Primal Fear

Οι Primal Fear είναι από τα σχήματα που, αν ασχολείσαι ενεργά με το ευρωπαϊκό power metal, σίγουρα τους ξέρεις και έχεις άλμπουμ τους. Από την πρώτη δισκογραφική τους απόπειρα το 1998 μέχρι και σήμερα, προσφέρουν μόνο καλές δουλειές στον ακροατή. Είναι από τα σχήματα που δεν πρωτοπορούν ηχητικά, πατώντας κυρίως στο μεγαλείο και την ιστορία των Judas Priest, αλλά και στα όποια κλισέ του είδους, αλλά το πολύ σημαντικό είναι ότι όταν ακούς ένα τραγούδι τους καταλαβαίνεις αμέσως ποιοι είναι. Βέβαια μεγάλο ρόλο έχει και ο frontman του σχήματος, Ralf Scheepers, αφού η φωνή του είναι μια από τις πιο αναγνωρίσιμες που υπάρχουν. Σίγουρα οι Primal Fear θα ήταν άλλο σχήμα χωρίς αυτόν στα φωνητικά.

Δύο χρόνια μετά το πολύ καλό "Unbreakable", τη σκυτάλη παίρνει το "Delivering The Black". Δεν σας κρύβω ότι πριν την ακρόαση περίμενα ένα άλμπουμ που θα έχει απλά και μόνο ωραία και αξιόλογα τραγούδια που θα ακουστούν και θα ενισχύσουν το όνομα και την φήμη τους. Όταν όμως πατάς το play ξαφνιάζεσαι ευχάριστα, αφού ό,τι ακούς είναι υψηλής -παραδόξως- ποιότητας. Οι Primal Fear εννοείται ότι δεν έχουν χαλάσει, αλλοιώσει ή αλλάξει τον ήχο των συνθέσεών τους. Για ακόμα μια φορά ο οπαδός θα ακούσει το στυλ στο οποίο τον έχουν συνηθίσει. Κοφτά κιθαριστικά μέρη, στακάτα μελωδικά riff, δυνατές συνθέσεις που ποικίλουν ανάλογα την ταχύτητα που το συγκρότημα επιθυμεί να δώσει, τρομερά φωνητικά από τον Scheepers, άκρως τσαμπουκαλεμένα και ατμοσφαιρικά mid tempo σημεία που θα σε καθηλώσουν, αποτελούν τον σκελετό άλλης μιας κυκλοφορίας του σχήματος. Ο ακροατής θα βρει και σε αυτόν τον δίσκο σύγχρονες heavy / power συνθέσεις με ευκολομνημόνευτα ρεφρέν, βουτηγμένες στη μελωδία και πολλά σημεία που θα τον ξεσηκώσουν.

Η νέα χρόνια που ήδη διανύουμε όμως τους έχει βρει πολύ ανανεωμένους από ότι φαίνεται από το τελικό αποτέλεσμα. Έτσι η μόνιμη πια σύνθεση των Alex Beyrodt (κιθάρα), Maguns Karlsson (κιθάρα), Matt Sinner (μπάσο / φωνητικά), Randy Black (drums) και Ralph Scheepers (φωνή) έχει κάνει κάτι πολύ εύκολο γι' αυτούς. Έχουν απλά συλλέξει τις πολυετείς εμπειρίες τους σαν μουσικοί και παίζουν τραγούδια που κάθε ακροατής του ιδιώματος θέλει να ακούσει. Το εν λόγω line-up έχει δώσει μια άλλη δυναμική σε κάθε τραγούδι ικανοποιώντας και τον πιο απαιτητικό οπαδό. Αν είσαι πιστός οπαδός τους θα χαρείς, αφού θα ακούσεις τα καλύτερα σε σύνολο δίσκου τραγούδια που έχουν γράψει τα τελευταία χρόνια. Αν πάλι δεν είσαι πωρωμένος οπαδός τους, αξίζει να τους ακούσεις γιατί προσφέρουν απλά μαθήματα σύγχρονου power metal. Αν, τέλος, δεν τους ξέρεις καθόλου, και τους ανακαλύψεις με την νέα τους προσπάθεια, πάντα σκεπτόμενος αν είναι μέσα στα μουσικά σου γούστα, λογικά θα τους αγαπήσεις και θα ασχοληθείς πολύ μαζί τους πια.

Το "Delivering The Black" σίγουρα δεν προσφέρει κάτι καινούργιο ή προοδευτικό, αλλά μόνο καλή μουσική, εκτελεσμένη από ειδικούς του χώρου που εδώ και χρόνια αφενός αποδεικνύουν γιατί έχουν αποκτήσει τέτοιας φήμης όνομα αλλά και αφετέρου ότι έχουν πολύ μεράκι για ό,τι κάνουν. Σε όλα αυτά προσθέστε και την πολύ καλή παραγωγή που έχει γίνει στις συνθέσεις και θα έχετε ένα γεμάτο «πακέτο», που χαίρει της προσοχής μας. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι στο άλμπουμ κάνει και guest εμφάνιση η Liv Kristine (Leave's Eyes, ex-Theatre Of Tragedy), συμμετέχοντας με δεύτερα φωνητικά στο τραγούδι "Born With A Broken Heart".

Για τους πιο φανατικούς, η deluxe έκδοση θα έχει τρία bonus κομμάτια, τα "Innocent Man", "Man Without Shadow" και "When Death Comes Knocking (single edit)", και επιπλέον ένα DVD με τα video clip των "When Death Comes Knocking" και "King For A Day", καθώς και το «making of» του άλμπουμ. Η ιαπωνική κόπια θα έχει ό,τι και η deluxe έκδοση, με bonus το "Born With A Broken Heart (single edit)". Άκρως ικανοποιητικό υλικό για συλλέκτες!

Οι Primal Fear είναι και πάλι σε κέφια και, αντί να συνθέτουν αρκετά ίδια τραγούδια που να τους διατηρούν απλά στο προσκήνιο, μας χαρίζουν πολλά και καλά κομμάτια μουσικής που αξίζει να περάσεις μαζί τους πολλές ώρες. Τελικά η όποια εμπειρία των μουσικών που απαρτίζουν την μπάντα μάλλον δρα ευεργετικά για τα αυτιά του οπαδού. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως κρατιούνται στην επιφάνεια τόσα χρόνια. Για πόσα ακόμα είμαι πολύ περίεργος... Αν όμως είναι να συνεχίσουν έτσι και να μας δίνουν άλμπουμ σαν το "Delivering The Black", ε, τότε καλύτερα να τους κάνουμε ενέσεις αναβολικών για να μείνουν πολλά χρόνια ακόμα στο προσκήνιο. Τι λέτε, αξίζει;