Του αρέσει διαρκώς να αναθεωρεί τις απόψεις του για συγκροτήματα του παρελθόντος και να ταξινομεί ανάλογα τη δισκοθήκη του. Λατρεύει το hard rock των δεκαετιών '70 και '80 αλλά ενίοτε κρυφοκοιτάζει...

Nine Inch Nails
Tron: Ares (Original Motion Picture Soundtrack)
Δυστοπικά ηλεκτρονικά ηχοτόπια που δημιουργούν ατμόσφαιρα ανάλογη με το κλίμα της ταινίας
Το "Tron" είναι ένα franchise ταινιών επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή τον Jeff Bridges στις δύο πρώτες, το οποίο ξεκίνησε το 1982 με την μουσική της ταινίας να την αναλαμβάνει ο Wendy Carlos με τη συμμετοχή της London Philharmonic Orchestra αλλά και δύο τραγούδια από τους Journey. Συνεχίστηκε το 2010 με το 2ο μέρος "Tron: Legacy" με την ανάθεση του soundtrack στο διάσημο ντουέτο των Daft Punk επίσης με τη συμμετοχή ορχήστρας, οι οποίοι συμπτωματικά διέλυσαν ακριβώς μετά από αυτή την κυκλοφορία.
Φτάσαμε αισίως στην τρίτη συνέχεια της ταινίας που κυκλοφορεί το επόμενο διάστημα με ανάθεση της μουσικής στο δίδυμο Trent Reznor και Atticus Ross διάσημοι φυσικά από τους Nine Inch Nails, τους πρωτοπόρους του industrial metal αλλά και με πάρα πολλά soundtrack στο ενεργητικό τους. Αυτό είναι το δεύτερο soundtrack για τους δύο για φέτος, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορούν μουσική για ταινία με το όνομα του συγκροτήματος.
Αυτή η επιλογή δεν είναι τυχαία. Αποτυπώνεται στην ηχογράφηση και στην ατμόσφαιρα που απορρέει από την ταινία. Οι Reznor και Ross απορρίπτουν τη λογική της ορχήστρας αυτή τη φορά καθώς δημιουργήσαν μουσική σε πλήρη αρμονία και προέκταση με τους φυσικούς ήχους και την εξέλιξη της ταινίας. Σε σημεία που μπερδεύεσαι και δυσκολεύεσαι να κατανοήσεις αν είναι κάποιο απόσπασμα της ταινίας ή το μουσικό σκέλος.
Υπάρχουν όμως και τέσσερα τραγούδια και εδώ είναι που δικαιολογείται απόλυτα το όνομα των NIN στο εξώφυλλο του soundtrack. Ανάμεσά τους και το " Who Wants to Live Forever?", ένα καταπληκτικό ντουέτο του Reznor με την ανερχόμενη indie pop τραγουδίστρια Judeline. 24 συνθέσεις στο σύνολο μαζί με τα τραγούδια, στην πλειοψηφία τους διάρκειας δύο με τριών λεπτών, τα μοτίβα των οποίων μεταβάλλονται ανάλογα με τη σκηνή. Ξεχωρίσαμε τις δύο συνθέσεις με πιάνο "Still Remains" και "No Going Back" με τους υπέροχους vocalισμούς.
O Reznor γνωρίζει απόλυτα που βαδίζει μουσικά και πραγματοποιεί πειραματισμούς που του «βγαίνουν», ακολουθώντας μια λογική που δοκιμάστηκε πρώτη φορά από τον δικό μας Vangelis στο Blade Runner. Το αποτέλεσμα κρίνεται άκρως επιτυχημένο.