Morne

Shadows

Profound Lore (2013)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 07/10/2013
Ήχος από βρώμικες sludge ιδέες με ένα παλιό Neurosis στιλ. «Μιλάει» σε έμπειρους ακροατές που αντιλαμβάνονται noise metal καφρίλες και δημιουργία μοντέρνου και βρώμικου doom
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Morne είναι μια παρέα που μέσα από διάφορες δυσκολίες και βάσανα ξεκίνησε το 2005. Ο Milosz Gassan, ιδρυτικό μέλος, μαζί με τους Max Furst (μπάσο) και Kevin Adams (τύμπανα) κατάφεραν να στεριώσουν και να δημιουργήσουν τον ήχο που ακούμε και σήμερα από το συγκρότημα. Αρχικά με ένα πιο crust punk ύφος και στην πορεία με περισσότερες doom και sludge αναφορές, έφτασαν στο 2011 που κυκλοφόρησαν στην Profound Lore το άκρως ενδιαφέρον "Asylum". Δίσκος δύσκολος που δεν απευθύνεται στον καθένα. «Μιλάει» σε έμπειρους ακροατές που αντιλαμβάνονται noise metal καφρίλες και δημιουργία μοντέρνου και βρώμικου doom.

Φέτος, ακόμα πιο φρέσκιοι και έμπειροι, παρουσιάζουν με το "Shadows" τέσσερις ατμοσφαιρικές doom συνθέσεις. Ήχος από βρώμικες sludge ιδέες με ένα παλιό Neurosis στιλ. Ελάχιστα φωνητικά, που θα χαρακτήριζα ως βρυχηθμούς και ήχος βαρύς, αργός, θορυβώδης, σκοτεινός και τραχύς. Το "Shadows" είναι ένα παχύρρευστο υγρό σε καζάνι που σιγοβράζει σε ένα εγκαταλειμμένο και άγονο περιβάλλον, με υλικά βάναυσα κρουστά, funeral doom παραμορφώσεις, sludge metal ρυθμούς και μια δόση σκοτεινής ψυχεδέλειας. Αυτή εδώ η έντονη μουσική εμπειρία ψάχνει μέσα σε λαγούμια της ψυχής σου, σε χτυπά και σε παρασέρνει σε ένα κολασμένο τοπίο μέχρι να σε συνθλίψει.

Τα κομμάτια συνδέονται μεταξύ τους και παρότι σε «χαϊδεύουν» με τις «εύκολες» εισαγωγές τους θα σε βρουν κάπου απροετοίμαστο για να σου «σκίσουν» τα αυτιά. Αργά, μακροσκελή μοιρολόγια με έξυπνη διακύμανση, οργισμένη έκφραση και ελικοειδώς τεχνικά, έργα μελαγχολίας. Τα παθιασμένα φωνητικά του "Coming Of Winter" με ανατρίχιασαν. Synth και μελωδικές κιθάρες ανοίγουν το "A Distance" για να καταλήξει σε ένα επαναλαμβανόμενο βαρύ doom. To "New Dawn" σκατόψυχα σε βάζει αργά σε μια σκοτεινή ατμόσφαιρα. Μετά από λίγα λεπτά επιταχύνει και σε βασανίζει με τα βαριά riff. To άλμπουμ κλείνει με μια αίσθηση απομόνωσης και απόγνωσης με το ομώνυμο κομμάτι... Ατμόσφαιρα, θόρυβος, εφιαλτικά ηχοτοπία και ζοφεροί εφιάλτες.

Ο δίσκος θα συγκινήσει οπαδούς των Neurosis, Rwake, Tombs, Samothrace, Rorcal, Minsk και Cult Of Luna.
  • SHARE
  • TWEET