Paul Simon

So Beautiful Or So What

Hear Music (2011)
Από τον Μανώλη Γεωργακάκη, 29/08/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Σχεδόν αγανακτώ όσο σκέφτομαι πόσο εύκολη είναι η υπόκλιση ενώπιων του -κάθε- καινούριου δίσκου του Paul Simon. Το σημαντικότερο ήμισυ των Simon & Garfunkel έγραφε ανέκαθεν θεσπέσια τραγούδια και ίσως να έγραψε ήδη όλα όσα θα μείνουν ασυζητητί στην ιστορία για να αγαλλιάζουν τα αυτιά των εγγονιών των εγγονιών μας. Η μουσική του, όμως, είναι συχνά πλέον πρόκληση. Πιθανότατα προτιμά, στα εξηνταπολλά, να δοκιμάζει τα όρια των κανόνων της γραφής - αυτών που ο ίδιος έθεσε για γενιές ολόκληρες. Η χλιαρότητα με την οποία αριστεύει ξανά, με το "So Beautiful Or So What", εμπαίζει τον ακροατή που πάντα θα ζητά να ακούσει ένα νέο μεγαλειώδες "Bridge Over Troubled Water".

Κι όμως, η μουσική του παραμένει αυτή η αλλοπαρμένη εύπεπτη γλυκιά αστική folk που δοξάζει την απλότητα. Δεν επιχειρεί τις γεροντικές παλαβομάρες άλλων. Αν προσέξει λιγάκι ο παλαιόθεν θαυμαστής, θα βρει πολλές εμμονές από άλλες δεκαετίες της δισκογραφίας του πολύ μεγάλου Αμερικανού songwriter. Δυστυχώς, δε θα βρει ακριβώς την pop ευθύτητα που θεμιτά αναζητά, αλλά -πού ξέρεις;- μπορεί η όποια world παγκοσμιότητα και ο εκ νέου συνδυασμός των Χριστουγέννων με την αντιπολεμική διαμαρτυρία να αρκούν. Τα δε εκσυγχρονιστικά -πλην όμως διακριτικά και όχι ακόμη κιτς- sample και loop μπορούν να χρησιμεύσουν ως χοντροειδές άλλοθι για όποιον στραβοκουρεμένο νεανία τολμήσει να ασχοληθεί με τους υπνωτικούς μουσικούς του μπαμπά ή του μπαμπά του μπαμπά. Εγώ πάντως αγανακτώ και ακούω βερεσέ τα περί δημιουργού που ζει στην εποχή του. Ήδη από το '90 με ενοχλούν.

Σε αντίθεση με την, προφανώς λόγω Brian Eno, κάποια αναμενόμενη ψυχρότητα του εξαιρετικού "Surprise" (2006), το "So Beautiful Or So What" επιστρέφει σε τρυφερότερους ήχους. Μελωδική ελαφρότητα και ήρεμο κέφι, υποτονικός ακουστικός στόμφος, γνώριμα συστατικά. Μερικές δομές, όμως, πιθανόν να σοκάρουν, πιθανόν να ξαφνιάζουν, πιθανόν και να κουράζουν. Για να πατσίσει αυτή του την τόλμη, ο σοφός συνθέτης συγκρατεί το ενδιαφέρον με καλογραμμένες ιστορίες. Ο έμπειρος και ταλαντούχος στιχουργός κατέχει την απλότητα της -παρά τω metro- ποίησης των πόλεων της σκεπτόμενης πολυτελούς βορειοανατολικής Αμερικής, το χιούμορ και το ρομαντικό βλέμμα που απαιτεί η επιβίωση ανάμεσα στον πριαπισμό των ουρανοξυστών. Η υπερβολή στην ενασχόληση με τα θεία ισορροπείται πάντα από την πονηριά του αστείου, ακόμη και το πιο γλυκερό και βαρύ μήνυμα εξαγοράζεται. Πώς να το κάνουμε; Όταν ξέρεις να γράφεις τραγούδια, ξέρεις να γράφεις τραγούδια.
  • SHARE
  • TWEET