Sky Saxon And The Seeds live

07/10/05, Gagarin 205, Αθήνα

Το βράδυ της Παρασκευής στο Gagarin ήταν από κάθε άποψη ξεχωριστό καθώς η σκηνή του υποδεχόταν μουσικές, συγκροτήματα και κοινό ενός ξεχωριστού είδους μουσικής, που χρωμάτισε και χαρακτήρισε έντονα τη δεκαετία του '60, επηρεάζοντας ποικιλοτρόπως την pop αντίληψη εκείνης της εποχής. Oι ακατέργαστοι garage ήχοι λοιπόν και η ψυχεδέλεια είχαν την τιμητική τους, με τους Έλληνες Teddy Boys From The Crypt, Meanie Geanies, και Yesterday's Thoughts να προετοιμάζουν, με τον καλύτερο ομολογουμένως τρόπο, το έδαφος για μια από τις μεγαλύτερες και επιδραστικότερες φυσιογνωμίες της flower generation, τον Sky Saxon με την παρέα του, τους Seeds.

Ο φωτισμός στο Gagarin δυνάμωσε γύρω στις 21.15 όταν στην σκηνή εμφανίστηκαν οι Teddy Boys From The Crypt. Χωρίς πολλά λόγια το κουαρτέτο ανέβασε εξ' αρχής τις εντάσεις στο κατακόρυφο με τους ενισχυτές να παίρνουν φωτιά και με τους garage ήχους να ηλεκτρίζουν την ατμόσφαιρα. Ο χαρακτηριστικός ήχος των πλήκτρων, ο κοφτός ήχος των απανωτών κιθαριστικών riff και η πραγματικά ανεπανάληπτη ένταση που έβγαζε η σκηνική παρουσία των Teddy Boys χαρακτήρισε την εμφάνιση τους και κατάφερε να ζεστάνει το κοινό που εξακολουθούσε ως εκείνη την ώρα να καταφθάνει στο χώρο. Από το χωρίς σταματημό setlist τραγουδιών των Teddy Boys ξεχώρισε η δικιά τους σύνθεση "What Kind Of Love" αλλά και η καταιγιστική εκτέλεση του "Greenfuz".

Έπειτα από το απαραίτητο μικρό διάλειμμα, στη σκηνή του Gagarin ανέβηκαν οι Meanie Geanies, αποτελούμενοι από τέσσερις γυναικείες παρουσίες και τη μοναδική αντρική φυσιογνωμία να κάθεται πίσω από τα τύμπανα. Την προσοχή των παραβρισκομένων τράβηξε ευθύς εξ' αρχής η σκηνική παρουσία του συγκροτήματος, που δημιουργήθηκε στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του '90, με την punk αισθητική του και ενώ το "My Βaby She's Gone" ξεδίπλωνε την οργή του στην ατμόσφαιρα, όλα έδειχναν να βρίσκουν τη συνοχή τους. Οι "πρωτόγονοι" ήχοι της κιθάρας, τα μελωδικά περάσματα των πλήκτρων, το πολύ δυνατό rhythm section και, κυρίως, οι μεγάλες φωνητικές δυνατότητες της τραγουδίστριας απογείωσαν στα ύψη συνθέσεις όπως το "She's Wicked" - ο Rudi Protrudi σίγουρα θα χαμογελούσε με νόημα αν το άκουγε- και το "Won't Be By Your Side". Και επειδή φυσικά είναι πραγματικά αδύνατο μέσα σε μια τέτοια βραδιά με τόσες μπάντες του είδους να μην ακουστεί το "Strychnine" των Sonics, οι Meanie Geanies δε μας διέψευσαν, επιχειρώντας μια εκτέλεση αυξημένων ταχυτήτων η οποία προκάλεσε τον ενθουσιασμό του κοινού, όπως άλλωστε και εν γένει η παρουσία τους.

