Pilgrimz

«Προσπεράστε το ομολογουμένως κακόγουστο εξώφυλλο και πηγαίνετε κατ' ευθείαν στο περιεχόμενο». Αυτή η ετικέτα έπρεπε να δεσπόζει στην πλαστική θήκη του cd προς αποφυγή παρανοήσεων. Χώρια που η όλη αισθητική δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτική του μουσικού ύφους, καθώς σε προϊδεάζει για punkίζουσες καταστάσεις. Καλά, για τη φωτογράφηση δε γίνεται καν λόγος, αφού το image σου φέρνει κατά νου μία garage-meets-punk εκδοχή του Elvis.

Τα φαινόμενα όμως απατούν, επειδή οι Δανοί Pilgrims μπορεί αισθητικά να δείχνουν άκυροι, αλλά μουσικά παρουσιάζονται παραπάνω από σοβαροί. Πιο συγκεκριμένα, το στυλάκι τους αποδεικνύεται κατά μία έννοια πολύπλευρο, καθώς πατά τόσο σε ευθείς μεταλλικές, όσο και σε post-hardcore βάσεις. Κάτι σα να λέμε λίγο απ' όλα, δίχως ευτυχώς να καταντούν αχταρμάς. Σημαντικό μείον ίσως αποτελεί η έλλειψη hits, με εξαίρεση το εναρκτήριο track. Το σύνολο παρ' όλα αυτά ενδέχεται να αποζημιώσει τους φίλους του ήχου, καθώς κυλά ομαλά στις ακροάσεις. Οι συνθέσεις βρίσκονται σε ικανοποιητικό επίπεδο, με κάμποσες πιασάρικες στιγμές (βλ. τα γκάζια στο "Jimmy’s Castle"), αλλά και πολλά αργά groovy μέρη να συντελούν στο σχηματισμό μίας εξαιρετικής ροής.

Εν κατακλείδι, μπορεί να μη μιλάμε για κάτι καταπληκτικό, αλλά όπως και να 'χει αξίζουν μια μερίδα προσοχής. Κι ας δείχνουν κάπως απαράδεκτοι. Το τονίζω πολύ θα μου πείτε, αλλά ειλικρινά, αν πετυχαίνατε αυτό το εξώφυλλο στις προσφορές, θα το αγοράζατε έστω από περιέργεια;