Nailed To Obscurity

Όταν ακούω τη φράση «μελωδικό doom/death» οι αυτόματοι συνειρμοί επιτίθενται και με μεταφέρουν πίσω στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν στο είδος γινόταν το μάλε βράσε. Τώρα όμως ήρθε το ξημέρωμα του 2019, οι αναμνήσεις υποχωρούν και βαθιά αμφιβολία με κυριεύει με το άκουσμα της παραπάνω φράσης, φοβούμενος ότι θα ακούσω κάτι ξεπερασμένο ή κάτι που απευθύνεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό. Οι Nailed To Obscurity από το Esens, μια μικρή πόλη στον γερμανικό Βορρά, μετρίασαν και τελικά νίκησαν τον σκεπτικισμό μου με σχετική άνεση.

Αν και φέρουν περήφανα το λάβαρο του μελωδικού doom/death, η παραπάνω περιγραφή μάλλον αποπροσανατολίζει παρά υπογραμμίζει τη μουσική τους. Καταρχήν, δεν υπάρχει τίποτα death metal εδώ πέραν των φωνητικών του Raimond Ennenga, η βαθιά φωνή του οποίου ηχεί περισσότερο - οποία έκπληξις - «ευγενική» παρά ακραία. Όλο το ζουμί βρίσκεται στις κιθάρες των Jan-Ole Lamberti και Volter Dieken (ιδρυτές και βασικοί συνθέτες της μπάντας), κιθάρες οι οποίες ελάχιστα δημιουργούν πραγματικά riff αλλά αντίθετα αρέσκονται στην εξερεύνηση αργόσυρτων ατμοσφαιρών και ηλεκτρισμένων μελωδιών, παίζοντας συχνά πολύ ψηλά στις ταστιέρες.

Η περαιτέρω εξερεύνηση αυτής της κιθαριστικής ατμόσφαιρας είναι και το σημείο που διαφοροποιείται το "Black Frost" από τα τρία προηγούμενα άλμπουμ τους και αξίζει να βγάλει κανείς το καπέλο στους NTO για την πρόθεσή τους να ακουστούν ατμοσφαιρικοί μόνο με αγνά μέσα και χωρίς πλήκτρα, άλλα όργανα ή ψηφιακά βοηθήματα. Το επιτυγχάνουν, αφήνοντας παράλληλα σαφή και μεγάλο χώρο στο rhythm section των Carsten Schorn και Jann Hillrichs να εμπλουτίσουν αισθητικά τη μουσική, φλερτάροντας συχνά με προοδευτικές ιδέες και διαθέσεις. Τα καθαρά φωνητικά που προσθέτει ο Ennenga εδώ κι εκεί, εκτός από ιδιαιτέρως εύστοχα και καλαίσθητα, δημιουργούν και υποψίες για την πιθανότητα ενός ακόμα μελωδικότερου μέλλοντος.

Ίσως έχει προκύψει ήδη από τα συμφραζόμενα ότι οι NTO κινούνται αισθητικά κοντά στους Opeth της περιόδου εκεί κοντά στο 2000, με περισσότερες μελωδίες και λιγότερα περίτεχνα riff. Το "Black Frost" περιέχει κάποια εξαιρετικά tracks όπως τα "Tears Of The Eyeless" και "The Aberrant Host" στα οποία ο Ennenga χρησιμοποιεί εκτεταμένα τα εκφραστικά, καθαρά του φωνητικά με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Οι παραπάνω συνθέσεις ειδικά ακούγονται πως βρίσκονται μια ανάσα μακριά από το να χαρακτηρίσουν την μπάντα που τις γέννησε ως «σπουδαία». Δεν χρειάζεται όμως να προτρέχουμε. Η ωριμότητα κατακτιέται βήμα προς βήμα και οι ίδιοι οι NTO δεν δείχνουν να βιάζονται. Καμιά από τις επτά συνθέσεις δεν υπολείπεται ιδιαίτερα και η μουσική ακούγεται καλά δουλεμένη και ισορροπημένη. Και παρά το γεγονός ότι τέσσερις εξ αυτών κυμαίνονται σε διάρκειες περί των οκτώ λεπτών, κάτι μου λέει ότι το αύριο των NTO επιφυλάσσει πολλά και καλά τετράλεπτα.

Με το "Black Frost" να κυκλοφορεί κάτω από τη σκεπή της μεγάλης Nuclear Blast και την μπάντα να ετοιμάζεται να περιοδεύσει εκτεταμένα, είναι μια καλή ευκαιρία να ακούσεις τους Nailed To Obscurity στο τώρα και ενώ ετοιμάζονται να μεγαλώσουν. Το αν θα το καταφέρουν δεν μοιάζει να εξαρτάται τόσο από τη μουσική όσο από το αν θα κάνουν αυτό το απρόβλεπτο και άναρχο κλικ στο ευρύτερο κοινό που τους περιμένει. Ακόμα κι αν αυτό ποτέ δεν γίνει όμως, το "Black Frost" ντυμένο στα καλά του με το artwork του Αργεντινού σουρεαλιστή καλλιτέχνη Santiago Caruso, κάνει καλά τη δουλειά του στο να παραδώσει ώριμο και σκοτεινό metal πρώτης διαλογής. Το Μαύρο Ψύχος μοιάζει να μπορεί να μας κυκλώσει απειλητικά.