Στη συνέχεια της βραδιάς οι garage ήχοι ήρθαν να δώσουν τη θέση τους σε αυτούς της ψυχεδέλειας καθώς οι Yesterday's Thoughts ανέλαβαν να μας ταξιδέψουν στην άλλη πλευρά του ατλαντικού των μέσων της δεκαετίας του '60, εκεί όπου μια νέα ανερχόμενη σκηνή ξεδίπλωνε τα πρώτα ψυχεδελικά της όνειρα. Το τετραμελές συγκρότημα βρέθηκε πάνω στη σκηνή γύρω στις 23.00 ξεδιπλώνοντας τις αρετές ενός σφιχτοδεμένου συνόλου το οποίο ως κεντρική φυσιογνωμία είχε έναν άνθρωπο με πραγματικά τεράστιες εκφραστικές δυνατότητες στη φωνή του που παράλληλα προσέφερε ένα ιδιαίτερο στυλ παιξίματος των πλήκτρων. Οι Yesterday's Thoughts, στην ώρα που τους αναλογούσε, κατάφεραν να καθηλώσουν το κοινό με ορισμένα αργόσυρτα κομμάτια σπάνιας ομορφιάς και δικής τους έμπνευσης -φρόντισαν να μας πληροφορήσουν άλλωστε για την επερχόμενη κυκλοφορία του καινούργιου τους δίσκου με τη συμμετοχή του Sky Saxon-, με τα υπνωτικά πλήκτρα, άλλες φορές να αυτοσχεδιάζουν και κάποιες άλλες να δημιουργούν το κατάλληλο backround για τα κιθαριστικά ξεσπάσματα. Προς το τέλος της εμφάνισής τους οι εντάσεις ανέβηκαν στο ζενίθ με το "Like Everybody Else" να υποχρεώνει τους παραβρισκόμενους να λικνίσουν το σώμα τους και να προετοιμάζει κατάλληλα την ατμόσφαιρα για τους Seeds.

Το ρολόι σημάδεψε μεσάνυχτα όταν η αυτού εκκεντρικότης Sky Saxon με τη συνοδεία του έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή εν μέσω χειροκροτημάτων και επευφημιών. Οι πολύχρωμες φορεσιές των μουσικών, η καταλυτική βελτίωση του φωτισμού και οι πρώτες νότες που βγήκαν από τους ενισχυτές των Seeds έκαναν το κοινό να πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής το άναρχο ψυχεδελικό όραμα που τόσα χρόνια ο Saxon κτίζει και συντηρεί. Πρώτη λοιπόν ιδιαίτερη στιγμή της εμφάνισης έμελλε να είναι το "Can't Seem To Make You Mine", η πρώτη μεγάλη επιτυχία των Seeds που παρ' όλα τα χρόνια που πέρασαν διατήρησε την τρομερή εσωτερική του ένταση και τα acid στοιχεία που του έδωσαν την πρωτοποριακή του αίγλη. Το "Up In Her Room" με τη χαρακτηριστική μελωδική γραμμή στην κιθάρα έδωσε το έναυσμα στην αίθουσα για χορό κάτι που από ώρα συνέβαινε στη σκηνή καθώς όλα τα μέλη του συγκροτήματος με πρωτοστάτη τον Sky Saxon έκτιζαν μια ομολογουμένως εντυπωσιακή σκηνική παρουσία. Οι φωνές του πολυσυλλεκτικού κοινού με το ευρύτατο φάσμα ηλικιών ενώθηκαν με αυτή του χαρισματικού frontman στους στίχους του "Nobody Spoil My Fun" με την ένταση των ενισχυτών να "χτυπάει κόκκινο" κάνοντας κυριολεκτικά την αίθουσα να σείεται. Στο απόλυτο Seeds κομμάτι "Pushin' Too Hard" με την ωμή garage rock αισθητική του τα πράγματα απομακρύνθηκαν από τον έλεγχο και το κοινό, συμπεριλαμβανομένου και του Ινδιάνου -όσοι παραβρέθηκαν καταλαβαίνουν για ποια persona μιλάω-, μετατράπηκε σε μια άμορφη μάζα χορού. Ο Sky Saxon αφού ασχολήθηκε για λίγα λεπτά με τον Bush, μη εκφέροντας και την καλλίτερη δυνατή άποψη για το άτομο του, καληνύχτισε και αποσύρθηκε παρέα με τους Seeds.

Το πράγμα βεβαίως δεν είχε τελειώσει εδώ και όσοι βιάστηκαν να χρήσουν ως κορυφαία στιγμή της βραδιάς την εκτέλεση του "Pushin' Τoo Ηard" ενδεχομένως να έπεσαν έξω. Μια πραγματικά δυνατή και απολύτως χαοτική εκτέλεση του "Summertime Βlues" έκανε τους πάντες να πλημμυρίσουν από ευφορία και ένταση, και κάποιους άλλους να αναρωτηθούν από που αντλεί τόση ενέργεια ένας άνθρωπος ο οποίος διανύει αισίως την 7η δεκαετία της ζωής του. "Try To Understand", το ευδαιμονικό συναίσθημα που χαρίζει η μουσική σε όσους ασχολούνται με αγάπη και συνέπεια μαζί της, υπερκαλύπτει τέτοιου είδους ανασταλτικούς παράγοντες όπως είναι η ηλικία. "Try To Understand...".