυλ αλήθεια. Με τα μοντέλα των καταπληκτικών "Mighty Re-Arranger" (από άποψη συνθέσεων και φιλοσοφίας) και "Raising Sand" (σε «βάθος» και «χρώμα» παραγωγής)  να μπλέκονται -όπως είχε συμβεί στο παρελθόν στο "Band Of Joy" - το φετινό πόνημα στέκεται και αυτό ψηλά στην σπουδαία δισκογραφία του σπουδαίου τραγουδιστή.

Στο πρώτο άκουσμα βέβαια χάνει, όπως ακριβώς και οι δύο προκάτοχοί του, γιατί ο Plant έχει εγκαταλείψει απολύτως συνειδητά το κυνήγι του single ακολουθώντας μια άλλη αποστολή, αυτής της αισθαντικότητας και της  μαστοριάς στον ήχο και στην ενορχήστρωση.

Κινούμενο σε χαλαρούς ρυθμούς, είτε αυτοί παραπέμπουν στο Μαρόκο, είτε στο κλασικό rock και με έντονο τον ερωτισμό στην ερμηνεία το άλμπουμ καταφέρνει μια σπάνια συνοχή που θα οδηγήσει τελικά σε συνεχείς ακροάσεις.

Uneducate the noble savage / The great white father’s word is law

Με εξαίρεση τις δύο πιο πολιτικές - όχι τυχαία και τις πιο ηλεκτρικές - συνθέσεις ("New World..." & "Carving Up The World Again... A Wall And Not A Fence") αλλά και το "Bones Of Saints" με το διαχρονικό αντιπολεμικό μήνυμα, τα υπόλοιπα τραγούδια ακουμπάνε πιο προσωπικά θέματα του στιχουργού Plant.

Ο παραγωγός Plant από την άλλη, επιλέγει να χτίσει το άλμπουμ με στρώματα ήχων και οργάνων δημιουργώντας ένα τέλειο καμβά για την φωνή του που δεν σκεπάζει αλλά ζωντανεύει τα πάντα.

Και αν στο "Keep It Hid" καταφέρνει να ζεστάνει με τη φωνή του τα sci-fi synthesizer, στο εξαιρετικό ντουέτο με την Chrissie Hynde ("Bluebirds Over the Mountain") λάμπει και με τις δύο ιδιότητες μετατρέποντας ένα κλασικό rocκabilly σε φουτουριστικό βαρύ folk με ένα απίθανο συνδυασμό φαινομενικά αταίριαστων φωνών αλλά κυρίως οργάνων -με το βιολί και την ηλεκτρική κιθάρα να δένουν με τα synthesizer.

I'm seeking love and glory just like I always dο / The bosom of the freedom I very rarely choose

Το τελικό αποτέλεσμα εντυπωσιάζει όντας ανένταχτο και μοναδικό, ένα πραγματικό κόσμημα που μοιάζει σαν σμιλευμένο από κορυφαίους μάστορες από όλες τις γωνιές της γης.
Μπορείς να το χαρακτηρίσεις folk, rock, blues, world, traditional ακόμα και ηλεκτρονικό ή jazz σε στιγμές. Ο λόγος:  Οι δημιουργοί του (εξαιρετικοί και πάλι οι Sensational Space Shifters) δεν έχουν στεγανά και χρησιμοποιούν όργανα και φόρμες κατά το δοκούν και όχι ψυχαναγκαστικά κυνηγώντας ένα συγκεκριμένο στυλ.

Εκλεκτικός όσο και ελεύθερος καλλιτεχνικά, ο Robert Plant γερνά πιο γοητευτικά από όλους τους θεούς του rock. Εξερευνά την μουσική σαν  άπειρος νέος και επεξεργάζεται το αποτέλεσμα ως έμπειρος επαγγελματίας παραδίδοντας τελικά ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, όπως κάνει ανελλιπώς τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

*Αν δεν έχεις ιδέα για αυτά τα τελευταία ποιοτικά και παραγωγικά χρόνια πάτα εδώ.