Marius Danielsen's Legend Of Valley Doom

Είναι συγκινητική η προσήλωση ορισμένων μουσικών στον κλασικό euro-power metal ήχο, σε σημείο να μην αποκλίνουν στο ελάχιστο από τα όσα εκείνος πρεσβεύει. Ο Marius Danielsen είναι ένας από αυτούς τους δημιουργούς, με τη Legend Of Valley Doom metal opera του να είναι από τις αντίστοιχες προσπάθειες που είχαν ξεχωρίσει στον χώρο την περασμένη δεκαετία, ως οι «Avantasia των φτωχών».

Προφανώς, αυτό λέγεται με όλη την καλή διάθεση, καθώς τα δύο πρώτα μέρη της ιστορίας που αναπτύσσει ο Νορβηγός δημιουργός, φέρνουν κατά νου στις δύο πρώτες προσπάθειες του μεγαλεπήβολου project του Tobias Sammet, σε όλα πέραν της δημοφιλίας (και των συνθετικών δυνατοτήτων). Κατά τα λοιπά, οι guests που έχουν παρελάσει σε εκείνα υπήρξαν αναρίθμητοι και ιδιαίτερα εκλεκτοί, είτε μιλάμε για ονόματα πρώτης γραμμής όπως ο Michael Kiske, ο Blaze Bayley και ο Tim "Ripper" Owens, είτε για μικρές εκπλήξεις όπως ο Edu Falaschi και ο Daniel Heiman, μεταξύ πολλών άλλων.

Σταθερά, λοιπόν, στα euro-power μονοπάτια και μια μια πληθώρα καλεσμένων για ακόμη μια φορά, το τρίτο μέρος του Μύθου της Κοιλάδας του Χαμού αποτελεί μια δουλειά που αν είχε βγει στα τέλη των ‘90s - αρχές των ‘00s, θα είχε κάνει σχετική αίσθηση στους γνωστούς κύκλους. Ξέχωρα των αμέτρητων μουσικών που έχουν προσκληθεί και συμβάλλουν με τον τρόπο τους στο τελικό αποτέλεσμα, οφείλω να ομολογήσω ότι τα 76 λεπτά της διάρκειας του άλμπουμ - αν και πολλά - περνούν χωρίς ιδιαίτερο προβληματισμό, παρουσιάζοντας ένα καλοπαιγμένο, άνω του (χαμηλού, η αλήθεια) μέσου όρου συνθετικό υλικό, το οποίο ανεβάζουν αρκετά και οι συμμετοχές του καθεαυτές.

Πομπώδες και υμνικό, το άλμπουμ έχει το πλεονέκτημα να διαθέτει ένα φωνητικό οπλοστάσιο που δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητο, με τους Tim "Ripper" Owens (ex-Judas Priest), Ralf Scheepers (Primal Fear, ex-Gamma Ray), Daniel Heiman (Lost Horizon, Warrior Path), Herbie Langhans (Firewind), Alessandro Conti (Twilight Force, Trick Or Treat), Mathias Blad (Falconer), αλλά και τον (εντυπωσιακό Dickinson κλώνο) Raphael Mendes να είναι μονάχα μερικά από τα ονόματα τραγουδιστών που συμμετέχουν ενεργά στο εγχείρημα. Ομοίως και σε ό,τι αφορά τις λοιπές συμμετοχές, βρίσκουμε τεράστιους μουσικούς όπως η Jennifer Batten, ο Ronni Le Tekro (κιθαρίστας των TNT) αλλά και ο keyboard wizard Derek Sherinian (ex-Dream Theater, Sons Of Apollo), γεγονός που από μόνο του αποτελεί έναν καλό «κράχτη» για να προσεγγίσει κανείς το δίσκο.

Προφανώς, μια σαραντάδα συμμετοχές δεν μπορούν να φέρουν από μόνες τους την άνοιξη, γεγονός που γίνεται αντιληπτό στο δεύτερο μισό του άλμπουμ, εκεί που ξεχωρίζουν οι ακροατές που απλώς είχαν την περιέργεια από τους πραγματικούς power metal οπαδούς. Άλλωστε, το ίδιο το project απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό, το οποίο ζει και αναπνέει για κάθε κλισέ που αναπαράγεται ξανά και ξανά με μικρές παραλλαγές στο είδος, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Βάσει ονομάτων, λοιπόν, η opera του Marius Danielsen βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του χώρου της, βάσει συνθετικών δυναμικών μάλλον στις χρυσές εφεδρείες, με την αλήθεια να βρίσκεται, ως συνήθως, κάπου στη μέση.

Bandcamp